کشور عراق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
پیشینه تاریخی عراق به پیش از میلاد برمی‌گردد؛ سومریان، اکدی‌ها، آشوری‌ها، اموری‌ها و کلدانی‌ها نخستین تمدن‌های عراق بودند. مسلمانان در سال ۱۴ قمری مدائن را تصرف کردند و عراق در زمان خلیفه دوم جزئی از قلمرو اسلامی شد. | پیشینه تاریخی عراق به پیش از میلاد برمی‌گردد؛ سومریان، اکدی‌ها، آشوری‌ها، اموری‌ها و کلدانی‌ها نخستین تمدن‌های عراق بودند. مسلمانان در سال ۱۴ قمری مدائن را تصرف کردند و عراق در زمان خلیفه دوم جزئی از قلمرو اسلامی شد. | ||
=جغرافیا= | |||
عراق از کشورهای [[خاورمیانه]] و جنوب غرب آسیا است که از جنوب با [[عربستان]] سعودی و [[کویت]]، از غرب با [[اردن]] و [[سوریه]]، از شرق با ایران و از شمال با [[ترکیه]] همسایه است. عراق در جنوب، مرز آبی کوچکی با خلیج فارس دارد. دو رود دجله و فرات از شمال به جنوب این کشور روان هستند و به خلیج فارس می‌ریزند<ref>گلی زواره، سرزمین اسلام، ۱۳۸۰ش، ص۱۲۲</ref>. مساحت عراق ۴۳۸،۳۱۷ کیلومتر مربع است. سرزمین عراق بطور کلی شامل چهار ناحیه طبیعی است:<ref>مدخل «عراق»، دانشنامه بریتانیکا</ref> دشت های آبرفتی مناطق مرکزی و جنوب شرقی کشور؛ منطقه مرتفع در شمال بین رودخانه دجله و فرات (معروف به الجزیره)؛ بیابان‌ها در غرب و جنوب؛ و ارتفاعات شمال شرقی. هر یک از این مناطق در خاک کشورهای همسایه نیز گسترش یافته به جز جلگه های آبرفتی که عمدتا در داخل عراق قرار دارد.<ref>مدخل «عراق»، دانشنامه بریتانیکا</ref> | |||
نسخهٔ ۲۷ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۴۸
| نام کشور | فارسی: عراق، عربی: العراق |
| مکان | خاورمیانه |
| زبان | عربی/کردی |
| پایتخت | بغداد |
| نوع حکومت | جمهوری (فدرالیسم نظام پارلمانی جمهوری) |
| واحد پول | دینار |
عراق
عراق با نام رسمی جمهوری عراق از کشورهای خاورمیانه و جنوب غرب آسیا است. بیشتر مردم این کشور شیعه‌اند و غالباً در مناطق جنوبی و مرکزی سکونت دارند. مرقد ۶ تن از ائمه شیعه در شهرهای نجف، کربلا، کاظمین و سامرا و نیز مساجد مشهور شیعه مانند مسجد کوفه و مسجد سهله و سرداب غیبت، و حوزه علمیه نجف در این کشور واقع است. وقایع تاریخی صدر اسلام همچون جنگ جمل، صفین، نهروان، واقعه کربلا و قیام مختار در عراق به وقوع پیوست. شیعیان بسیاری از سراسر جهان برای زیارت حرم امامان شیعه به عراق سفر می‌کنند. بزرگترین اجتماع شیعیان جهان هر ساله در ایام اربعین، در کربلا شکل می‌گیرد.
سابقۀ تشیع در عراق به زمان امام علی(ع) برمی‌گردد. در این دوره تشیع در عراق گسترش یافت و از آنجا به دیگر مناطق از جمله ایران منتقل شد. هر چند در دولت‌های شیعی عراق همچون حمدانیان،آل بویه و صفویه، کم و بیش شیعیان در حکومت نقش داشتند. با تأسیس دولت عثمانی شیعیان از صحنه سیاسی حکومت عراق طرد شدند. در زمان اشغال عراق به دست انگلیسی‌ها شیعیان نقش فعالتری یافتند و علمای بسیاری از جمله محمد تقی شیرازی فتوای جهاد علیه انگیسی‌ها را صادر کردند. در همین دوره بود که حزب الدعوه از نخستین احزاب شیعی عراق، فعالیت سیاسی خود را آغاز کرد.
با روی کار آمدن حزب بعث، سیاست طرد شیعیان شدّت بیشتری گرفت؛ پس از حمله عراق به کویت شیعیان قیام خودجوشی علیه حکومت (حزب بعث) انجام دادند که به انتفاضۀ شعبانیه معروف شد. در پی این قیام سرکوب شیعیان از سوی نظام حاکم آغاز شد و علاوه بر قتل عام شیعیان، بسیاری از رهبران شیعه زندانی، تبعید و یا کشته شدند.
پس از اشغال عراق توسط امریکا و سقوط صدام حسین در سال ۲۰۰۳م، شیعیان نیز وارد صحنه سیاسی عراق شدند. در ساختار سیاسی جدید عراق، نخست وزیر از شیعیان انتخاب می‌شود.
پیشینه تاریخی عراق به پیش از میلاد برمی‌گردد؛ سومریان، اکدی‌ها، آشوری‌ها، اموری‌ها و کلدانی‌ها نخستین تمدن‌های عراق بودند. مسلمانان در سال ۱۴ قمری مدائن را تصرف کردند و عراق در زمان خلیفه دوم جزئی از قلمرو اسلامی شد.
جغرافیا
عراق از کشورهای خاورمیانه و جنوب غرب آسیا است که از جنوب با عربستان سعودی و کویت، از غرب با اردن و سوریه، از شرق با ایران و از شمال با ترکیه همسایه است. عراق در جنوب، مرز آبی کوچکی با خلیج فارس دارد. دو رود دجله و فرات از شمال به جنوب این کشور روان هستند و به خلیج فارس می‌ریزند[۱]. مساحت عراق ۴۳۸،۳۱۷ کیلومتر مربع است. سرزمین عراق بطور کلی شامل چهار ناحیه طبیعی است:[۲] دشت های آبرفتی مناطق مرکزی و جنوب شرقی کشور؛ منطقه مرتفع در شمال بین رودخانه دجله و فرات (معروف به الجزیره)؛ بیابان‌ها در غرب و جنوب؛ و ارتفاعات شمال شرقی. هر یک از این مناطق در خاک کشورهای همسایه نیز گسترش یافته به جز جلگه های آبرفتی که عمدتا در داخل عراق قرار دارد.[۳]