احمد بن حسن مكتب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' در باره ' به ' درباره ') |
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '=منابع=↵↵#' به '== منابع == #') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
[[شیخ صدوق]] از شاگردانش بوده و در سال 354هجری كه در بغداد به سر میبرده، از وی حدیث شنیده است. | [[شیخ صدوق]] از شاگردانش بوده و در سال 354هجری كه در بغداد به سر میبرده، از وی حدیث شنیده است. | ||
=منابع= | == منابع == | ||
# الخرائج و الجرائح، راوندی، ج3صص1128 حدیث46؛ | # الخرائج و الجرائح، راوندی، ج3صص1128 حدیث46؛ | ||
# الغیبه، شیخ طوسی، ص395 حدیث365؛ | # الغیبه، شیخ طوسی، ص395 حدیث365؛ | ||
نسخهٔ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۱۸
| نام | احمد بن حسن مكتب |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | مكتب |
| درگذشت | حدود 355ق • بغداد • عراق |
| استادان | ابن همام اسكافی |
| شاگردان | شیخ صدوق |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
| فعالیت‌ها | خطاطی ونویسندگی |
احمد بن حسن مكتب، (000 – حدود 355ق) ابومحمد. فقیه و محدث شیعی. نام او در برخی منابع «حسن بن احمد مكتب» آمده است. چند روز قبل از وفات نایب چهارم امام عصرعلیه السلام «ابوالحسن علی بن محمد سمری» در 329هجری بر بالینش حضور داشت، و اصل توقیعی را كه امام عصر درباره مرگ ابوالحسن سمری نوشته بود مشاهده كرد و سپس نسخههای از آن تهیه نمود و مضمون توقیع را به رؤیت شیعیان آن حضرت رساند. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.
معرفی اجمالی
احمد بن حسن مكتب، ابومحمد. فقیه و محدث شیعی. نام او در برخی منابع «حسن بن احمد مكتب» آمده است. لقب «مكتب»(بر وزن مصدق) شاید از آنروی به او داده شده است كه دارای خطی خوش و در امر نویسندگی مهارت داشته است. از تاریخ ولادت او اطلاعی نداریم اما وفات او بعد از 336هجری در بغداد روی داد زیرا وی شاگرد «ابوعلی بن همام اسكافی بغدادی»(م336ق) بوده است. وی چند روز قبل از وفات نایب چهارم امام عصرعلیه السلام ابوالحسن علی بن محمد سمری در 329هجری بر بالینش حضور داشت، و اصل توقیعی را كه امام عصر درباره مرگ ابوالحسن سمری نوشته بود مشاهده كرد و سپس نسخههای از آن تهیه نمود و مضمون توقیع را به رؤیت شیعیان آن حضرت رساند.
شرح حال او در منابع نیامده است، اما وی بیگمان در بغداد اقامت داشت و بخش عمدهای از تحصیلات خود را در آنجا گذرانده است. قرائن حاكی از آن است كه وی و استادش ابن همام اسكافی، با هم مدتی نزد «ابوالحسن سمری» شاگردی نموده و از او حدیث شنیدهاند زیرا هر دو از سمری روایت دارند. پس از آن نزد ابنهمام اسكافی كه از نظر سنی و علمی از او كاملتر بود بهرهها برد و بزودی در فقه و حدیث به حد كمال رسید. ظاهراً وی بعد از وفات این استادش در 336هجری، نزدیك به دو دهه دیگر حیات داشته است زیرا «شیخ صدوق»(م381ق) از شاگردان او بوده و در سال 354هجری كه در بغداد به سر میبرده، از وی حدیث شنیده است. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.
استادان
معروفترین و مشهورترین اشادش ابوعلی بن همام اسكافی بغدادی بوده.
شاگردان
شیخ صدوق از شاگردانش بوده و در سال 354هجری كه در بغداد به سر میبرده، از وی حدیث شنیده است.
منابع
- الخرائج و الجرائح، راوندی، ج3صص1128 حدیث46؛
- الغیبه، شیخ طوسی، ص395 حدیث365؛
- كمال الدین و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج2ص287 حدیث44، وص294 حدیث 45؛
- معجم رجال الحدیث، ج13ص182 شماره8508.