confirmed، مدیران
۳۳٬۴۶۵
ویرایش
←از سال 1952 تا سال 1967 م
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
=== از سال 1952 تا سال 1967 م === | === از سال 1952 تا سال 1967 م === | ||
در اواخر سال 1953، محمد عبدالرحمن خلیفه به رئیس گروه اخوان اردن انتخاب شد و در آنجا اساسنامه‌ای ایجاد کرد. وی همچنین با ایجاد یک نهاد کلی در هر بخش که یک نهاد اداری را انتخاب می‌کند ساختار گروه را سازمان داد. در این دوره گروه اخوان فلسطین و اردن در هم ادغام شدند. | در اواخر سال 1953، [[محمد عبدالرحمن خلیفه]] به رئیس گروه اخوان اردن انتخاب شد و در آنجا اساسنامه‌ای ایجاد کرد. وی همچنین با ایجاد یک نهاد کلی در هر بخش که یک نهاد اداری را انتخاب می‌کند ساختار گروه را سازمان داد. در این دوره گروه [[اخوان المسلمین فلسطین|اخوان‌المسلمین فلسطین]] و [[اخوان المسلمین اردن]] در هم ادغام شدند. | ||
اخوان توجه فراوانی به اردوگاه‌های آوارگان فلسطینی داشت تا جایی که بعضی شعبات خود را در آنجا افتتاح کرد و به تاسیس مدارس برای دانش‌آموزان همت گمارد. از جمله مدرسه البر بأبناء الشهداء در اردوگاه عقبة جبر. | اخوان توجه فراوانی به اردوگاه‌های آوارگان فلسطینی داشت تا جایی که بعضی شعبات خود را در آنجا افتتاح کرد و به تاسیس مدارس برای دانش‌آموزان همت گمارد. از جمله مدرسه البر بأبناء الشهداء در اردوگاه عقبة جبر. | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
در این دوره، اخوان مجله الکفاح الإسلامی را منتشر کرد که یوسف العظم آن را اداره می‌کرد و فقط یازده شماره از آن منتشر شد و سپس با تصمیم دولت وقت اردن بسته شد. | در این دوره، اخوان مجله الکفاح الإسلامی را منتشر کرد که یوسف العظم آن را اداره می‌کرد و فقط یازده شماره از آن منتشر شد و سپس با تصمیم دولت وقت اردن بسته شد. | ||
اخوان اردن خواستار تشکیل کنفرانس بین‌المللی اسلامی برای بیت‌المقدس شد و این کنفرانس در سال 1953 در قدس با حضور گسترده دانشمندان، اندیشمندان و رهبران اسلامی از کشورهای مختلف [[جهان اسلام]] برگزار شد. اخوان در ارگان‌ها و کمیته‌های مختلف کنفرانس مشارکت گسترده‌ای داشت. | اخوان اردن خواستار تشکیل کنفرانس بین‌المللی اسلامی برای [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]] شد و این کنفرانس در سال 1953 در [[مسجد الاقصی|قدس]] با حضور گسترده دانشمندان، اندیشمندان و رهبران اسلامی از کشورهای مختلف [[جهان اسلام]] برگزار شد. اخوان در ارگان‌ها و کمیته‌های مختلف کنفرانس مشارکت گسترده‌ای داشت. | ||
در سال 1954، این گروه با صدور بیانیه‌ای سیاست خود را در خطوط گسترده زیر تعریف کرد: | در سال 1954، این گروه با صدور بیانیه‌ای سیاست خود را در خطوط گسترده زیر تعریف کرد: | ||
* [[اردن]] بخشی جدایی ناپذیر از جهان اسلام است. | |||
* حاکم شدن بر اساس قانون [[خدا]] خواسته و هدف غایی اخوان است. | |||
* مسئله فلسطین یک مسئله اسلامی است و باید تمام منابع مادی و معنوی برای رهایی از سلطه [[آیین یهودیت|یهودیت]] جهانی ([[صهیونیسم]] بین الملل) بسیج شود. | |||
در سال 1954 اخوان به حضور افسران انگلیسی در ارتش عرب اعتراض کرد. آنها خواستار اخراج این نظامیان شدند. و در این جهت چندین تظاهرات ضد استعماری را ترتیب دادند. آنها همچنین به [[پیمان بغداد]] حمله کردند و در نتیجه این اعتراض رئیس گروه اخوان در سال 1955 دستگیر شد. آنها همچنین با اصل رئیس‌جمهور [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] [[آیزنهاور]] در 1957 مخالفت کردند، اصلی که به عنوان اصل پر کردن خلا در [[خاورمیانه]] شناخته می‌شد. آنها به دنبال فراخوان نیروهای [[بریتانیا|انگلیس]] در سال 1958 تظاهرات اعتراضی ترتیب دادند که منجر به دستگیری رئیس اخوان در سال 1958، در حالی که وی عضو پارلمان اردن بود شد. | |||
در سال 1954 اخوان به حضور افسران انگلیسی در ارتش عرب اعتراض کرد. آنها خواستار اخراج این نظامیان شدند. و در این جهت چندین تظاهرات ضد استعماری را ترتیب دادند. آنها همچنین به | |||
اخوان‌المسلمین اردن در انتخابات پارلمانی در سال 1956 شرکت کرد و از شش نامزد چهار نفر نامزد اخوان موفق شدند به مجلس راه پیدا کنند آنها در برابر فساد عملی دولت ایستادگی می‌کردندکه از آن جمله می‌توان به برگزاری جشن امان در سال 1960 اشاره کرد که منجر به دستگیری رئیس و بعضی اعضای گروه شد و به مدت شش ماه زندانی شدند. | |||
اخوان در انتخابات پارلمانی 1963 نیز شرکت کرد و دو نامزد آنان پیروز شد. اخوان اردن با همکاری گروهی از شخصیت‌های اسلامی و افرادی از اقشار مختلف اجتماعی جامعه خیریه اسلامی را که در شهرهای مختلف اردن شعبه داشت را تأسیس نمود و بیمارستان اسلامی را با دو شعبه امان و عقبه و چندین مدرسه و موسسه را افتتاح نمود. این دوره برخلاف جریان چپ و ملی‌گرایانه شاهد روند نزولی موج اسلامی بود. | اخوان در انتخابات پارلمانی 1963 نیز شرکت کرد و دو نامزد آنان پیروز شد. اخوان اردن با همکاری گروهی از شخصیت‌های اسلامی و افرادی از اقشار مختلف اجتماعی جامعه خیریه اسلامی را که در شهرهای مختلف اردن شعبه داشت را تأسیس نمود و بیمارستان اسلامی را با دو شعبه امان و عقبه و چندین مدرسه و موسسه را افتتاح نمود. این دوره برخلاف جریان چپ و ملی‌گرایانه شاهد روند نزولی موج اسلامی بود. | ||