شاکه (شاکیه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - '== پانویس ==↵<references />' به '== پانویس == {{پانویس}}')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''شاکه''' یا شاکیه از فرق «[[مشبهه]]» شیعه‌اند.
'''شاکه''' یا شاکیه شاخه‌ای از فرق «[[مشبهه]]» شیعه‌اند.


== تاریخچه ==
== تاریخچه ==
در برخی از منابع نام این فرقه شاکیان آمده و غیاث اللغه این فرقه را از «مرجئه» شمرده است.  
در برخی از منابع نام این فرقه شاکیان آمده و غیاث‌اللغةاین فرقه را از «مرجئه» شمرده است.  


== عقاید ==
== عقاید ==
شاکه به فاعل طاعات مطیع و به فاعل معاصی عاصی نمی‌گویند، زیرا به عقیده آنان این احتمال وجود دارد که فاعل معاصی با توبه از دنیا برود. بنابراین جایز نیست که کسی را پیش از مرگ مطیع و عاصی بخوانیم.
شاکه معتقدند که نمی‌توان به فاعل طاعات گفت مطیع و یا به فاعل معاصی گفت عاصی، زیرا به عقیده آنان این احتمال وجود دارد که فاعل معاصی با توبه از دنیا برود( در آن‌صورت، عاصی نخواهد بود). بنابراین، جایز نیست که کسی را پیش از مرگ مطیع و عاصی بخوانیم.
همچنین آنان در ایمان خود شک دارند و می‌گویند که روح ایمان است. شاکه سخنی از ایمان نمی‌گویند زیرا معتقدند که ایمان مستقیم نیست. آنها از عقل و روح می‌گوید که در وجود انسان تصرف می‌کنند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 250 با ویرایش و اصلاح و جابجایی عبارات.</ref> <ref>ترجمه سواد الاعظم، ص 173</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آی، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 78.</ref> <ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، قاهره، سال 1911، ج 2، ص 170.</ref> <ref>ملک زاده رضا، دبستان المذاهب، تهران، ج 2، ص 97.</ref>
شاکه سخنی از ایمان نمی‌گویند، زیرا معتقدند که ایمان مستقیم نیست. آنان در ایمان خود شک دارند و می‌گویند که روح ایمان است. همچنین می‌گویند که عقل و روح در وجود انسان تصرف می‌کند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 250 با ویرایش و اصلاح و جابجایی عبارات.</ref> <ref>ترجمه سواد الاعظم، ص 173</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آی، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 78.</ref> <ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، قاهره، سال 1911، ج 2، ص 170.</ref> <ref>ملک زاده رضا، دبستان المذاهب، تهران، ج 2، ص 97.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۱۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۱

شاکه یا شاکیه شاخه‌ای از فرق «مشبهه» شیعه‌اند.

تاریخچه

در برخی از منابع نام این فرقه شاکیان آمده و غیاث‌اللغةاین فرقه را از «مرجئه» شمرده است.

عقاید

شاکه معتقدند که نمی‌توان به فاعل طاعات گفت مطیع و یا به فاعل معاصی گفت عاصی، زیرا به عقیده آنان این احتمال وجود دارد که فاعل معاصی با توبه از دنیا برود( در آن‌صورت، عاصی نخواهد بود). بنابراین، جایز نیست که کسی را پیش از مرگ مطیع و عاصی بخوانیم. شاکه سخنی از ایمان نمی‌گویند، زیرا معتقدند که ایمان مستقیم نیست. آنان در ایمان خود شک دارند و می‌گویند که روح ایمان است. همچنین می‌گویند که عقل و روح در وجود انسان تصرف می‌کند. [۱] [۲] [۳] [۴] [۵]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 250 با ویرایش و اصلاح و جابجایی عبارات.
  2. ترجمه سواد الاعظم، ص 173
  3. عراقی ابو محمد عثمان، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آی، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 78.
  4. مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، قاهره، سال 1911، ج 2، ص 170.
  5. ملک زاده رضا، دبستان المذاهب، تهران، ج 2، ص 97.