جنبلاطیه

جنبلاطیه گروهی منسوب به سعید بن مصطفى بن حسین جان پولاد قاسم کردى هستند.

تاریخچه

قبیله جنبلاطیه در ولایت کلز (نزدیک حلب) مى ‏زیستند. این ولایت از توابع معرة النعمان( شهری از توابع ادلب سوریه) به شمار مى‏ رفت. جان پولاد اول رئیس عشیره بوده و اصالتی کردی داشت. بر همین مبنا فرقه منتسب به وی را جنبلاطیه خوانده‏ اند. یکى از اعقاب سعید بن مصطفی، حسین پاشا بن جان پولاد کردى بود که در کلس ( سوریه) حاکم بود و در سال 1104 هجری قمری کشته شد. این طایفه همگى مذهب «دروزى» داشتند و در اوایل قرن هفدهم میلادى از کلس (سوریه) به لبنان مهاجرت کردند. سبب هجرت ایشان مطابق با دعوتى بود که حاکم شوف (منطقه ای در لبنان) به نام امیر فخرالدین معنی دوم (1572- 1635 م) در سال 1630 میلادی از ایشان کرد. وى با جان پولاد عقد دوستى بست تا بتواند با یاری او بر دشمنانش غلبه کند. از مشاهیر این خانواده یکی امیر جان پولاد معروف به (ابن عربى) (در گذشته 1572 میلادی) مى ‏باشد که در معره النعمان و کلس مى‏ زیست. و دیگری به نام سعید بن شیخ بشیر جنبلاطی در قرن 19 میلادی و از سرداران ابراهیم پاشا بن محمد على، فاتح مصر و شام بود و در جنگ هایى که بین «دروز» و «نصارى» در سال 1841 م واقع شد، دست داشت. وى در سال 1841 میلادی درگذشت.

اعتقادات

مبانی اعتقادی این فرقه بر محور اعتقادات دروزیه قرار دارد. البته بنا بر عقیده برخی، به هیچ وجه نمی‌توان دروز و جنبلاطیه را از مسلمانان به حساب آورد، زیرا آن ها از قرآن و سنت هیچ اطلاعی ندارند.