احمد بن اصفهبد قمی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←آثار) |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
== آثار == | == آثار == | ||
تنها اثر تألیفی او تعبیر الرؤیا یا تفسیر الرؤیا است. | تنها اثر تألیفی او تعبیر الرؤیا یا تفسیر الرؤیا است. | ||
== جستارهای وابسته == | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۴
احمد بن اصفهبد قمی | |
---|---|
نام کامل | احمد بن اصفهبد قمی |
نامهای دیگر | مفسر، ضریر |
اطلاعات شخصی | |
روز تولد | اواخر قرن سوم هجری |
محل تولد | قم |
روز درگذشت | 350 ق |
محل درگذشت | قم |
دین | اسلام، شیعه |
شاگردان | ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه |
آثار | تعبیر الرؤیا یا تفسیر الرؤیا |
فعالیتها | |
احمد بن اصفهبد قمی، مفسر و محدث شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. در قم شاگردانی داشته و در علم تفسیر زبانزد دیگران بود به همین سبب لقب «مفسر» به او داده شد. «ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه» (م369ق) صاحب کتاب «کاملالزیارات» از شاگردان مشهور وی بوده است.
معرفی اجمالی
احمد بن اصفهبد قمی، ابوالعباس ضریر. مفسر و محدث شیعی در اواسط قرن چهارم هجری. ولادت او تقریباً در اواخر قرن سوم هجری و احتمالاً در قم اتفاق افتاده است و وفات او پیش از 369هجری در قم روی داده است، زیرا برخی از شاگردان او در سال 369هجری وفات یافتهاند، پس وی پیش از این تاریخ وفات یافته است. وی در قم اقامت داشت و پس از گذراندن مراتب تحصیلی جزء اساتید قم به شمار آمد.
از لقب «ضریر» که به او نسبت داده میشود بر میآید که وی یا صاحب همسران متعدد بوده یا در زندگی مردی شکیب و بردبار بوده است. با این حال هیچ گزارشی درباره چگونگی زندگی او به ما نرسیده است. شاید از اینکه وی فرزند «اصفهبد» است به دست آید که پدرش از امیران لشکر اصفهان بوده است، زیرا بسیاری از فرماندهان نظامی اصفهان، در تاریخ به همین لقب شهرت دارند.
درباره اساتید او گزارشی در منابع به چشم نمیخورد اما وی در قم شاگردانی داشته و در علم تفسیر زبانزد دیگران بود به همین سبب لقب «مفسر» به او داده شد. گفتنی است برخی از صاحب نظران، وی را با ابوالعباس احمدبن حسن اسفراینی که او نیز لقب «مفسر» و «ضریر» دارد متحد میدانند.
شاگردان
معروفترین شاگرد او ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه صاحب کتاب کاملالزیارات است.
آثار
تنها اثر تألیفی او تعبیر الرؤیا یا تفسیر الرؤیا است.
جستارهای وابسته
منابع
- جامع الرواه، ج1صص43 و44؛
- الذريعه، ج4ص207 شماره1031؛
- رجال نجاشي، ص97 شماره 241؛
- طبقات اعلام الشيعه، ج1ص20؛
- معالم العلماء، ص54 شماره 83.