حسینیه (زیدیه): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حسینیه '''شاخه‌ای از [[زیدیه|زیدیه]]<nowiki/>اند با این اعتقاد که هر کسی از | '''حسینیه '''شاخه‌ای از [[زیدیه|زیدیه]]<nowiki/>اند با این اعتقاد که هر کسی از آل‌محمد(ص) خروج کند، امام مفترض‌الطاعة است. | ||
=اعتقادات= | =اعتقادات= | ||
آنها بر این باورند که [[امام علی علیه‌السلام|حضرت‌علی(ع)]] در زمان خود امام بود و امامت خود را اظهار کرد. پس از او فرزندش [[حسین‌بن‌علی(ع)]] به [[امامت]] رسید و بر [[یزید]] خروج کرد و در [[کربلا]] کشته شد. زید نیز خروج کرد و در [[کوفه]] به‌قتل رسید. بعد از زید، فرزندش یحیی نیز خروج کرد و در [[خراسان]] کشته شد.در ادامه عیسی‌بن‌زید نیز خروج کرد و در سال 168 هجری‌قمری درگذشت. پس از عیسی‌بن‌زید محمد‌بن‌عبداللّه‌بن‌حسن در زمان [[منصور‌دوانیقی]] خروج کرد.او همان | آنها بر این باورند که [[امام علی علیه‌السلام|حضرت‌علی(ع)]] در زمان خود امام بود و امامت خود را اظهار کرد. پس از او فرزندش [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حسین‌بن‌علی(ع)]] به [[امامت]] رسید و بر [[یزید]] خروج کرد و در [[کربلا]] کشته شد. زید نیز خروج کرد و در [[کوفه]] به‌قتل رسید. بعد از زید، فرزندش یحیی نیز خروج کرد و در [[خراسان]] کشته شد.در ادامه عیسی‌بن‌زید نیز خروج کرد و در سال 168 هجری‌قمری درگذشت. پس از عیسی‌بن‌زید محمد‌بن‌عبداللّه‌بن‌حسن در زمان [[منصور عباسی|منصور‌دوانیقی]] خروج کرد.او همان «محمد‌نفس‌زکیه» است و به‌امر منصور در [[مدینه]] کشته شد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 158 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>نوبختی، فرق الشیعة، ترجمه و تحقیق محمد جواد مشکور، تهران، چاپ مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ص 58</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۹
حسینیه شاخه‌ای از زیدیه‌اند با این اعتقاد که هر کسی از آل‌محمد(ص) خروج کند، امام مفترض‌الطاعة است.
اعتقادات
آنها بر این باورند که حضرت‌علی(ع) در زمان خود امام بود و امامت خود را اظهار کرد. پس از او فرزندش حسین‌بن‌علی(ع) به امامت رسید و بر یزید خروج کرد و در کربلا کشته شد. زید نیز خروج کرد و در کوفه به‌قتل رسید. بعد از زید، فرزندش یحیی نیز خروج کرد و در خراسان کشته شد.در ادامه عیسی‌بن‌زید نیز خروج کرد و در سال 168 هجری‌قمری درگذشت. پس از عیسی‌بن‌زید محمد‌بن‌عبداللّه‌بن‌حسن در زمان منصور‌دوانیقی خروج کرد.او همان «محمد‌نفس‌زکیه» است و به‌امر منصور در مدینه کشته شد.[۱] [۲]