حسینیه (زیدیه): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{پانویس رنگی}} | {{پانویس رنگی}} | ||
'''حسینیه ''' | '''حسینیه '''گروهی از [[زیدیه|زیدیه]] اند و معتقدند که هر کسی از آل محمد (ص) خروج کند، امام مفترض الطاعه است. | ||
</div> | </div> | ||
=باور حسینیه= | =باور حسینیه= | ||
آنها بر این باورند که [[امام علی علیه السلام|حضرت علی (ع)]] در زمان خود امام بود و امامت خود را اظهار کرد. پس از او فرزندش حسین بن علی (ع) به امامت رسید و بر یزید خروج کرد و در کربلا کشته شد. زید نیز خروج کرد و در کوفه به قتل رسید. بعد از زید فرزندش یحیی نیز خروج کرد و در خراسان کشته شد. در ادامه عیسی بن زید نیز خروج کرد و در سال 168 هجری قمری درگذشت. پس از عیسی بن زید محمد بن عبداللّه بن حسن در زمان منصور خروج کرد. او همان «محمد نفس زکیه» است و به امر منصور در مدینه کشته شد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 158 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>نوبختی، فرق الشیعة، ترجمه و تحقیق محمد جواد مشکور، تهران، چاپ مرکز انتشارات | آنها بر این باورند که [[امام علی علیه السلام|حضرت علی (ع)]] در زمان خود امام بود و امامت خود را اظهار کرد. پس از او فرزندش حسین بن علی (ع) به امامت رسید و بر یزید خروج کرد و در کربلا کشته شد. زید نیز خروج کرد و در کوفه به قتل رسید. بعد از زید فرزندش یحیی نیز خروج کرد و در خراسان کشته شد. در ادامه عیسی بن زید نیز خروج کرد و در سال 168 هجری قمری درگذشت. پس از عیسی بن زید محمد بن عبداللّه بن حسن در زمان منصور خروج کرد. او همان «محمد نفس زکیه» است و به امر منصور در مدینه کشته شد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 158 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>نوبختی، فرق الشیعة، ترجمه و تحقیق محمد جواد مشکور، تهران، چاپ مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ص 58</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۴۲
حسینیه گروهی از زیدیه اند و معتقدند که هر کسی از آل محمد (ص) خروج کند، امام مفترض الطاعه است.
باور حسینیه
آنها بر این باورند که حضرت علی (ع) در زمان خود امام بود و امامت خود را اظهار کرد. پس از او فرزندش حسین بن علی (ع) به امامت رسید و بر یزید خروج کرد و در کربلا کشته شد. زید نیز خروج کرد و در کوفه به قتل رسید. بعد از زید فرزندش یحیی نیز خروج کرد و در خراسان کشته شد. در ادامه عیسی بن زید نیز خروج کرد و در سال 168 هجری قمری درگذشت. پس از عیسی بن زید محمد بن عبداللّه بن حسن در زمان منصور خروج کرد. او همان «محمد نفس زکیه» است و به امر منصور در مدینه کشته شد. [۱] [۲]