کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== وجه‌تسمیه نام == | == وجه‌تسمیه نام == | ||
برخی با توجه به اهمیت بین‌المللی تنگه هلالی شکل و راهبردی هرمز که جنبه حیاتی آن در عبور و مرور واضح است، هرمزگان را از نام این تنگه می‌دانند. اما در مواردی نیز اعتقاد بر این است که هرمزگان، شامل دو جزء است. جزء اول یعنی هُرمُز، از اختصار نام «اهورا مزدا» گرفته شده است. همچنین یکی از معانی پسوند «گان» را، در مکان و جا می‌توان دانست. بنابراین «سرزمین خدا» می‌تواند، در تفسیری بر هرمزگان معنا یابد. راستی بهتر است نظر دیگری را هم، در وجه‌تسمیه نام هرمزگان بشنوید. در این زمینه از نوشتن نام درست هرمز، به‌صورت «هرموز» استفاده می‌شود. سپس می‌گویند که جزء نخست، یعنی هور یا خور در فرهنگ فارسی معنای (خلیج، لنگرگاه) را دربردارد. جزء دوم نیز به معنای موز، میوه شناخته شده می‌باشد. درعین‌حال به‌واسطه اسناد تاریخی گفته می‌شود، مکان اصلی هرمز ناحیه‌ای در مجاورت میناب کنونی بوده است. | برخی با توجه به اهمیت بین‌المللی تنگه هلالی شکل و راهبردی هرمز که جنبه حیاتی آن در عبور و مرور واضح است، هرمزگان را از نام این تنگه می‌دانند. اما در مواردی نیز اعتقاد بر این است که هرمزگان، شامل دو جزء است. جزء اول یعنی هُرمُز، از اختصار نام «اهورا مزدا» گرفته شده است. همچنین یکی از معانی پسوند «گان» را، در مکان و جا می‌توان دانست. بنابراین «سرزمین خدا» می‌تواند، در تفسیری بر هرمزگان معنا یابد. راستی بهتر است نظر دیگری را هم، در وجه‌تسمیه نام هرمزگان بشنوید. در این زمینه از نوشتن نام درست هرمز، به‌صورت «هرموز» استفاده می‌شود. سپس می‌گویند که جزء نخست، یعنی هور یا خور در فرهنگ فارسی معنای (خلیج، لنگرگاه) را دربردارد. جزء دوم نیز به معنای موز، میوه شناخته شده می‌باشد. درعین‌حال به‌واسطه اسناد تاریخی گفته می‌شود، مکان اصلی هرمز ناحیه‌ای در مجاورت میناب کنونی بوده است. | ||
== جغرافیا == | |||
هرمزگان از شمال و شمال شرق به کرمان می‌رسد، از غرب و شمال غرب با فارس و بوشهر همسایه است و از شرق در مجاورت سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. در امتداد جنوب آن، خلیج‌فارس و دریای عمان واقع شده‌اند. | |||
کوه‌های هرمزگان ادامه‌ی رشته کوه‌های زاگرس هستند که بخش‌های زیادی از استان را پوشانده‌اند. کوه‌ها به تپه و سپس به زمین‌های پست ساحلی می‌رسند. | |||
این استان به تعدادی شهر و جزیره تقسیم شده است. شهرهای آن بندرعباس، بندر لنگه، میناب، جاسک، بَستَک، حاجی‌آباد، رودان، پارسیان، خَمیر، بَشاگرد و سیریک هستند. | |||
قشم، کیش، هرمز، هنگام، ابوموسی، لاوان، هِندورابی، شیدوَر یا شیتور، لارک، تُنب‌کوچک، تُنب‌بزرگ، سیری، فارورکوچک و فراوربزرگ جزو جزیره‌های هرمزگان به‌شمار می‌روند. | |||
== تقسیمات كشوری == | == تقسیمات كشوری == | ||
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۰
| استان هرمزگان | |
|---|---|
 | |
| نام | استان هرمزگان |
| کشور | ایران |
| استان | استان هُرمُزگان |
| تعداد جمعیت | ۱۴۰۳۶۷۴ نفر |
| پراکندگی دینی | |
استان هُرمُزگان نام یکی از استانهای جنوبی ایران است که در شمال تنگه هرمز قرار گرفته‌است. کرانه‌های این استان در شرق بر دریای عمان و در غرب بر خلیج فارس قرار دارند. تنگه هرمز، یکی از حساس‌ترین و حیاتی‌ترین گذرگاه‌های آبی عصر حاضر، در قلمرو سیاسی این استان قرار دارد.. همچنین چهارده جزیره کوچک وبزرگ به نام‌های ابوموسی، بنی فرور، تنب بزرگ و کوچک، سیری، شتور، فرور، کیش، لاوان، قشم، لارک، هرمز، هندورابی و هنگام در محدوده آب‌های ساحلی این استان قرار دارند. در این استان اقوام مختلفی چون اچم‌ها (خودمونی‌ها)، هرمز‌ها (بندری‌ها)، فارس‌ها، بلوچ‌ها، عرب‌ها زندگی میکنند. که هر یک به زبان‌های مختلفی مانند اچمی، بندری (هرمزگانی)، فارسی، بلوچی، عربی سخن می‌گویند.
وجه‌تسمیه نام
برخی با توجه به اهمیت بین‌المللی تنگه هلالی شکل و راهبردی هرمز که جنبه حیاتی آن در عبور و مرور واضح است، هرمزگان را از نام این تنگه می‌دانند. اما در مواردی نیز اعتقاد بر این است که هرمزگان، شامل دو جزء است. جزء اول یعنی هُرمُز، از اختصار نام «اهورا مزدا» گرفته شده است. همچنین یکی از معانی پسوند «گان» را، در مکان و جا می‌توان دانست. بنابراین «سرزمین خدا» می‌تواند، در تفسیری بر هرمزگان معنا یابد. راستی بهتر است نظر دیگری را هم، در وجه‌تسمیه نام هرمزگان بشنوید. در این زمینه از نوشتن نام درست هرمز، به‌صورت «هرموز» استفاده می‌شود. سپس می‌گویند که جزء نخست، یعنی هور یا خور در فرهنگ فارسی معنای (خلیج، لنگرگاه) را دربردارد. جزء دوم نیز به معنای موز، میوه شناخته شده می‌باشد. درعین‌حال به‌واسطه اسناد تاریخی گفته می‌شود، مکان اصلی هرمز ناحیه‌ای در مجاورت میناب کنونی بوده است.
جغرافیا
هرمزگان از شمال و شمال شرق به کرمان می‌رسد، از غرب و شمال غرب با فارس و بوشهر همسایه است و از شرق در مجاورت سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. در امتداد جنوب آن، خلیج‌فارس و دریای عمان واقع شده‌اند. کوه‌های هرمزگان ادامه‌ی رشته کوه‌های زاگرس هستند که بخش‌های زیادی از استان را پوشانده‌اند. کوه‌ها به تپه و سپس به زمین‌های پست ساحلی می‌رسند. این استان به تعدادی شهر و جزیره تقسیم شده است. شهرهای آن بندرعباس، بندر لنگه، میناب، جاسک، بَستَک، حاجی‌آباد، رودان، پارسیان، خَمیر، بَشاگرد و سیریک هستند. قشم، کیش، هرمز، هنگام، ابوموسی، لاوان، هِندورابی، شیدوَر یا شیتور، لارک، تُنب‌کوچک، تُنب‌بزرگ، سیری، فارورکوچک و فراوربزرگ جزو جزیره‌های هرمزگان به‌شمار می‌روند.
تقسیمات كشوری
- هرمزگان دارای13 شهرستان ، 38 شهر، 38 بخش ، 85 دهستان و 1732 آبادی دارای سكنه كوچك و بزرگ است . عملكردهای اقتصادی وفرهنگی استان ،ساحلی وتمامی متاثر از دریاست، مثلا 80درصد جمعیت شهرها و60درصد كل جمعیت آن درنوارساحلی به عمق حداكثر20كیلومترازدریا استقرار یافته است.
- هرمزگان با 14 جزیره بیشترین جزایر را بین استانهای ساحلی دارد .
- دو شهرستان ابوموسی و قشم كاملا از جزایر تشكیل شده اند و از سرزمین اصلی گسستگی دارند.
- از تعداد 38 شهر استان 14 شهر آن ساحلی می باشند.
جمعیت استان هرمزگان
بر اساس آخرین سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال 1385 ، جمعیت استان هرمزگان 1403674 نفر می باشد که از این میزان 661325 نفر ساکن شهرها 740605 نفر در مناطق روستایی و 1744 نفر غیر ساکن می باشند.
تاریخ و فرهنگ استان
تاریخ استان هرمزگان با تاریخ و جغرافیای خلیج فارس در هم آمیخته است. تاریخ مکتوب بندر هرمز از زمان اردشیر بابکان آغاز می شود. گروهی معتقدند که آبادانی بندر هرمز بین سال های 241-211 میلادی روی داده و به عنوان یکی از مهم ترین مراکز داد و ستد شرق معروف شده است. در سال 750-661 میلادی منطقه خلیج فارس جزء خلافت امویه و سپس جزء خلافت عباسی، میلادی 1285 – 750، بود. در اواخر قرن هشتم میلادی که داد و ستدهای دریایی رونق به سزایی داشت، گروهی از مورخین، راه دریایی خلیج فارس را با اهمیت تر از جاده معروف ابریشم و یا یک مسیر مهمی از آن می دانند. در سال 1497 میلادی،برای اولین بار استعمارگران غربی به فرمانروایی «واسکودوگاما» در بنادر خلیج فارس پیاده شدند. در سال 1506میلادی، پرتغالی ها به عنوان حفاظت منافع پرتغال در برابر تجار مصری و ونیزی، جزیره هرمز را محاصره کردند.بندر هرمز در این زمان کلید تجاری خلیج فارس محسوب می شد و راه ادویه از کنار همین بندر در تنگه هرمز عبور می کرد. شاه اسماعیل صفوی در صدد اعاده مالکیت ایران بر هرمز بود که به سبب گرفتاری های ناشی از جنگ با عثمانیان، موفق به راندن پرتغالی ها نشد و با آن ها پیمانی منعقد نمود. که طی آن تسلط پرتغالی ها بر خلیج فارس تا مدتی تثبیت شد. اما شاه عباس بزرگ به کمک انگلیسی ها، به حاکمیت پرتغالی ها در جزیره هرمز و خلیج فارس خاتمه داد. در سال 1004 (ه. ق) هلندی ها، تجارتخانه ای در بندرعباس تاسیس کردند و رقابت بین هلند و انگلیس شدت یافت. در اواخر دوره سلطنت شاه صفوی، دولت ایران به لغو معافیت گمرکی واردات و صادرات هلندی ها اقدام کرد. دولت ایران به هلندی ها اجازه داد که در هر نقطه ای از ایران به تجارت ابریشم اقدام کنند. در همین زمان هلندی ها، دژ مستحکمی را در نزدیکی تجارتخانه خود در بندرعباس احداث نمودند. میرمهنا حاکم جزیره خارک و بندر ریگ به بهانه عدم پرداخت اجاره بها، در سال 1765 به هلندی ها حمله برد و آن ها را از خلیج فارس بیرون راند. پس از این ماجرا انگلیس در خلیج فارس، شیخ نشین های متعدد کوچکی را ایجاد نمود تا از اتحاد آن ها در مقابل خود جلوگیری کند. خلیج فارس بعد از جنگ جهانی اول به عنوان مهم ترین کانون نفت و منبع مهم رشد صنایع، اهمیت اقتصادی و استراتژیکی مهمی یافت. موقعیت استراتژیکی استان هرمزگان موجبات توجه ویژه به این منطقه رابرای دولت ها و کشورهای خارجی الزامی ساخت.
مركز استان
در قرن چهارم هجري در حوالي بندرعباس فعلي ، بندر و روستاي كوچكي به نام «سورو» وجود داشت كه جغرافيانويسان قرن چهارم هجري قمري از آن نام برده اند . برخي معتقدند «شهرو» كه اصطخري به عنوان «دهي كوچك بر كنار دريا» از آن نام برده، همان بندر «سورو» است. اين بندر در سال 924 هجري قمري «بندر جرون» خوانده مي شد و دهكده اي كوچك بود و در روبه روي سواحل شمالي جزيرة پر اهميت «هورموز» آن روزگار ، قرار داشت . در سال 1514 ، پرتغالي ها اين دهكدة كوچك را براي پياده شدن ، و بارگيري اجناس از خشكي انتخاب كردند . به دليل خرچنگ زيادي كه در ساحل اين بندر وجود داشت ، نام آن را «بندر كامارااو» يا «كامبارائو» ، يعني بندر خرچنگ گذاشتند . نام متداول بعدي ، يعني «گمبرون» يا «گامبرون» به احتمال زياد از لغت پرتغالي «گامارائو» اقتباس شده است. در سال 1622 ميلادي شاه عباس توانست با كمك انگليسي ها دست پرتغالي ها را از اين بندر كوتاه كند . به افتخار اين پيروزي «بندر گمبرون» به «بندر عباس» تغيير نام داد . تا قبل از سال 1650 ميلادي (1070 هجري قمري) بندرعباس حصار نداشت ؛ ولي از اين زمان دور شهر را محصور كردند و بر امنيت آن افزوده شد . انگليسي ها و هلنديها در بندرعباس تجارتخانه ، و در كنار دريا عمارت زيبايي بنا كردند . در اين بندر لنگرگاه مناسبي وجود داشت ؛ لذا اكثر كشتي هاي بزرگي كه از هند براي ايران و عثماني و ساير نقاط كالا حمل مي كردند ، در اين بندر لنگر مي انداختند.هلنديها در سال 1110 هجري قمري (1698 ميلادي) با كسب اجازه از دولت ايران ، شهر تازه اي با بافت و معماري ويژه ، در وسط شهر بندرعباس بنا نمودند . (عمارت كلاه فرنگي در همين ايام بنا شده است) بافت و شكل ظاهري شهر جديد تا سال 1135 هجري قمري دوام يافت. در تقسيمات فعلي كشوري شهر بندرعباس مركز استان هرمزگان است . اين شهر يكي از مهم ترين مراكز استراتژيكي و تجاري ايران در جوار خليج فارس و درياي عمان است . بارانداز شهيد رجايي ، اسكلة عظيمي است كه بخش وسيعي از مبادلة كالاهاي تجاري بين ايران و ديگر كشورها از طريق آن صورت مي گيرد . بندر عباس از طريق راههاي دريايي ، راه آهن ، جاده هاي ترانزيتي درجة يك و از طريق هوا به كلية مناطق داخلي و ديگر كشورهاي جهان مرتبط است.
زبان و گویش های هرمزگان
در رابطه با زبان مردم استان هرمزگان، باید بگوییم که از گویش هرمزگانی برای تکلم استفاده میکنند. البته بدانید گویش بندری، درواقع نوعی از زیرشاخه‌های زبان فارسی دری و متشکل از لهجه‌های مختلف است. همچنین آن را در تلفیقی از ورود زبان‌های دیگر منطقه، البته با حفظ ویژگی‌های زبان فارسی باید دانست. این گویش هرمزگانی تحت‌الشعاع ارتباطات تجاری، مهاجرت اقوام و … قرار گرفته و از زبان‌های عربی، هندی و حتی واژگان اروپایی نیز برخوردار است. حتی در نواحی غربی، نواحی روستایی جوانب دریا و جزایر ایرانی خلیج فارس می‌توان، زبان عربی را در گفتگوها دید. همچنین زبان بلوچی نیز ، در نواحی شرقی دیده می‌شود. درعین‌حال بدانید
مذهب
از لحاظ دین جماعت استان هرمزگان، پیرو دین اسلام و اغلب از نظر مذهب شیعه هستند. جماعت سنی استان نیز، بیشتر تابع مذهب شافعی و بخشی از سنی مذهبان نیز دارای مذهب حنفی می‌باشند.
مسجد جامع اهل‌سنت
مساجد بندرعباس با معماری اصیل و منحصر به فرد ایرانی اسلامی ساخته می شوند. مسجد جامع اهل سنت مساحتی به وسعت ۴۹۰۰ متر مربع دارد و دارای ۲۰ در بزرگ است. قدیمی ترین مسجد استان هرمزگان است. هنر کاشی کاری محراب مسجد جامع بندرعباس صحنه ای بسیار زیبا را تصویر می کشد. این بنای تاریخی از دوطبقه، یک مناره، شبستان ،۱۲ ستون و ایوان های دارای ستون تشکیل شده است. ستون قدیمی شامل چندین ستون با تزیینات گچی بوده و شبیه به مساجد گله داری و دژگان است. در هنگام انجام تعمیرات پایه ستون ها با سنگ نما پوشیده شده است بخش شبستان این مسجد تنها بخشی است که مورد بازسازی قرار نگرفته و تغییراتی در آن رخ نداده است. همچنین بخش های تازه بازسازی شده و نمای بیرونی مسجد اصالت تاریخی و هنری ندارد. این مسجد دارای سابقه ای طولانی بوده و قدمتی ۲۶۴ ساله دارد. حاج زین العابدین ابوالقاسم اوزی خیری بود که اولین بار این مسجد را بنا نهاد، سپس این مسجد بار ها مورد بازسازی قرار گرفت. بازسازی مسجد در سال ۱۳۸۴ شروع شد و در سال ۱۳۸۷ پایان یافت و در نهایت توسط حاج عبدالله رستمانی افتتاح شد.
جستارهای وابسته
منابع
- هرمزگان شناسیdadgostari-hr.eadl.ir، اخذ شده در تاریخ 1403/8/6.
- استان هرمزگانsirikcenter.ir، اخذ شده در تاریخ 1403/8/6.
- درباره استان هرمزگان hormozgan.farhang.gov.ir، اخذ شده در تاریخ 1403/8/6.
- استان هرمزگانreiseniran.de، اخذ شده در تاریخ 1403/8/6.