حماد بن ابی سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ترین' به 'ترین') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|دین | |دین | ||
|اسلام | |[[اسلام]] | ||
|- | |- | ||
|مذهب | |مذهب | ||
|شیعه | |[[مذهب شیعه|شیعه]] | ||
|- | |- | ||
|دلیل شهرت | |دلیل شهرت | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابواسماعیل حمّاد بن ابی سلیمان''' از ایرانیان مقیم [[کوفه]] است. پدرش فرمانروای [[اصفهان]] بود. | '''ابواسماعیل حمّاد بن ابی سلیمان''' از ایرانیان مقیم [[کوفه]] است. پدرش فرمانروای [[اصفهان]] بود. | ||
[[امام محمد باقر|امام محمدباقر(ع)]] با تأسیس اوّلین دانشگاه [[اهل بیت(ع)]]، شاگردان و [[اصحاب]] بسیاری را تربیت کرد و صدها فارغ التّحصیل در موضوع‌های گوناگون به جامعه عرضه نمود. [[شیخ الطّائفه]] ([[شیخ طوسی]]) در [[رجال]] خود، اصحاب و شاگردان [[امام محمد باقر (ع)]] را 462 مرد و دو زن دانسته که در میان آنان برخی از نظر اعتبار و وثاقت مورد اتّفاق [[اهل سنّت]] و [[امامیّه]]<nowiki/>اند و برخی از [[فقیه]]ترین فقیهان [[صدر اسلام]] محسوب می‌شوند. در این میان عدّه‌ای از ایرانیان افتخار شاگردی و ملازمت با امام محمدباقر(ع) را داشتند. ابواسماعیل حمّاد بن ابی‌سلیمان یکی از شاگردان و اصحاب نامدار ایرانی امام باقر و [[امام جعفر صادق(ع)]] می‌باشد. | [[امام محمد باقر|امام محمدباقر(ع)]] با تأسیس اوّلین دانشگاه [[اهل بیت(ع)]]، شاگردان و [[اصحاب]] بسیاری را تربیت کرد و صدها فارغ التّحصیل در موضوع‌های گوناگون به جامعه عرضه نمود. [[شیخ الطّائفه]] ([[شیخ طوسی]]) در [[رجال]] خود، اصحاب و شاگردان [[امام محمد باقر (ع)]] را 462 مرد و دو زن دانسته که در میان آنان برخی از نظر اعتبار و وثاقت مورد اتّفاق [[اهل سنّت]] و [[امامیّه]]<nowiki/>اند و برخی از [[فقیه]]ترین فقیهان [[صدر اسلام]] محسوب می‌شوند. در این میان عدّه‌ای از ایرانیان افتخار شاگردی و ملازمت با امام محمدباقر(ع) را داشتند. ابواسماعیل حمّاد بن ابی‌سلیمان یکی از شاگردان و اصحاب نامدار ایرانی امام باقر و [[امام جعفر صادق(ع)]] می‌باشد. | ||
=حمّاد بن ابی سلیمان کیست= | == حمّاد بن ابی سلیمان کیست -= | ||
ابواسماعیل حمّاد بن ابی سلیمان از ایرانیان مقیم کوفه است. پدرش فرمانروای اصفهان بود که در جریان فتح آن شهر در زمان [[خلیفه دوم]] به دست [[ابوموسی اشعری]] به همراه خانواده اسیر شد و سپس در حضور خلیفه دوم، اسلام آورد. وی از جمله ده موالی بود که معاویه در جریان جنگ صفّین به ابوموسی اشعری بخشید و [[ابوموسی]] او را به پسرش ابراهیم داد و ابراهیم او را آزاد کرد و سپس پدر حمّاد در کوفه ساکن گشت. <ref>راویان مشترک، حسن عزیزی، پرویزرستگار، یوسف بیات، دفترتبلیغات اسلامی قم،1381ش، ج 1،ص 262</ref> | ابواسماعیل حمّاد بن ابی سلیمان از ایرانیان مقیم کوفه است. پدرش فرمانروای اصفهان بود که در جریان فتح آن شهر در زمان [[خلیفه دوم]] به دست [[ابوموسی اشعری]] به همراه خانواده اسیر شد و سپس در حضور خلیفه دوم، اسلام آورد. وی از جمله ده موالی بود که معاویه در جریان جنگ صفّین به ابوموسی اشعری بخشید و [[ابوموسی]] او را به پسرش ابراهیم داد و ابراهیم او را آزاد کرد و سپس پدر حمّاد در کوفه ساکن گشت. <ref>راویان مشترک، حسن عزیزی، پرویزرستگار، یوسف بیات، دفترتبلیغات اسلامی قم،1381ش، ج 1،ص 262</ref> | ||
ابوسلیمان در کوفه به زندگی جدید خود پرداخت و فرزندش را به تحصیل علم و دانش گمارد؛ به طوری که حمّاد در زمره دانش‌آموختگان مشهور کوفه قرار گرفت.<ref>اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223</ref> | ابوسلیمان در کوفه به زندگی جدید خود پرداخت و فرزندش را به تحصیل علم و دانش گمارد؛ به طوری که حمّاد در زمره دانش‌آموختگان مشهور کوفه قرار گرفت.<ref>اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223</ref> | ||
=اساتید حمّاد= | == اساتید حمّاد == | ||
حمّاد پس از کسب علوم مقدّماتی وارد دانشگاه [[امام باقر]] و [[امام جعفر صادق (ع)]] شد <ref> رجال طوسی، ص 116 و 172</ref> و به حدّی در کسب دانش پیش رفت که دانشمندان اسلامی از وی به عنوان امام، [[مجتهد]]، [[فقیه]]، جواد و کریم یاد کرده‌اند و او را به کثرت [[حدیث]] توصیف نموده‌اند.<ref>. خلیفه بن خیاط العصفری، تاریخ خلیفه، ص 275</ref> | حمّاد پس از کسب علوم مقدّماتی وارد دانشگاه [[امام باقر]] و [[امام جعفر صادق (ع)]] شد <ref> رجال طوسی، ص 116 و 172</ref> و به حدّی در کسب دانش پیش رفت که دانشمندان اسلامی از وی به عنوان امام، [[مجتهد]]، [[فقیه]]، جواد و کریم یاد کرده‌اند و او را به کثرت [[حدیث]] توصیف نموده‌اند.<ref>. خلیفه بن خیاط العصفری، تاریخ خلیفه، ص 275</ref> | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۰: | ||
[[سید محمد امین]] این گفتار حمّاد را نشانه [[تشیّع]] او می‌داند؛ به جهت اینکه بصریان از [[امیرمؤمنان (ع)]] روی‌گردان و اهل کوفه، [[شیعه]] آن حضرت بودند. <ref>اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223</ref> | [[سید محمد امین]] این گفتار حمّاد را نشانه [[تشیّع]] او می‌داند؛ به جهت اینکه بصریان از [[امیرمؤمنان (ع)]] روی‌گردان و اهل کوفه، [[شیعه]] آن حضرت بودند. <ref>اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223</ref> | ||
=شاگرد معروفش= | == شاگرد معروفش == | ||
او از استادان برجسته [[ابوحنیفه]] است. ابوحنیفه مدت 18 سال در حلقه درسش شرکت کرد و تا هنگام وفات حماد، از او بهره می‌برد. <ref>. تاریخ بغداد، ج 13، ص 333</ref> | او از استادان برجسته [[ابوحنیفه]] است. ابوحنیفه مدت 18 سال در حلقه درسش شرکت کرد و تا هنگام وفات حماد، از او بهره می‌برد. <ref>. تاریخ بغداد، ج 13، ص 333</ref> | ||
شخصی به نام ابومطیع از قول ابوحنیفه نقل می‌کند که نزد [[ابوجعفر منصور عباسی]] رفته بود ابوجعفر از وی پرسید اساتید تو چه کسانی بوده‌اند؟ وی در جواب گفت علوم را از حماد بن ابی سلیمان کوفی آموختم که او شاگرد [[ابراهیم نخعی]] و او نیز شاگرد [[عمر بن خطاب]] و او نیز از [[علی بن ابیطالب (ع)]] آموخت. <ref> تاریخ بغداد، ج ۱۳، ص ۳۳۴</ref> | شخصی به نام ابومطیع از قول ابوحنیفه نقل می‌کند که نزد [[ابوجعفر منصور عباسی]] رفته بود ابوجعفر از وی پرسید اساتید تو چه کسانی بوده‌اند؟ وی در جواب گفت علوم را از حماد بن ابی سلیمان کوفی آموختم که او شاگرد [[ابراهیم نخعی]] و او نیز شاگرد [[عمر بن خطاب]] و او نیز از [[علی بن ابیطالب (ع)]] آموخت. <ref> تاریخ بغداد، ج ۱۳، ص ۳۳۴</ref> | ||
=سفرهای حمّاد= | =سفرهای حمّاد= | ||
حماد به شهرهای بسیاری در شرق و غرب سفر کرده و از [[محدثان]] و دانشمندان در این سرزمین‌ها دانش و [[حدیث]] آموخته است. <ref>. الانساب سمعانی، ج 7، ص 85</ref> | حماد به شهرهای بسیاری در شرق و غرب سفر کرده و از [[محدثان]] و دانشمندان در این سرزمین‌ها دانش و [[حدیث]] آموخته است. <ref>. الانساب سمعانی، ج 7، ص 85</ref> | ||
=اطعام حمّاد= | == اطعام حمّاد == | ||
صلت بن بسطام رحمه الله می‌گوید: «حماد بن ابی سلیمان رحمه الله هر شب [[رمضان]] پنجاه تن را [[افطار]] می‌داد و هرگاه شب عید فرا می‌رسد به هر یک از آنان لباس [نو] می‌پوشاند» <ref>[تاریخ اصفهان، ابونعیم اصفهانی ۱/ ۲۴۲]. | صلت بن بسطام رحمه الله می‌گوید: «حماد بن ابی سلیمان رحمه الله هر شب [[رمضان]] پنجاه تن را [[افطار]] می‌داد و هرگاه شب عید فرا می‌رسد به هر یک از آنان لباس [نو] می‌پوشاند» <ref>[تاریخ اصفهان، ابونعیم اصفهانی ۱/ ۲۴۲]. | ||
باران حکمت</ref> | باران حکمت</ref> | ||
=در گذشت= | == در گذشت == | ||
حمّاد پس از خدمات زیادی که در طول عمر خود انجام داد، در سال 120 ق. و در کهولت سن وفات یافت. <ref> تاریخ خلیفه، خلیفة بن خیاط العصفری، دارالفکر، بیروت، 1414 ق، ص 275</ref> | حمّاد پس از خدمات زیادی که در طول عمر خود انجام داد، در سال 120 ق. و در کهولت سن وفات یافت. <ref> تاریخ خلیفه، خلیفة بن خیاط العصفری، دارالفکر، بیروت، 1414 ق، ص 275</ref> | ||
نسخهٔ ۹ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۵
| نام | حماد بن ابی سلیمان |
|---|---|
| اسم کامل | ابواسماعیل حماد بن ابی‌سلیمان اشعری |
| لقب | حمّاد اشعری |
| پیشینه | فقیه کوفه |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| دلیل شهرت | اصحاب ایرانی امام محمد باقر(ع) از شاگردان امام جعفر صادق (ع) |
ابواسماعیل حمّاد بن ابی سلیمان از ایرانیان مقیم کوفه است. پدرش فرمانروای اصفهان بود. امام محمدباقر(ع) با تأسیس اوّلین دانشگاه اهل بیت(ع)، شاگردان و اصحاب بسیاری را تربیت کرد و صدها فارغ التّحصیل در موضوع‌های گوناگون به جامعه عرضه نمود. شیخ الطّائفه (شیخ طوسی) در رجال خود، اصحاب و شاگردان امام محمد باقر (ع) را 462 مرد و دو زن دانسته که در میان آنان برخی از نظر اعتبار و وثاقت مورد اتّفاق اهل سنّت و امامیّه‌اند و برخی از فقیه‌ترین فقیهان صدر اسلام محسوب می‌شوند. در این میان عدّه‌ای از ایرانیان افتخار شاگردی و ملازمت با امام محمدباقر(ع) را داشتند. ابواسماعیل حمّاد بن ابی‌سلیمان یکی از شاگردان و اصحاب نامدار ایرانی امام باقر و امام جعفر صادق(ع) می‌باشد.
= حمّاد بن ابی سلیمان کیست -
ابواسماعیل حمّاد بن ابی سلیمان از ایرانیان مقیم کوفه است. پدرش فرمانروای اصفهان بود که در جریان فتح آن شهر در زمان خلیفه دوم به دست ابوموسی اشعری به همراه خانواده اسیر شد و سپس در حضور خلیفه دوم، اسلام آورد. وی از جمله ده موالی بود که معاویه در جریان جنگ صفّین به ابوموسی اشعری بخشید و ابوموسی او را به پسرش ابراهیم داد و ابراهیم او را آزاد کرد و سپس پدر حمّاد در کوفه ساکن گشت. [۱]
ابوسلیمان در کوفه به زندگی جدید خود پرداخت و فرزندش را به تحصیل علم و دانش گمارد؛ به طوری که حمّاد در زمره دانش‌آموختگان مشهور کوفه قرار گرفت.[۲]
اساتید حمّاد
حمّاد پس از کسب علوم مقدّماتی وارد دانشگاه امام باقر و امام جعفر صادق (ع) شد [۳] و به حدّی در کسب دانش پیش رفت که دانشمندان اسلامی از وی به عنوان امام، مجتهد، فقیه، جواد و کریم یاد کرده‌اند و او را به کثرت حدیث توصیف نموده‌اند.[۴]
ابن سعد از حمّاد بن زید نقل می‌کند: حمّاد بن ابی سلیمان به بصره مسافرت کرد. پس از بازگشت، از وی پرسیدند: بصریان را چگونه یافتی؟ گفت: آنان شاخه‌ای از اهل شام هستند که در نزدیکی ما فرود آمده‌اند. حمّاد بن زید می‌افزاید: یعنی آنان درباره علی (ع) چون ما نیستند.
سید محمد امین این گفتار حمّاد را نشانه تشیّع او می‌داند؛ به جهت اینکه بصریان از امیرمؤمنان (ع) روی‌گردان و اهل کوفه، شیعه آن حضرت بودند. [۵]
شاگرد معروفش
او از استادان برجسته ابوحنیفه است. ابوحنیفه مدت 18 سال در حلقه درسش شرکت کرد و تا هنگام وفات حماد، از او بهره می‌برد. [۶]
شخصی به نام ابومطیع از قول ابوحنیفه نقل می‌کند که نزد ابوجعفر منصور عباسی رفته بود ابوجعفر از وی پرسید اساتید تو چه کسانی بوده‌اند؟ وی در جواب گفت علوم را از حماد بن ابی سلیمان کوفی آموختم که او شاگرد ابراهیم نخعی و او نیز شاگرد عمر بن خطاب و او نیز از علی بن ابیطالب (ع) آموخت. [۷]
سفرهای حمّاد
حماد به شهرهای بسیاری در شرق و غرب سفر کرده و از محدثان و دانشمندان در این سرزمین‌ها دانش و حدیث آموخته است. [۸]
اطعام حمّاد
صلت بن بسطام رحمه الله می‌گوید: «حماد بن ابی سلیمان رحمه الله هر شب رمضان پنجاه تن را افطار می‌داد و هرگاه شب عید فرا می‌رسد به هر یک از آنان لباس [نو] می‌پوشاند» [۹]
در گذشت
حمّاد پس از خدمات زیادی که در طول عمر خود انجام داد، در سال 120 ق. و در کهولت سن وفات یافت. [۱۰]
پانویس
- ↑ راویان مشترک، حسن عزیزی، پرویزرستگار، یوسف بیات، دفترتبلیغات اسلامی قم،1381ش، ج 1،ص 262
- ↑ اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223
- ↑ رجال طوسی، ص 116 و 172
- ↑ . خلیفه بن خیاط العصفری، تاریخ خلیفه، ص 275
- ↑ اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223
- ↑ . تاریخ بغداد، ج 13، ص 333
- ↑ تاریخ بغداد، ج ۱۳، ص ۳۳۴
- ↑ . الانساب سمعانی، ج 7، ص 85
- ↑ [تاریخ اصفهان، ابونعیم اصفهانی ۱/ ۲۴۲]. باران حکمت
- ↑ تاریخ خلیفه، خلیفة بن خیاط العصفری، دارالفکر، بیروت، 1414 ق، ص 275