آصف علی زرداری

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۹:۰۰، ۱۵ ژوئن ۲۰۲۲؛

آصف علی زرداری

نام	آصِف علی زَرداری
زاده	21 جولای 1955م، پاکستان
دین و مذهب	اسلام، شیعه
فعالیت‌ها	رئیس جمهور پاکستان از سال 2008 تا 2013 رئیس سابق حزب مردم پاکستان

آصِف علی زَرداری سیاست‌مدار پاکستانی است. وی همسر بی نظیر بوتو اولین نخست وزیر جهان اسلام است که در سال 2007م، ترور شد. او از سال 2008م تا 2013م، به عنوان نهمین رئیس جمهور پاکستان انتخاب شد. وی رئیس سابق حزب مردم پاکستان و پدر بلاول بوتو زرداری وزیر امور خارجه پاکستان در سال 2022م، می‌باشد.

زندگی‌نامه

او در 21 جولای 1955م، در شهر نوابشاه، ایالت سند در یک خانواده بلوچ چشم به جهان گشود. پدرش حکیم علی زرداری از سیاستمداران و از ثروتمندان پاکستانی بود. او بیشتر دوران آموزش خود را در مدرسه سن پاتریک کراچی، جایی که پرویز مشرف، محمد خان جونجو، شوکت عزیز نیز در آنجا مشغول تحصیل بود گذراند. وی سپس برای ادامه تحصیل به دانشکده اقتصاد لندن رفت اما هرگز فارغ التحصیلی خود را تأیید نکرد.

فعالیت‌های سیاسی

فعالیت سیاسی اولیه او ناموفق بود. در سال 1983م، او در انتخابات برای یک کرسی شورای در نوابشاه ، شهر سند شکست خورد ، جایی که خانواده‌اش هزاران جریب زمین کشاورزی را در اختیار داشتند.

ازدواج با بی نظیر بوتو

او در 18 دسامبر 1987م، با بی نظیر بوتو ازدواج کرد. مراسم باشکوه غروب خورشید در کراچی با جشن‌های عظیمی همراه بود که بیش از 100000 نفر را شامل می‌شد. این ازدواج موقعیت سیاسی بوتو را در کشوری که در آن زنان مجرد مسن تر مورد انتقاد قرار می گیرند، تقویت کرد. وی با موافقت با دور ماندن از سیاست، خواسته های همسرش را به تعویق انداخت .
در سال 1988م، محمد ضیاءالحق در یک سانحه هوایی جان باخت. چند ماه بعد، بوتو اولین نخست وزیر زن پاکستان شد که حزب او 94 کرسی از 207 کرسی را در انتخابات 1988م، به دست آورد.

دخالت در کابینه در دوره اول نخست وزیری بی نظیر بوتو

آصف علی زرداری وهمسرش بی نظیر بوتو

او به طور کلی از اولین دولت همسرش دور ماند، اما او و همکارانش درگیر پرونده های فساد مرتبط با دولت شدند. وی تا حد زیادی مقصر فروپاشی دولت بوتو بود. پس از برکناری دولت بوتو در اوت 1990م، او و همسرش توسط نیروهای امنیتی تحت هدایت ارتش پاکستان از خروج از کشور منع شدند . در طول دولت موقت بین اوت و اکتبر غلام مصطفی جاتویی، نخست وزیر موقت، رقیب بوتو تحقیقات درباره فساد توسط دولت بوتو را آغاز کرد. جاتویی او را متهم کرد که با استفاده از موقعیت سیاسی همسرش، برای گرفتن مجوز برای راه اندازی هر پروژه یا دریافت وام، ده درصد کمیسیون دریافت می کند. و با نام مستعار آقای ده درصد معروف شد .

زندان و اتهام به فساد مالی

او در 10 اکتبر 1990م، به اتهام آدم ربایی و اخاذی دستگیر شد. اتهامات مربوط به یک طرح اخاذی بود که شامل بستن یک بمب فرضی به پای یک تاجر بریتانیایی بود. خانواده بوتو این کیفرخواست را دارای انگیزه سیاسی و ساختگی می دانستند. در انتخابات اکتبر 1990م، وی در حالی که در زندان بود به عضویت مجلس شورای ملی انتخاب شد. بوتو و حزب مردم در اعتراض به زندانی شدن وی از جلسه افتتاحیه مجلس ملی شرکت نکردند.
او وثیقه 20000 دلاری را پرداخت کرد، اما آزادی او توسط یک فرمان دولتی که قدرت دادگاه را برای آزاد کردن مظنونان تحت محاکمه در دادگاه تروریستی سلب کرد، مسدود شد. که محاکمه‌های مظنون به تروریست را به سرعت انجام می‌دهد. این حکم بعدا لغو شد و دادگاه ویژه او را از اتهام کلاهبرداری بانکی و توطئه برای قتل مخالفان سیاسی تبرئه کرد. وی در فوریه 1993م، آزاد شد. در مارس 1994م زرداری از اتهامات کلاهبرداری بانکی تبرئه شد. سایر اتهامات فساد مربوط به اولین دوره ریاست جمهوری بوتو کنار گذاشته شد .

وزارت در دوره دوم نخست وزیری بی نظیر بوتو

در آوریل 1993م، او یکی از 18 وزیر کابینه دولت موقت شد که جانشین اولین نخست وزیری مختصر نواز شریف شد. دولت موقت تا انتخابات ژوئیه دوام آورد. پس از انتخاب بی نظیر بوتو، او به عنوان وزیر سرمایه گذاری، رئیس اداره اطلاعات، و رئیس آژانس تحقیقات فدرال خدمت کرد. در فوریه 1994م، بی نظیر او را برای ملاقات با صدام حسین در عراق برای تحویل دارو در ازای سه پاکستانی بازداشت شده در مرز کویت و عراق فرستاد. در مارس 1995م، او به عنوان رئیس شورای جدید حفاظت از محیط زیست منصوب شد.
در آغاز حکومت دوم بوتو، یک خصومت خانوادگی بوتو بین بی نظیر و مادرش بیگم نصرت بوتو ، بر سر آینده سیاسی مرتضی بوتو ، پسر نصرت و برادر کوچکتر بی نظیر ظاهر شد. بی نظیر از حمایت زرداری تشکر کرد.

متهم به قتل مرتضی بوتو

بی نظیر بوتو و مادرش بیگم نصرت بوتو

در سپتامبر1996م، مرتضی بوتو و هفت نفر دیگر در یک تیراندازی با پلیس در کراچی کشته شدند ، در حالی که شهر تحت یک جنگ داخلی سه ساله قرار داشت. در مراسم تشییع جنازه مرتضی بوتو، بیگم نصرت بوتو، بی نظیر و او را متهم کرد و قول داد که پیگرد قانونی را دنبال کند. همسر مرتضی بوتو، نیز زرداری را متهم به قتل او کرد. رئیس جمهور وقت فاروق لغاری، که هفت هفته پس از مرگ مرتضی بوتو،دولت بی نظیر بوتو را منحل کرد، همچنین به دخالت بی نظیر و او مشکوک بود. وی هنگام تلاش برای فرار از کشور به دبی در لاهور دستگیر شد .

زندان و تبعید به خاطر اتهام به فساد مالی

او در مارس 1997م، در حالی که در زندان کراچی بود به مجلس سنا انتخاب شد. در دسامبر 1997م، او تحت تدابیر شدید امنیتی برای ادای سوگند به اسلام آباد منتقل شد در ژوئیه 1998م، پس از اینکه کشور سوئیس اسناد مربوط به پولشویی را به مقامات پاکستانی تحویل داد، به اتهام فساد در پاکستان متهم شد در همان زمان، در یک پرونده جداگانه، او و 18 نفر دیگر به اتهام توطئه برای قتل مرتضی بوتو متهم شدند. پس از شروع تعقیب کیفری، سیتی بانک حساب زرداری را بست .
در آوریل 1999م، بوتو و او به دلیل دریافت غرامت از یک شرکت بازرسی کالای سوئیسی که برای پایان دادن به فساد در جمع آوری عوارض گمرکی استخدام شده بود، محکوم شدند. این زوج 8.6 میلیون دلار جریمه دریافت کردند. هر دو نیز به پنج سال زندان محکوم شدند اما بی نظیر و نمی‌توانست از تبعید خودخواسته به پاکستان بازگردانده شود. او قبلاً در زندان بود و در انتظار محاکمه به اتهامات جداگانه بود.
در آگوست 2003م ، یک قاضی سوئیسی بوتو و او را به جرم پولشویی محکوم کرد و آنها را به شش ماه حبس و 50000 دلار جریمه محکوم کرد. علاوه بر این، آنها ملزم به بازگرداندن 11 میلیون دلار به دولت پاکستان شدند.
در نوامبر 2004م، با قرار وثیقه با حکم دادگاه آزاد شد. یک ماه بعد او به طور غیر منتظره به دلیل عدم حضور در جلسه استماع پرونده قتل مرتضی بوتو در اسلام آباد دستگیر شد. او در بازداشت خانگی در کراچی قرار گرفت. یک روز بعد او با وثیقه 5000 دلاری آزاد شد. پس از آزادی در اواخر سال 2004م، او تبعید به دبی شد. در اکتبر 2007م، ریاست جمهوری پرویز مشرف فرمان آشتی ملی صادر شد و به او عفو اعطا کرد.