۸۷۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'دنیا' به 'دنیا') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
<ref>ابن خلدون، عبد الرحمن بن محمد بن خلدون، ديوان المبتدأ و الخبر فى تاريخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوى الشأن الأكبر، تحقيق: شحادة، خليل، ج 1، ص 316، بيروت، دار الفكر، 1408 ق.</ref> که بعدها معروف به صلاح الدین ایوبی شد یکی از نامدارترین حاکمان و فرماندهان در تاریخ [[اسلام]] بوده است. او فتوحات بسیاری را برای مسلمانان به دست آورد و از مرزهای اسلامی در مقابل مسیحیان اروپایی حفاظت کرد. | <ref>ابن خلدون، عبد الرحمن بن محمد بن خلدون، ديوان المبتدأ و الخبر فى تاريخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوى الشأن الأكبر، تحقيق: شحادة، خليل، ج 1، ص 316، بيروت، دار الفكر، 1408 ق.</ref> که بعدها معروف به صلاح الدین ایوبی شد یکی از نامدارترین حاکمان و فرماندهان در تاریخ [[اسلام]] بوده است. او فتوحات بسیاری را برای مسلمانان به دست آورد و از مرزهای اسلامی در مقابل مسیحیان اروپایی حفاظت کرد. | ||
نجم الدین ایوب پدر پادشاهان ایوبی در تکریت زندگی می‌کرد و صلاح الدین نیز در همان شهر به دنیا آمد. | نجم الدین ایوب پدر پادشاهان ایوبی در تکریت زندگی می‌کرد و صلاح الدین نیز در همان شهر به دنیا آمد. در این شهر قوم کُرد زندگی می‌کردند و خاندان ایوبی نیز جزو قوم کرد بودند. <ref>الأعلام، ج3، ص 183.</ref> البته به جهت غلبه‌ای که عربی بودن در آن زمان یافته بود، آن‌ها کمتر به کرد بودن شناخته شده بودند و این به این سبب بوده که در آن زمان نژاد غیر عرب کمتر به عنوان نژاد خاص خود قدرت ترکتازی داشته است. | ||
نجم الدین ایوب در زمان عماد الدین زنگی حاکم شهر بعلبک بود. <ref>كاظم پور، داوود، وضعيت شيعيان مصر در عصر صلاح الدين ايوبي، ص 143، فصلنامه تاريخ در آينه پژوهش، سال پنجم، شماره دوم، تابستان 1387.</ref> صلاح الدین از همان اوان کودکی علاقه شدیدی به یادگیری فنون جنگی، به ویژه شمشیر بازی و جنگ با خنجر داشت و بالاخره در این فنون مهارت‌هایی را به دست آورد. او به احتمال زیاد از همان کودکی با [[فقه]] [[شافعی]] آشنا شده باشد؛ فقهی که بعدها در ترویجش تلاش بسیاری کرد. <ref>وضعيت شيعيان مصر در عصر صلاح الدين ايوبي، ص 143.</ref> | نجم الدین ایوب در زمان عماد الدین زنگی حاکم شهر بعلبک بود. <ref>كاظم پور، داوود، وضعيت شيعيان مصر در عصر صلاح الدين ايوبي، ص 143، فصلنامه تاريخ در آينه پژوهش، سال پنجم، شماره دوم، تابستان 1387.</ref> صلاح الدین از همان اوان کودکی علاقه شدیدی به یادگیری فنون جنگی، به ویژه شمشیر بازی و جنگ با خنجر داشت و بالاخره در این فنون مهارت‌هایی را به دست آورد. او به احتمال زیاد از همان کودکی با [[فقه]] [[شافعی]] آشنا شده باشد؛ فقهی که بعدها در ترویجش تلاش بسیاری کرد. <ref>وضعيت شيعيان مصر در عصر صلاح الدين ايوبي، ص 143.</ref> | ||