حدیثیه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'عبد الکریم' به 'عبدالکریم')
خط ۱۴: خط ۱۴:


==اعتقاد به تناسخ==
==اعتقاد به تناسخ==
حدیثیه قایل به تناسخ بودند و می گفتند كه خداوند در آغاز، مخلوق را با یك ضربه در [[بهشت]] آفرید و سپس آنان را به دلیل معصیت آدم از بهشت بیرون کرد. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 150 با ویرایش و  اصلاح  عبارات</ref> <ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج6، ص709</ref>  <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بین الفرق، ص277</ref>  <ref>شهرستانی محمد بن عبد الکریم، الملل و النحل، ج1، ص27</ref>
حدیثیه قایل به تناسخ بودند و می گفتند كه خداوند در آغاز، مخلوق را با یك ضربه در [[بهشت]] آفرید و سپس آنان را به دلیل معصیت آدم از بهشت بیرون کرد. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 150 با ویرایش و  اصلاح  عبارات</ref> <ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج6، ص709</ref>  <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بین الفرق، ص277</ref>  <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص27</ref>


==سر انجام خابط==
==سر انجام خابط==
خابط به دلیل آرای خاصش، از ناحیه [[معتزله]] طرد شده  و ابن ابی داوود که خود از بزرگان معتزله بود به دستور [[واثق خلیفه عباسی]] (م: 232هـ. ق) مأمور بررسی پرونده او می شود. اما در حین بررسی، احمد بن خابط فوت می کند. مرگ وی را در سال 232 هجری قمری ضبط کرده اند. <ref>خیاط عبد الرحیم، الانتصار و الرد علی ابن الراوندی الملحد، ص148</ref> <ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج6، ص709</ref>  <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بین الفرق، ص277</ref>  <ref>شهرستانی محمد بن عبد الکریم، الملل و النحل، ج1، ص27</ref> ص<ref>فدی صلاح الدین، الوافی بالوفیات، ج6، ص186
خابط به دلیل آرای خاصش، از ناحیه [[معتزله]] طرد شده  و ابن ابی داوود که خود از بزرگان معتزله بود به دستور [[واثق خلیفه عباسی]] (م: 232هـ. ق) مأمور بررسی پرونده او می شود. اما در حین بررسی، احمد بن خابط فوت می کند. مرگ وی را در سال 232 هجری قمری ضبط کرده اند. <ref>خیاط عبد الرحیم، الانتصار و الرد علی ابن الراوندی الملحد، ص148</ref> <ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج6، ص709</ref>  <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بین الفرق، ص277</ref>  <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص27</ref> ص<ref>فدی صلاح الدین، الوافی بالوفیات، ج6، ص186
</ref>
</ref>