عبدالحکیم افغانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
   
   
== زندگی‌نامه ==
== زندگی‌نامه ==
عبدالحکیم بن محمد نور بن الحاج میرزا الافغانی در سال 1250 هجری قمری / 1835 م - و گفته‌اند در سال 1251 - در قندهار به دنیا آمد و در آنجا بزرگ شد و در جوانی از کشور خارج شد. در هند و جاهای دیگر به علم و دانش اهتمام ورزید و مدتی در حرمین شریفین و بیت‌المقدس، سپس به دمشق آمد و مکتب‌خانه گرفت. در روز هشتم شوال 1326 هجری قمری / 2 نوامبر 1908. او را در رامسه در قبرستان باب الصغیر در کنار قبور علایی صاحب الدر المختار و محشی آن به خاک سپردند.  
عبدالحکیم بن محمد نور بن الحاج میرزا الافغانی در سال 1250 هجری قمری / 1835 م - و گفته‌اند در سال 1251 - در قندهار به دنیا آمد و در آنجا بزرگ شد و در جوانی از کشور خارج شد. در هند و جاهای دیگر به علم و دانش اهتمام ورزید و مدتی در [[حرمین شریفین]] و بیت‌المقدس، سپس به [[دمشق]] آمد و مکتب‌خانه گرفت. در روز هشتم شوال 1326 هجری قمری / 2 نوامبر 1908. او را در رامسه در قبرستان باب الصغیر در کنار قبور علایی صاحب الدر المختار و محشی آن به خاک سپردند.  
از شاگردان وی می‌توان به ابوالخیر میدانی، محمود العطار، سعید مردینی، محمد ادیب تقی‌الدین رئیس سندیکای اشرف و محمد ابی الخیر الطباء اشاره کرد.
از شاگردان وی می‌توان به ابوالخیر میدانی، محمود العطار، سعید مردینی، محمد ادیب تقی‌الدین رئیس سندیکای اشرف و محمد ابی الخیر الطباء اشاره کرد.
   
   

نسخهٔ ‏۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۸

عبدالحکیم الافغانی القندری
عبدالحکیم الافغانی القندری
نام عبدالحکیم الافغانی القندری
متولد ۲ نوامبر ۱۹۰۸ م
محل تولد هندوستان، قندهار
دین اسلام

عبدالحکیم الافغانی القندری (۱۸۳۵ - ۲ نوامبر ۱۹۰۸) عالم و عارف مسلمان افغان بود که بیشتر عمر خود را در سوریه عثمانی گذراند. او در قندهار و هند به دنیا آمد و تحصیل کرد. سپس با حرمین شریفین و بیت‌المقدس همسایه شد و در دمشق اقامت گزید و نزدیک به ربع قرن در مدرسه دارالحدیث الاشرافیه زندگی کرد. در همانجا درگذشت و در قبرستان باب الصغیر به خاک سپرده شد. وی از فقیهان و زاهدان حنفی است و دارای طبقه‌بندی‌هایی در تفسیر و حدیث و قرائت است که از آن‌جمله می‌توان به تسهیل فهم برداشت‌های نزول دفعی اشاره کرد.

زندگی‌نامه

عبدالحکیم بن محمد نور بن الحاج میرزا الافغانی در سال 1250 هجری قمری / 1835 م - و گفته‌اند در سال 1251 - در قندهار به دنیا آمد و در آنجا بزرگ شد و در جوانی از کشور خارج شد. در هند و جاهای دیگر به علم و دانش اهتمام ورزید و مدتی در حرمین شریفین و بیت‌المقدس، سپس به دمشق آمد و مکتب‌خانه گرفت. در روز هشتم شوال 1326 هجری قمری / 2 نوامبر 1908. او را در رامسه در قبرستان باب الصغیر در کنار قبور علایی صاحب الدر المختار و محشی آن به خاک سپردند. از شاگردان وی می‌توان به ابوالخیر میدانی، محمود العطار، سعید مردینی، محمد ادیب تقی‌الدین رئیس سندیکای اشرف و محمد ابی الخیر الطباء اشاره کرد.

زندگی صوفیانه

او به «تقوا و زهد» شهرت داشت و یک روز در هفته را کار می‌کرد تا از دسترنج خود بخورد و از گرفتن پول از کسی راضی نبود. و «غذا و گفتار و خواب کم داشت و اوقات بین تدریس و خواندن و نوشتن و عبادت و تلاوت قرآن کریم بود».

آثار

  • کشف الحقائق فی شرح کنز الدقائق فی الفقه الحنفی؛
  • شرح الشاطبیة؛
  • حاشیة على شرح البخاری؛
  • حواش وتعلیقات على الهدایة؛
  • حاشیة ابن عابدین؛
  • شرح المنار؛
  • التیسیر والتسهیل لفهم مدارک التنزیل؛

برخی از آثار او چاپ نشد و فقط حقایق را آشکار کرد.

منابع

  1. صدیق بن حسن القنوجی. أبجد العلوم. ص 43.
  2. عادل نویهض (1983). معجم المفسرین من صدرالإسلام حتى العصر الحاضر. المجلد الأول (الطبعة الثالثة). بیروت، لبنان: مؤسسة نویهض الثقافیة للتألیف والترجمة والنشر. ص 258.
  3. محمد سعید الطنطاوی (5 مایو 2013). "الشیخ عبدالحکیم الأفغانی". رابطة العلماء السوریین. مؤرشف من الأصل فی 26 سبتمبر 2018. اطلع علیه بتاریخ 17 أکتوبر 2018.
  4. "الشّیخ عبدالحکیم الأفغانی". رابطة العلماء السوریین. مؤرشف من الأصل فی 27 سبتمبر 2018. اطلع علیه بتاریخ 17 أکتوبر 2018.