احمد شریف سنوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۹۳۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۷ دسامبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۳: خط ۲۳:
|-
|-
|}
|}
</div><br>
</div><br>ا'''حمد شریف  سنوسی''' از بزرگان و رهبران طریقت [[سنوسیه]] [[لیبی]] در قرن چهاردهم هجری/ نوزدهم و بیستم میلادی بود که در چاد و لیبی فرمان روایی می کرد. این مقاله درباره تاثیر گذاری این شخصیت در لیبی و چاد می باشد.<br>
== زندگی نامه ==
'''احمد الشریف بن محمد آل سنوسی''' مجاهد و رهبر ملی [[لیبی]] از خانواده سنوسی است .او در  حمله [[ایتالیا]]  به [[لیبی]]  نیروهای مجاهد لیبی را رهبری می کرد.<br>
هچنین با  مجاهدین [[لیبی]]  در برابر اشغالگران فرانسوی و بریتانیا و ایتالیایی ها در [[چاد]] ، [[سودان]] ، [[مصر]] ، [[لیبی]] ایستادگی کردو همراه عموی خود [[محمد مهدی سنوسی]] آموزه های اسلامی را در شمال آفریقا تبلیغ وانتشار داد.<br>
== رهبری جنبش سنوسی ==
محمد شریف سنوسی  با آغاز حمله ایتالیا به سواحل لیبی در سال 1911 خورشیدی ، [[جنبش سنوسیه لیبی|جنبش سنوسی]] را که از طریق [[زاویه‌ سنوسی|زاویه هایی]] که در بسیاری از کشورها گسترش یافته بود ، سازماندهی مجدد کرد.<br>
همچنین تلاش کرد تا پل های همکاری و گفتگو با سایر جنبش های اسلامی ایجاد کند و پیوندهای اخوت اسلامی را بین آنها تقویت کند.<br>
به محض قدم گذاشتن سربازان استعمارگر ایتالیایی به امپراتوری عثمانی در [[ترکیه]] ، محمد شریف پایگاه های خود را به اردوگاههایی برای آماده سازی یک نیروی نظامی از مردم و پیروان  خود به رهبری گروههایی از افسران ترکیه تبدیل کرد و اقدامات لازم را برای تأمین سلاح و تجهیزات این نیروها از طرق مختلف انجام داد.
== امپراطوری عثمانی و بخشیدن لیبی به ایتالیا ==
وقتی [[محمد شریف]] از قصد [[ترکیه]] برای انعقاد قرارداد صلح با [[ایتالیا]] و تحویل دادن [[لیبی]] به ایتالیا  باخبر شد ، هیئتی از رهبران سنوسی و مردم این کشور را تشکیل داد و آن را برای دیدار با '''انور بیگ''' ، فرماندار عثمانی ، به شهر درنا فرستاد.<br>
محمد شریف  پیام کتبی داد: "ما در آشتی  دو طرف هستیم و به هیچ وجه مصالحه را قبول نداریم.اگر بهای این صلح تحویل کشور(لیبی) به دشمن است.<br>
این پیام ، از طرف عزیز مصر ، به نماینده دولت عثمانی در [[لیبی]] تحویل داده شد. محمد شریف  در پایگاه عملیات نظامی جغبوب  مرکز فرماندهی سنوسی حضور داشت و به او اطلاع دادند که خلیفه عثمانی حق استقلال کشور و حق دفاع و دفاع از خود و تعیین سرنوشت خود را به نماینده عثمانی در  لیبی داده است.<br>
'''پاشا''' پذیرش صلح رابه احمد شریف  مطرح كرد ،  پاسخ احمد شریف  قاطع تر بود و گفت: "به خدا سوگند ، ما آنان را به عنوان اسب در سرزمین خود نمی شناسیم." پس از آنکه امپراتوری عثمانی  '''معاهده لوزان'''  را با ایتالیا امضا كرد ، [[تركیه]] [[لیبی]] را به ایتالیا تحویل داد.