احمد بن حسن العطاس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| سال تولد = 1257 ق | | سال تولد = 1257 ق | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = | ||
| محل تولد = حریضه، یمن | | محل تولد = حریضه، [[یمن]] | ||
| سال درگذشت = 1334 ق | | سال درگذشت = 1334 ق | ||
| تاریخ درگذشت = | | تاریخ درگذشت = | ||
| محل درگذشت = حریضه، یمن | | محل درگذشت = حریضه، [[یمن]] | ||
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | | | استادان = {{فهرست جعبه عمودی | صالح بن عبدالله العطاس | أبوبکر بن عبدالله العطاس | محمد بن حسین الحبشی | أحمد زینی دحلان}} | ||
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | محمد بن عواد}} | | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | محمد بن عواد}} | ||
| دین = اسلام | | دین = [[اسلام]] | ||
| مذهب = شافعی | | مذهب = [[شافعی]] | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| فعالیت‌ها = | | فعالیت‌ها = حل و فصل اختلافات عشایر [[یمن]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
==استادان و شیوخ== | ==استادان و شیوخ== | ||
ایشان نزد تعدادی از علمای بزرگ در وادی حضرموت تحت تعلیم بوده است <ref>الحداد, علوی بن طاهر (1388 هـ). عقود الألماس بمناقب الإمام العارف بالله أحمد بن حسن العطاس (الطبعة الثانیة). القاهرة، مصر: مطبعة المدنی.</ref> از جمله: | ایشان نزد تعدادی از علمای بزرگ در وادی حضرموت تحت تعلیم بوده است <ref>الحداد, علوی بن طاهر (1388 هـ). عقود الألماس بمناقب الإمام العارف بالله أحمد بن حسن العطاس (الطبعة الثانیة). القاهرة، مصر: مطبعة المدنی.</ref> از جمله: | ||
* | *صالح بن عبدالله العطاس؛ | ||
*أبوبکر بن عبدالله العطاس؛ | *أبوبکر بن عبدالله العطاس؛ | ||
*محمد بن علی السقاف؛ | *محمد بن علی السقاف؛ | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
او خواستار توجه به کتاب‌های تأیید شده قبلی بود و می‌گفت، هرکسی که می‌خواهد پیشرفت کند، باید کتاب‌های متقاضیان را دنبال کند و هرکسی که می‌خواهد تأخیر کند، باید کتاب‌های افراد دیررس را دنبال کند. او علما را از سخت‌گیری در دین نسبت به مردم عادی برحذر می‌داشت و می‌گفت که هر کس در عبادت بر افراد تأکید می‌کند فقط آنها را از این امر منحرف می‌کند و از نمازگزار نهی می‌کند که برای سجده بر روی او قالیچه یا دستمال بگذارند و او می‌گوید که برخی از علمای علوی بر روی تشک سجده می‌کردند و در مورد مسأله آب و نجاست آن گفت اگر پاکی آن بر شما چیره شد پس پاک است. او سالانه سه بار زکات پول خود را می‌پرداخت و این برای فقرا سود داشت." | او خواستار توجه به کتاب‌های تأیید شده قبلی بود و می‌گفت، هرکسی که می‌خواهد پیشرفت کند، باید کتاب‌های متقاضیان را دنبال کند و هرکسی که می‌خواهد تأخیر کند، باید کتاب‌های افراد دیررس را دنبال کند. او علما را از سخت‌گیری در دین نسبت به مردم عادی برحذر می‌داشت و می‌گفت که هر کس در عبادت بر افراد تأکید می‌کند فقط آنها را از این امر منحرف می‌کند و از نمازگزار نهی می‌کند که برای سجده بر روی او قالیچه یا دستمال بگذارند و او می‌گوید که برخی از علمای علوی بر روی تشک سجده می‌کردند و در مورد مسأله آب و نجاست آن گفت اگر پاکی آن بر شما چیره شد پس پاک است. او سالانه سه بار زکات پول خود را می‌پرداخت و این برای فقرا سود داشت." | ||
==فرزندان== | ===فرزندان=== | ||
او دو پسر دارد: سالم و علی و سه دختر وجود دارد: سلما، شیخا و علویه. | او دو پسر دارد: سالم و علی و سه دختر وجود دارد: سلما، شیخا و علویه. | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
[[رده: عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان | [[رده:عالمان اهل‌سنت]] | ||
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۰
الگو:جعبه اطلاعات اشخاص حبیب احمد بن حسن العطاس (1257 - 1334 ق) استاد رفتار و صاحب برنامه درسی سلفی علوی محمدی است. او اهل روستای حریضه یمن است. وی در عبادت بسیار کوشا بود و دارای عجایب زیادی بود و به خواندن کتاب‌های علمی ممارست داشت. او بزرگترین مصلح اختلاف‌ها در دره حضرموت بود و از اعتبار وسیع و قدرتمند در میان قبایل برخوردار بود. شاگرد وی محمد بن عواد در مورد زندگی تا زمان مرگش بهترین مجموعه فضایل را در کتابی به نام "إیناس الناس" و برای کسانی که می‌خواستند از کلمات و توصیه‌های او بهره‌مند شوند کتاب "تنویر الاغلاس" را گردآوری کرد. همچنین مفتی جوهر علوی بن طاهر الحداد کتاب «عقود الألماس» را در باره او تالیف کرده است. نوه او محمد بن سالم بن احمد بن حسن العطاس، به سفارش حبیب عمر بن عبدالرحمن العطاس، در مورد سوابق او مجموعه‌ای با نام "مفتاح الإمداد فی الصلوات والأوراد" نگاشته است. " پسرش علی نیز دعاهای پدرش را در مجموعه‌ای جمع آوری کرد که او آن را "إرشاد العباد فی الصلوات والأوراد" نامید.
نسب
احمد بن حسن بن عبدالله بن علی بن عبدالله بن محمد بن محسن بن حسین بن عمر بن عبدالرحمان العطاس بن عقیل بن سالم بن عبدالله بن عبدالرحمان بن عبدالله بن عبدالرحمان السقاف بن محمد مولا الدویله بن علی بن علوی الغیور بن فقیه، محمد بن علی بن محمد، صاحب میربات بن علی، خلیع بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن احمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریدی بن جعفر صادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین السبت بن علی بن ابی‌طالب و علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله و سلم وی سی و پنجمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله در نسب خود است.
تولد و تربیت
وی در حریضه حضرموت در هفدهم ماه رمضان سال 1257 هجری قمری متولد شد و مادرش سلما بنت شیخ بن عبدالله العطاس است. خواندن و حفظ قرآن کریم را نزد جدش عبدالله بن علی و معلم فرج بن عمر بن صباح فراگرفت. آنگاه که محمد بن علی السقاف از حریضه گذشت و مدتی در آنجا ماند احمد برخی از متون فقهی را نزد او حفظ کرد. او حافظه خوبی داشت و به سرعت حفظ کرد تا جایی که با یک بار خواندن متون را حفظ می‌کرد. در سال 1274 هجری قمری برای حج به مکه رفت، سپس در سال 1275 هجری قمری به حرمین شریفین رفت و حدود پنج سال در مکه مکرمه اقامت جست و به دنبال کسب علم و تجوید قرآن بود. در سال 1281 ه به حریضه بازگشت.
استادان و شیوخ
ایشان نزد تعدادی از علمای بزرگ در وادی حضرموت تحت تعلیم بوده است [۱] از جمله:
- صالح بن عبدالله العطاس؛
- أبوبکر بن عبدالله العطاس؛
- محمد بن علی السقاف؛
- محسن بن علوی السقاف؛
- عبدالرحمن بن علی السقاف؛
- أحمد بن محمد المحضار؛
- أحمد بن عبدالله البار؛
- عمر بن حسن الحداد.
وی از توجه و عنایات شیوخ خود در مکه مکرمه برخوردار بود، که از جمله:
- محمد بن محمد السقاف؛
- محمد بن حسین الحبشی؛
- أحمد زینی دحلان؛
- علی بن إبراهیم السمنودی؛
- عیدروس بن محمد العیدروس؛
- فضل بن علوی مولی الدویله؛
- محمد بن إبراهیم بلفقیه [۲].
مواضع و نظرات
او در حمایت و مشاوره در تمام نقاط حضرموت، اصلاح مردم و آرام کردن درگیری‌ها پیگیر بود. وی بین قبایل سیبان در محلی به نام "البطح" آشتی ایجاد کرد و هنگا‌می که قبایل نوح در وادی داوان علیه دولت کویت قیام کردند، در صدد خاموش کردن آتش جنگ برآمد و بین قبایل نهد بنی عامر و بین خاندان العمودی و دولت کویت آشتی ایجاد کرد و آن را بین قبیله الکویتی و قبایل هاجر در سال 1328 هجری قمری اصلاح کرد. نزاع و جنگ بین آنها چهارده سال به طول انجامید و عهدنامه‌هایی بر سر قبایل برای ایمن سازی مسیرهای مسافران و زائران و ... امضا کردند.
او خواستار توجه به کتاب‌های تأیید شده قبلی بود و می‌گفت، هرکسی که می‌خواهد پیشرفت کند، باید کتاب‌های متقاضیان را دنبال کند و هرکسی که می‌خواهد تأخیر کند، باید کتاب‌های افراد دیررس را دنبال کند. او علما را از سخت‌گیری در دین نسبت به مردم عادی برحذر می‌داشت و می‌گفت که هر کس در عبادت بر افراد تأکید می‌کند فقط آنها را از این امر منحرف می‌کند و از نمازگزار نهی می‌کند که برای سجده بر روی او قالیچه یا دستمال بگذارند و او می‌گوید که برخی از علمای علوی بر روی تشک سجده می‌کردند و در مورد مسأله آب و نجاست آن گفت اگر پاکی آن بر شما چیره شد پس پاک است. او سالانه سه بار زکات پول خود را می‌پرداخت و این برای فقرا سود داشت."
فرزندان
او دو پسر دارد: سالم و علی و سه دختر وجود دارد: سلما، شیخا و علویه.
درگذشت
وی سحرگاه دوشنبه ششم رجب 1334 هجری قمری در 77 سالگی درگذشت و مقبره او در داخل گنبد پدربزرگش حبیب القطب عمربن عبدالرحمن العطاس قرار دارد.