کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین

محمد بن یعقوب بیهقی
نام کامل	احمد بن محمد بن یعقوب بیهقی
اطلاعات شخصی
سال تولد	230 ق، ۲۲۴ ش‌، ۸۴۵ م
محل تولد	بیهق(نیشابور)
سال درگذشت	310 ق، ۳۰۱ ش‌، ۹۲۲ م
دین	اسلام، شیعه
استادان	فضل بن شاذان نیشابوری عبدالله بن حمدویه بیهقی
شاگردان	محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی
فعالیت‌ها	فقیه و محدث شیعی

احمد بن محمد بن یعقوب بیهقی، (حدود 230 – حدود 310ق)ابوعلی، فقیه و محدث شیعی در اوایل سده چهارم هجری است. از شاگردان او محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی(م.ح363ق) است، از این‏ رو وی می‏‌بایست سده چهارم را درک نموده است. به گفته خود او: «هنگامی که فضل بن شاذان نیشابوری(م260ق) در اثر مریضی در یکی از روستاهای بیهق وفات نمود، من بر جنازه او نماز گذاردم». در «بیهق»(نیشابور) تولد یافت و در همان‌جا نشو و نما پیدا کرد. سپس برای ادامه تحصیل به عراق و در شهرهای کوفه و بغداد رفته اندوخته‏‌های خویش را تکمیل کرده است.

معرفی اجمالی

احمد بن محمد بن یعقوب بیهقی، (حدود 230 – حدود 310ق)ابوعلی. فقیه و محدث شیعی در اوایل سده چهارم هجری. به گفته خود او: «هنگامی که فضل بن شاذان نیشابوری(م260ق) در اثر مریضی در یکی از روستاهای بیهق وفات نمود، من بر جنازه او نماز گذاردم». این گزارش حاکی از آن است که وی در آن زمان از وجاهت لازم و سن کافی برخوردار بوده است، پس تولد او را می‏‌توان در نیمه نخست سده سوم حدود 230هجری تخمین زد.

از شاگردان او «محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی»(م.ح363ق) است، از این‏ رو وی می‏‌بایست سده چهارم را درک نموده و احتمالاً در اوایل این سده درگذشته باشد. وی در «بیهق»(نیشابور) تولد یافت و در همان‌جا نشو و نما پیدا کرد. تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود فرا گرفت و احتمالاً برخی از آموزه‏‌های فقهی و حدیثی را از «فضل بن شاذان» فرا گرفت. سپس برای ادامه تحصیل به عراق آمد و در شهرهای کوفه و بغداد اندوخته‏‌های خویش را تکمیل کرد و در ردیف اساتید آن‌جا به شمار آمد. وی از جمله کسانی است که در برابر توقیع لعن امام عسکری (علیه السلام) که در‌باره فضل بن شاذان جعل کرده بودند، به شدت دفاع کرد و توقیع مذکور را ساختگی و تاریخ صدور آن را دو ماه بعد از مرگ «فضل بن شاذان» اعلام کرد. از استادان او عبدالله بن حمدویه بیهقی است که در موارد متعددی از او نقل حدیث می‏‌کند. از شاگردان او کسی جز محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی را نمی‌‏شناسیم که هرگاه حدیثی از او نقل می‏‌کند رحمت خدا را برای این استادش طلب می‌‏نماید و این موضوع می‌‏تواند نشانه نیک ‏نفسی و شخصیت مورد اعتماد استادش بوده باشد. از او اثر تألیفی معرفی نشده است. گفتنی است نام و کنیه او با «ابوعلی احمد بن محمد بن یعقوب بن مسکویه»(م421ق) مشترک است.

استادان

از محضر استادانی چون فضل بن شاذان نیشابوری و عبدالله بن حمدویه بیهقی کسب فیض نموده است.

شاگردان

از شاگردانش کسی جز محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی شناخته نشده است.

منابع

1. رجال کشی، ج2ص665 شماره 687؛ وص773 شماره 903؛ وص820 شماره 1028؛
2. طرائف المقال، ج1ص204 شماره 1193؛
3. معجم رجال الحدیث، ج3ص123 شماره 935؛ وج14ص315 زیر شماره 9374.

احمد بن مسرور
نام کامل	احمد بن مسرور
اطلاعات شخصی
سال درگذشت	335 ق، ۳۲۵ ش‌، ۹۴۷ م
دین	اسلام، شیعه
استادان	سعد بن عبدالله اشعری
شاگردان	محمد بن بحر رهنی کرمانی

احمد بن مسرور، (000 – حدود 335 ق)محدث شیعی. از جزئیات زندگی و چگونگی تحصیلات او اطلاعی در دست نیست. تنها آگاهی ما از او روایتی است که شیخ صدوق (م 381ق) آن را درکتاب خود آورده است.

معرفی اجمالی

احمد بن مسرور، (000 – حدود 335ق)محدث شیعی.کنیه او در منابع ذکر نشده است. از استادان او سعد بن عبدالله اشعری(م300ق) استکه وی روایت تشرف این استادش به محضر امام عصر(عجل الله فرجه الشریف) را گزارشکرده است. بنابراین وی از راویان سده چهارم به شمار آمده و احتمالاً تا دهه چهارم از این سده را درک کرده است، زیرا از شاگردان او محمد بن بحر رهنی‌ کرمانی است‌که اندکی بعد از 342 هجری حیات داشته است. در‌باره شرح‏ حال او هیچ گزارشی در منابع دیده نمی‏‌شود بنابراین از جزئیات زندگی و چگونگی تحصیلات او اطلاعی در دست نیست. تنها آگاهی ما از او روایتی است که «شیخ صدوق»(م381ق) آن را درکتاب خود آورده است. از این روایت می‏‌توان استفاده کرد که وی در قم اقامت تحصیلی داشته و بخشی از حیات علمی خود را در آنجا به سر آورده است. از آثار تألیفی او خبری گزارش نشده است.

منابع

1. کمال الدین و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج2ص190، باب 43 حدیث21؛
2. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص58؛
3. معجم رجال الحدیث، ج3ص132 شماره 968؛
4. مجموعه الرسائل، صافی گلپایگانی، ج2صص139 تا 152.

Hoosinrasooli/صفحه تمرین
اطلاعات شخصی
دین	اسلام، شیعه

احمد بن مفلس حمانی، (حدود 231 – 308ق) ابوالعباس. محدث شیعی. نام پدرش «مفلس»(بر وزن محدث) است که به معنایورشکسته است، اما در بعضیاز منابع نام پدر او «مغلس»(به تشدید لام) آمده و مغلس از ریشه «غلس» به معنایتاریکیآخر شب است. تاریخ ولادت او در دست نیست. برخیاز معاصران او یعنی«ابوسعد مالینی» سن او را در 297هجری، بیش از شصت سال تخمین زده است که در این‏صورت تولد او حداقل می‏بایست در 231هجریرویداده باشد تا امکان روایت او از یکیاز استادانش که در 246هجریوفات یافته، وجود داشته باشد. وفات او در 308هجریدر بغداد اتفاق افتاد. ویاصالتاً اهل کوفه از طائفه «بنیحمان» است و ظاهراً بخشیاز تحصیلات خود را در آنجا انجام داده است، زیرا تعدادیاز استادان او در کوفه اقامت داشتند. سپس برایادامه تحصیل به بغداد آمد و در شرق بغداد مسکن گرفت و در آنجا ضمن استماع حدیث، سالیان درازیبه نقل روایت نیز مشغول بوده است اما احادیث او در منابع اهل‏سنت به شدت تضعیف شده و در منابع شیعینیز سخنیدر باره ارزش روایات او به میان نیامده است. از اساتید او «قاسم رسیبن ابراهیم طباطبا»(م246ق)، «ثابت بن محمد زاهد کوفی» و «ابونعیم فضل بن دکین» هستند. از شاگردان او «ابوطالب عبیدالله بن احمد انباری»(م356ق) است که وینیز در منابع رجالیتوثیق نشده است. از او آثار تألیفیگزارش نشده است. منابع: (رجال نجاشی، ص314 شماره 859؛ ایضاح الاشتباه، ص116 شماره 103؛ تاریخ بغداد، ج5ص236 شماره 2697؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص58)