احمد بن اسماعیل سليمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | {{جعبه اطلاعات شخصیت | ||
| عنوان = احمد بن اسماعیل سليمانی | | عنوان = احمد بن اسماعیل سليمانی | ||
| تصویر = | | تصویر = عالمان شیعه.jpg | ||
| نام = احمد بن اسماعیل سلیمانی | | نام = احمد بن اسماعیل سلیمانی | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| تاریخ تولد = اواسط قرن چهارم هجری | | تاریخ تولد = اواسط قرن چهارم هجری | ||
| محل تولد = | | محل تولد = | ||
| سال درگذشت = | | سال درگذشت = 336 ق | ||
| تاریخ درگذشت = | | تاریخ درگذشت = | ||
| محل درگذشت = | | محل درگذشت = | ||
| استادان = [[احمد بن علی فائدی قزوینی|ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی]] | | استادان = [[احمد بن علی فائدی قزوینی|ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی]] | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]] | | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]] | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| فعالیت‌ها = [[محدث]] [[شیعی]] | | فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۲۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۵
| احمد بن اسماعیل سليمانی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن اسماعیل سلیمانی |
| اطلاعات شخصی | |
| روز تولد | اواسط قرن چهارم هجری |
| سال درگذشت | 336 ق، ۳۲۶ ش، ۹۴۸ م |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان | ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی |
| شاگردان | علی بن محمد خزاز قمی |
| فعالیت‌ها | محدث شیعی |
احمد بن اسماعیل سلیمانی، محدث شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. از اساتید او ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی است که وی کتاب المتعه (نوشته حسین بن عبیدالله سعدی) را نزد او فراگرفته است. از شاگردان او «علی بن محمد خزاز قمی» (م401ق) است که در کتاب «کفایه الاثر» احادیثی درباره عدد امامان دوازدهگانه از او نقل کرده است.
معرفی اجمالی
احمد بن اسماعیل سلیمانی، محدث شیعی در اواسط قرن چهارم هجری. درباره تاریخ ولادت و محل آن گزارشی در دست نیست، اما این احتمال وجود دارد که وی اصالتاً ایرانی و اهل قزوین بوده باشد زیرا وی در اواخر عمر در قزوین میزیسته و برخی از رجال شیعی قزوین از او و معاصرش علی بن حاتم قزوینی نقل حدیث کردهاند. وفات او بعد از 336هجری اتفاق افتاده است زیرا وی مدتی در بغداد اقامت داشت و با همبحث خود ابوالمفضل شیبانی نزد محمد بن همام اسکافی به فراگیری علوم حدیث اشتغال داشته است. شاید بتوان گفت که وی در سفرش به بغداد، مسیرش به قم افتاده و مدتی نزد بزرگان و شیوخ این شهر بهرههای علمی برده باشد. وی دارای اثر تألیفی نیست.
استادان
از اساتید او ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی است که وی کتاب المتعه (نوشته حسین بن عبیدالله سعدی) را نزد او فراگرفته است.
شاگردان
از شاگردان او علی بن محمد خزاز قمی (م401ق) است که در کتاب کفایه الاثر احادیثی درباره عدد امامان دوازدهگانه از او نقل کرده است.
منابع
- بحارالانوار، ج36ص251؛
- رجال نجاشی، ص95 شماره 237؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص20؛
- الفهرست، طوسی، ص75 شماره 89؛
- کفایه الاثر، خزاز قمی، ص31.