confirmed
۱٬۵۶۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==مؤلف== | ==مؤلف== | ||
آيت الله محمد هادى معرفت در سال (1309 ش) در خانواده روحانى در شهر كربلا متولد شد. پدرش شيخ على از خطباى مشهور كربلا بود. ایشان در پنج سالگى به مكتب رفت و پس از فراگیری خواندن و نوشت، مقدمات را نزد استاد حاج شيخ على اكبر نائينى و پدرش. ادبيات و منطق را از محضر اساتیدی همچون سيد سعيد تنكابنى، آيت الله سيد محمد شيرازى و شيخ محمد حسين مازندرانى و دروس فقه و اصول را نزد شيخ محمد كلباسى، شيخ محمد خطيب و سيد حسن حاج آغا ميرقزوينى تلمّذ نمود و در كنار تحصيل، به تدريس و تحقيق مباحث ادبى و علمى نیز اشتغال داشت. پس از مدتى با همكارى گروهى از فضلاى حوزه همچون سيد محمد شيرازى، سيد عبدالرضا شهرستانى و شيخ محمد باقر محمودى، ماهنامههايى تحت عنوان « اجوبة المسائل الدينية» منتشر کردند كه در آن به پرسش‌های دينى مردم پاسخ داده می‌شد. | [[محمد هادی معرفت|آيت الله محمد هادى معرفت]] در سال (1309 ش) در خانواده روحانى در شهر [[کربلا|كربلا]] متولد شد. پدرش شيخ على از خطباى مشهور [[کربلا|كربلا]] بود. ایشان در پنج سالگى به مكتب رفت و پس از فراگیری خواندن و نوشت، مقدمات را نزد استاد حاج شيخ على اكبر نائينى و پدرش. ادبيات و منطق را از محضر اساتیدی همچون سيد سعيد تنكابنى، آيت الله سيد محمد شيرازى و شيخ محمد حسين مازندرانى و دروس [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] را نزد شيخ محمد كلباسى، شيخ محمد خطيب و سيد حسن حاج آغا ميرقزوينى تلمّذ نمود و در كنار تحصيل، به تدريس و تحقيق مباحث ادبى و علمى نیز اشتغال داشت. پس از مدتى با همكارى گروهى از فضلاى حوزه همچون سيد محمد شيرازى، سيد عبدالرضا شهرستانى و شيخ محمد باقر محمودى، ماهنامههايى تحت عنوان « اجوبة المسائل الدينية» منتشر کردند كه در آن به پرسش‌های دينى مردم پاسخ داده می‌شد. | ||
در سال (1340 ش) پس از فوت پدرش، براى تكميل تحصيلات خود با هدف شركت در جلسات درسى و استفاده از محضر فرهيختگان علم، فقاهت، فلسفه و حکمت متعالیه آن دوران همچون سيد محسن حكيم، آيت الله سيد ابو القاسم خوئى و امام خمينى (ره)، به نجف اشرف مهاجرت نمود. در همین سال‌ها با انگيزه پرداختن به مسائل قرآنى در كنار فقه و | در سال (1340 ش) پس از فوت پدرش، براى تكميل تحصيلات خود با هدف شركت در جلسات درسى و استفاده از محضر فرهيختگان علم، فقاهت، فلسفه و حکمت متعالیه آن دوران همچون سيد محسن حكيم، [[سید ابوالقاسم خوئی|آيت الله سيد ابو القاسم خوئى]] و [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمينى (ره)]]، به [[نجف|نجف اشرف]] مهاجرت نمود. در همین سال‌ها با انگيزه پرداختن به مسائل قرآنى در كنار [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]]، تحقيقات خود را به موضوع علوم قرآنى سوق داده و پس از مدتى توانست كتاب ارزشمند التمهيد را در شش جلد و نيز كتاب التفسير و المفسرون را در دو جلد تاليف نمايد. در سال (1351 ش) كه [[حزب بعث|حكومت بعث]] [[عراق]] دستور مهاجرت ايرانيان را صادر نمود، به اتفاق خانواده رهسپار [[جمهوری اسلامی ایران|ايران]] شد و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علميه قم]] به فعاليتهاى علمى خود همچون تدريس و تأليف ادامه داد كه محصول آن تأليف كتاب ارزشمند « صيانة القرآن من التحريف»، ترجمه كتاب « التفسير و المفسرون»، تدريس در مراكز حوزوى و دانشگاهى و تأليف كتابى به نام « التفسير الجامع الاثرى» بود. ایشان در سال (1386 ش) در [[ قم|شهر مقدس قم]] به ملكوت اعلى پيوست. | ||
==ساختار کتاب== | ==ساختار کتاب== | ||