عزمیه و شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۳

تشیع و شبهه

طریقۀ عزمیه تلاش بر تقریب مذاهب و اتحاد جهان اسلام دارد. برهمین اساس، سلسله مباحثی دربارۀ شیعه مطرح شده که در آن به بررسی شبهات اعتقادی علیه تشیع پرداخته شده است. در این نوشتار نمونه‌هایی از شبهات مطرح شده علیه تشیع را بررسی و از منظر عزمیه پاسخ می‌دهیم.

دستۀ اول شبهات

عزمیه بر این باور است که برخی از اشخاص وابسته به بیگانگان برای تفرقه در صفوف مسلمانان و اختلاف میان شیعه و سنی دست به پخش شبهاتی زده‌اند که جزو عقاید رسمی شیعه نیست و یا از اساس بهتان و دروغ است همچون مثال‌هایی که در ادامه می‌آید.

مصحف علی و تحریف قرآن

دربارۀ تحریف قرآن به دست شیعه و این مسأله که شیعیان قرآن دیگری دارند؛ پس از بررسی اخبار فراوان، عزمیه معتقدند که طبق نظر رسمی شیعه امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) پس از وفات پیامبر قرآنی را جمع‌آوری کرد که سوره‌ها و آیات آن مانند قرآن متداول میان مسلمانان است.

خان الامین

یکی از شبهاتی که علیه شیعه مطرح می‌شود این است که شیعه معتقد است نبوت در اصل برای امیرالمؤمنین (علیه السلام) بوده است؛ لکن جبرئیل امین در ارسال پیام خیانت کرد و آن را به پیامبر ابلاغ کرد.

شبهه

دستۀ دوم شبهات

بداء

یکی از شبهاتی که به تشیع وارد می‌شود این است که شیعه به دلیل قائل شدن به «بداء»، نسبت جهل و نسیان به خداوند می‌دهد؛ چرا که بداء به این معناست که چیزی که بر خداوند مخفی بوده است بر او آشکار می‌شود. عزمیه پس از بررسی این مطلب از کتاب‌های شیعه آن را کذب و افترا بر شیعه می‌داند؛ زیرا بخشی از عبارت علمای شیعه را آورده و بقیۀ مطالب را که نشان دهندۀ مراد واقعی است نیاورده‌اند.

تقیه

گریه بر اموات

زیارت قبور

غدیر خم

عدالت صحابه

سجده بر تربت امام حسین

حضرت مهدی

جمع بین نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء

دستۀ سوم شبهات

جستارهای وابسته

عزمیه

پانویس

منابع

ر. ک: کتاب جریان‌های معاصر تصوف در مصر طریقت عزمیه نوشتۀ حمید ساجدیان.

@@ خط ۱۷: / خط ۱۷: @@
 === بداء ===
-یکی از شبهاتی که به تشیع وارد می‌شود این است که شیعه به دلیل قائل شدن به «بداء»، نسبت جهل و نسیان به خداوند می‌دهد؛ چرا که بداء به این معناست که چیزی که بر خداوند مخفی بوده است  بر او آشکار می‌شود.
+یکی از شبهاتی که به [[تشیع]] وارد می‌شود این است که [[شیعه]] به دلیل قائل شدن به «[[بداء]]»، نسبت جهل و نسیان به [[خداوند]] می‌دهد؛ چرا که بداء به این معناست که چیزی که بر خداوند مخفی بوده است  بر او آشکار می‌شود. [[عزمیه]] پس از بررسی این مطلب از کتاب‌های شیعه آن را کذب و افترا بر شیعه می‌داند؛ زیرا بخشی از عبارت علمای شیعه را آورده و بقیۀ مطالب را که نشان دهندۀ مراد واقعی است نیاورده‌اند.
 === تقیه ===