بعلبک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شهر | |||
| عنوان = بِعْلَبَک | |||
| تصویر = بعلبک.jpg | |||
| نام = | |||
| کشور = [[لبنان]] | |||
| تاریخ تأسیس = | |||
| استان =بعلبک هرمل | |||
| تعداد جمعیت = | |||
| پراکندگی دینی = | |||
| ویژگی خاص = از شهرهای تاریخی و وجود آثار باستانی در آن از جمله نیایشگاهی از دوره رومی‌ها. | |||
}} | |||
'''بِعْلَبَک''' یا '''بَعَلَبَک''' (به عربی: بَعْلَبَکّ) یکی از شهرهای تاریخی کشور [[لبنان]] است که در دره بقاع در ارتفاع ۱۱۷۰ متر از سطح دریا و در شرق رود لیطانی واقع شده‌است. | '''بِعْلَبَک''' یا '''بَعَلَبَک''' (به عربی: بَعْلَبَکّ) یکی از شهرهای تاریخی کشور [[لبنان]] است که در دره بقاع در ارتفاع ۱۱۷۰ متر از سطح دریا و در شرق رود لیطانی واقع شده‌است. | ||
== تاریخچه == | بعلبک بخاطر وجود آثار باستانی در آن از جمله نیایشگاهی از دوره رومی‌ها که از آثار مهم رومی‌ها است شهرت دارد. بعلبک در زمان رومی‌ها به نام «هلیوپولیس» (شهر خورشید) نامیده می‌شد. ستون‌های سنگی بسیار عظیمی از زمان‌های قدیم در این شهر موجود است. کاروان اسرای [[کربلا]] از این شهر تاریخی عبور کرده‌اند و ماجرای راهب مسیحی ظاهراً در این شهر اتفاق افتاده‌است. هم‌اکنون مسجدی به نام مسجد مقام راس‌‌الحسین در بعلبک وجود دارد که مربوط به همین واقعه می‌باشد. | ||
در هزاره سوم قبل از میلاد این شهر محل زندگی کنعانیان بوده است. هنگامی که آرامیان وارد سوریه شدند، از اختلاط آنان با کنعانیان، فینیقی‌ها پدید آمدند <ref>نصرالله، تاریخ بعلبک، ج۱، ص۳۱-۳۲.</ref> این شهر در طول تاریخ بارها مورد هجوم اقوام مختلف از جمله آشوریان، بابلیان و پارس‌ها قرار گرفته است. در اوایل سده نخست میلادی رومیان بر این شهر چیره شدند و آیین مسیحیت در آن رواج یافت <ref>رفاعی، بعلبک فی التاریخ، ص۱۷-۱۹</ref>. | |||
== تاریخچه== | |||
در هزاره سوم قبل از میلاد این شهر محل زندگی کنعانیان بوده است. هنگامی که آرامیان وارد سوریه شدند، از اختلاط آنان با کنعانیان، فینیقی‌ها پدید آمدند<ref>نصرالله، تاریخ بعلبک، ج۱، ص۳۱-۳۲.</ref>. این شهر در طول تاریخ بارها مورد هجوم اقوام مختلف از جمله آشوریان، بابلیان و پارس‌ها قرار گرفته است. در اوایل سده نخست میلادی رومیان بر این شهر چیره شدند و آیین مسیحیت در آن رواج یافت<ref>رفاعی، بعلبک فی التاریخ، ص۱۷-۱۹</ref>. | |||
== دین و آیین == | ==دین و آیین== | ||
توزیع مذهب ساکنان شهرستان بعلبک به قرار زیر است: | توزیع مذهب ساکنان شهرستان بعلبک به قرار زیر است: | ||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
| خط ۱۵: | خط ۲۸: | ||
|سنی||۲۳٪ | |سنی||۲۳٪ | ||
|- | |- | ||
|مارونی‌ها||۱۵٪ | |مارونی‌ها ||۱۵٪ | ||
|- | |- | ||
|کاتولیک رومی||۲٪ | |کاتولیک رومی||۲٪ | ||
| خط ۲۴: | خط ۳۷: | ||
نقاط دیدنی | نقاط دیدنی | ||
# معبدژوپیتر؛ | #معبدژوپیتر؛ | ||
# مرقد خوله دختر [[حسین بن علی (سید الشهدا)]]؛ | #مرقد خوله دختر [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حسین بن علی]] (علیه‌السّلام)؛ | ||
# مسجد راس | #مسجد راس الحسین (علیه‌السّلام)؛ | ||
# مزار شیث | #مزار [[حضرت شیث|شیث پیامبر]]؛ | ||
# | # معبد باخوس. | ||
== جغرافیا و جمعیت == | ==جغرافیا و جمعیت== | ||
شهر بعلبک مرکز استان «بعلبک هرمل» در ۸۳ کیلومتری شمال شرقی بیروت واقع شده است. این شهر از سمت شرق و جنوب با سوریه مرز مشترک دارد. | شهر بعلبک مرکز استان «بعلبک هرمل» در ۸۳ کیلومتری شمال شرقی [[بیروت]] واقع شده است. این شهر از سمت شرق و جنوب با [[سوریه]] مرز مشترک دارد. | ||
بنا بر آخرین آمار بیش از ۱۰۰ هزار نفر در شهر بعلبک زندگی می‌کنند. | بنا بر آخرین آمار بیش از ۱۰۰ هزار نفر در شهر بعلبک زندگی می‌کنند. | ||
== پیشینه اسلام == | ==پیشینه اسلام== | ||
در زمان خلافت خلیفه دوم بعلبک به تصرف سپاه اسلام به فرماندهی ابوعبیده جراح و خالد بن ولید درآمد. در این زمان افزون بر رومیان بسیاری از اعراب و ایرانیان در بعلبک می‌زیستند. معاویه پس از گسترش نفوذ خود در شامات گروهی از ایرانیان بعلبک را به انطاکیه (در ترکیه امروزی) کوچاند <ref>ابن عدیم، بغیه الطلب، ج۱، ص۹۰؛ بلاذری، ص۱۷۷-۲۰۱.</ref> با این حال تا دوره خلافت عبدالملک بن مروان ایرانیان همچنان بیشتر ساکنان شهر را تشکیل می‌دادند. در قرون بعد این سرزمین تحت حاکمیت فرمانروایان | در زمان خلافت خلیفه دوم بعلبک به تصرف سپاه اسلام به فرماندهی [[ابوعبیده جراح]] و [[خالد بن ولید]] درآمد. در این زمان افزون بر رومیان بسیاری از اعراب و ایرانیان در بعلبک می‌زیستند. [[معاویه]] پس از گسترش نفوذ خود در شامات گروهی از ایرانیان بعلبک را به انطاکیه (در ترکیه امروزی) کوچاند<ref>ابن عدیم، بغیه الطلب، ج۱، ص۹۰؛ بلاذری، ص۱۷۷-۲۰۱.</ref>. با این حال تا دوره خلافت [[عبدالملک بن مروان]] ایرانیان همچنان بیشتر ساکنان شهر را تشکیل می‌دادند. در قرون بعد این سرزمین تحت حاکمیت فرمانروایان [[عباسیان|عباسی]]، [[فاطمیان|فاطمی]]، [[سلجوقیان|سلجوقی]] و [[ایوبیان|ایوبی]] قرار گرفت و در نهایت به تصرف [[مغول|مغولان]] درآمد<ref>نصرالله، تاریخ بعلبک، ج۱، ص۱۱۱-۱۵۰.</ref>. | ||
==پیشینه تشیع== | |||
برخی محققان پیشینه تشیع در بعلبک را نیمه دوم قرن نخست هجری می‌دانند که مردمانی از قبیله همدان (که یمنی‌الاصل بودند) و عبدالقیس از کوفه به بعلبک و طرابلس مهاجرت کردند. علت این مهاجرت ظلم و ستمی بود که پس از جنگ صفین و بویژه پس از شهادت امام حسن (علیه‌السّلام) بر شیعیان روا می‌رفت<ref>المهاجر، جعفر، شیعة لبنان والمنطلق الحقیقی لتاریخه، ص۳۵.</ref>. | |||
در سال ۳۵۹ق بعلبک به تصرف فاطمیون درآمد و در اذان، «حی علی خیر العمل» گفته شد<ref>امین، دائرة المعارف الاسلامیه الشیعیه، ج۸، ص۱۵۲.</ref>. | |||
پس از به قدرت رسیدن [[عثمانی|عثمانیان]] در سال ۹۲۲ق/۱۵۱۶م، حکمرانان محلی شیعی بویژه آل حرفوش در بعلبک به قدرت رسیدند. این خاندان شیعی که دوره حکومت آنان سه قرن به طول انجامید، در گسترش مذهب تشیع و سپردن منصب افتاء به عالمان شیعه بسیار کوشیدند و افزون بر آن به عمران و آبادانی شهر و رونق کشاورزی همت گماشتند. آل حرفوش با تقویت پیوند دوستی خود با حاکمان اطراف، به تدریج از سیطره دولت عثمانی درآمدند. | |||
در سال ۳۵۹ق بعلبک به تصرف فاطمیون درآمد و در اذان، «حی علی خیر العمل» گفته شد <ref>امین، دائرة المعارف الاسلامیه الشیعیه، ج۸، ص۱۵۲.</ref> | در دوره حاکمان مملوکی که بر شیعیان سخت گرفته می‌شد گروهی از شیعیان منطقه جبیل و کسروان (در غرب بعلبک) به بعلبک مهاجرت کردند<ref>المهاجر، جعفر، شیعة لبنان والمنطلق الحقیقی لتاریخه، ص۱۱۵؛ گروهی از پژوهش‌گران، الشیعه فی لبنان... ، ص۵۳.</ref>. | ||
پس از به قدرت رسیدن عثمانیان در سال ۹۲۲ق/۱۵۱۶م، حکمرانان محلی شیعی بویژه آل حرفوش در بعلبک به قدرت رسیدند. این خاندان شیعی که دوره حکومت آنان سه قرن به طول انجامید، در گسترش مذهب تشیع و سپردن منصب افتاء به عالمان شیعه بسیار کوشیدند و افزون بر آن به عمران و آبادانی شهر و رونق کشاورزی همت گماشتند. آل حرفوش با تقویت پیوند دوستی خود با حاکمان اطراف، به تدریج از سیطره دولت عثمانی درآمدند. | |||
در دوره حاکمان مملوکی که بر شیعیان سخت گرفته می‌شد گروهی از شیعیان منطقه جبیل و کسروان (در غرب بعلبک) به بعلبک مهاجرت کردند <ref>المهاجر، جعفر، شیعة لبنان والمنطلق الحقیقی لتاریخه، ص۱۱۵؛ گروهی از پژوهش‌گران، الشیعه فی لبنان... ، ص۵۳.</ref>. | |||
== اماکن مقدس == | == اماکن مقدس== | ||
• مرقد خوله بنت الحسین( | • مرقد خوله بنت الحسین (علیه‌السّلام) از اماکن مقدس بعلبک است. به اعتقاد شیعیان این منطقه، دختری از امام حسین (علیه‌السّلام) در مسیر کاروان اسیران واقعه کربلا، در این محل از دنیا رفته و دفن شده است. | ||
* مرقد شیث نبی در روستای نبی شیث (به زبان محلی نبی شیت) از توابع بعلبک قبری منسوب به شیث نبی، قرزند و جانشین حضرت آدم( | *مرقد شیث نبی در روستای نبی شیث (به زبان محلی نبی شیت) از توابع بعلبک قبری منسوب به شیث نبی، قرزند و جانشین [[حضرت آدم|حضرت آدم (علیه‌السّلام)]] قرار دارد. این روستا، شیعه نشین است و مردم در مناسبت‌های مذهبی همچون عاشورا در این محل گردهم‌می‌آیند. شیعیان ضمن سیاهپوش کردن ساختمان مسجد و آرامگاه، در این محل به عزاداری می‌پردازند. | ||
* همچنین قبر الیاس پیامبر، مقام حضرت إبراهیم و قبر أسباط نیز از دیگر مکان‌های مقدس در بعلبک است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۴۵۴.</ref>. | *همچنین قبر [[حضرت الیاس|الیاس]] پیامبر، مقام [[حضرت ابراهیم|حضرت إبراهیم]] و قبر أسباط نیز از دیگر مکان‌های مقدس در بعلبک است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۴۵۴.</ref>. | ||
== مراکز شیعی == | ==مراکز شیعی == | ||
* حوزه علمیه الامام المنتظر در سال ۱۹۷۹م توسط سید عباس | *حوزه علمیه الامام المنتظر در سال ۱۹۷۹م توسط [[سید عباس موسوی]]، دبیر کل پیشین [[حزب الله لبنان|حزب‌الله لبنان]]، در بعلبک تأسیس شد. این حوزه با [[جامعة المصطفی]] همکاری دارد و مدارک آن از سوی جامعه صادر می‌شود. | ||
* مدرسه علمیه رسول اکرم که زیر نظر جامعة المصطفی قرار دارد و مدیر آن حجت‌الاسلام ناصری است. | *مدرسه علمیه رسول اکرم که زیر نظر جامعة المصطفی قرار دارد و مدیر آن حجت‌الاسلام ناصری است. | ||
* حوزه الزهراء: توسط همسر سید عباس موسوی برای تحصیل بانوان تاسیس شد. | *حوزه الزهراء: توسط همسر سید عباس موسوی برای تحصیل بانوان تاسیس شد. | ||
* مرکز فرهنگی امام خمینی: این مرکز که شعبه اصلی آن در بیروت است در سال ۱۹۹۳م در بعلبک افتتاح شد. | *مرکز فرهنگی امام خمینی: این مرکز که شعبه اصلی آن در بیروت است در سال ۱۹۹۳م در بعلبک افتتاح شد. | ||
== شخصیت‌های شیعی == | ==شخصیت‌های شیعی== | ||
#احمد بن مُحَسِّن بن ملّی انصاری بعلبکی (معروف به ابن ملّی انصاری) فقیه امامی اهل بعلبک متوفی ۶۹۹ق<ref>سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴، ص۱۰۳۱.</ref>. | |||
# احمد بن مُحَسِّن بن ملّی انصاری بعلبکی (معروف به ابن ملّی انصاری) فقیه امامی اهل بعلبک متوفی ۶۹۹ق <ref>سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴، ص۱۰۳۱.</ref>. | #[[شیخ بهایی]]: فقیه، محدث، حکیم و ریاضیدان. شیخ بهائی بیش از ۱۰۰ کتاب در زمینه‌های مختلف تالیف کرده است. او در سال ۹۵۳ق در بعلبک متولد شد ولی پس از مدتی به جبل عامل و سپس به ایران مهاجرت کرد. | ||
# شیخ بهایی: فقیه، محدث، حکیم و ریاضیدان. شیخ بهائی بیش از ۱۰۰ کتاب در زمینه‌های مختلف تالیف کرده است. او در سال ۹۵۳ق در بعلبک متولد شد ولی پس از مدتی به جبل عامل و سپس به ایران مهاجرت کرد. | #[[شهید ثانی]]: وی که از فقهای بزرگ شیعه در قرن دهم هجری است، مدتی در این شهر به تدریس فقه مذاهب پنج‌گانه مشغول بود<ref>محسن أمین، أعیان الشیعة، ج۱، ص۱۹۸.</ref>. | ||
# شهید ثانی: وی که از فقهای بزرگ شیعه در قرن دهم هجری است، مدتی در این شهر به تدریس فقه مذاهب پنج‌گانه مشغول بود <ref>محسن أمین، أعیان الشیعة، ج۱، ص۱۹۸.</ref>. | #[[سید عباس موسوی]]: وی در شهرک نبی شیث از توابع بعلبک متولد شد و در حوزه علمیه [[نجف]] به تحصیل پرداخت و پس از بازگشت به لبنان، حوزهٔ علمیه‌ای در شهر بعلبک با نام امام منتظر تأسیس کرد. | ||
# سید عباس موسوی: وی در شهرک نبی شیث از توابع بعلبک متولد شد و در حوزه علمیه نجف به تحصیل پرداخت و پس از بازگشت به لبنان، حوزهٔ علمیه‌ای در شهر بعلبک با نام امام منتظر تأسیس کرد. | #[[صبحی طفیلی]]: روحانی سیاستمدار لبنانی و اولین دبیرکل حزب الله لبنان است. وی در سال ۱۳۲۷ در یکی از روستاهای بعلبک متولد شد. | ||
# صبحی طفیلی: روحانی سیاستمدار لبنانی و اولین دبیرکل حزب الله لبنان است. وی در سال ۱۳۲۷ در یکی از روستاهای بعلبک متولد شد. | |||
== منابع == | ==منابع== | ||
# ابن عدیم، بغیة الطلب، به کوشش سهیل زکار، دمشق، ۱۹۸۸م. | #ابن عدیم، بغیة الطلب، به کوشش سهیل زکار، دمشق، ۱۹۸۸م. | ||
# بلاذری، فتوح البلدان، بیروت، ۱۴۰۷ق. | #بلاذری، فتوح البلدان، بیروت، ۱۴۰۷ق. | ||
# رفاعی، قاسم، بعلبک فی التاریخ، بیروت/دمشق، ۱۴۰۴ق | #رفاعی، قاسم، بعلبک فی التاریخ، بیروت/دمشق، ۱۴۰۴ق | ||
# نصرالله، حسن، تاریخ بعلبک، بیروت، ۱۴۰۴ق. | #نصرالله، حسن، تاریخ بعلبک، بیروت، ۱۴۰۴ق. | ||
# یاقوت حموی، معجم البلدان، بیروت، دار إحیاء الثراث العربی. | #یاقوت حموی، معجم البلدان، بیروت، دار إحیاء الثراث العربی. | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | {{شهرها}} | ||
[[رده:شهرها]] | |||
[[رده:شهرهای اسلامی]] | [[رده:شهرهای اسلامی]] | ||
[[رده:لبنان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۵
| بِعْلَبَک | |
|---|---|
 | |
| کشور | لبنان |
| استان | بعلبک هرمل |
| ویژگی خاص | از شهرهای تاریخی و وجود آثار باستانی در آن از جمله نیایشگاهی از دوره رومی‌ها. |
بِعْلَبَک یا بَعَلَبَک (به عربی: بَعْلَبَکّ) یکی از شهرهای تاریخی کشور لبنان است که در دره بقاع در ارتفاع ۱۱۷۰ متر از سطح دریا و در شرق رود لیطانی واقع شده‌است.
بعلبک بخاطر وجود آثار باستانی در آن از جمله نیایشگاهی از دوره رومی‌ها که از آثار مهم رومی‌ها است شهرت دارد. بعلبک در زمان رومی‌ها به نام «هلیوپولیس» (شهر خورشید) نامیده می‌شد. ستون‌های سنگی بسیار عظیمی از زمان‌های قدیم در این شهر موجود است. کاروان اسرای کربلا از این شهر تاریخی عبور کرده‌اند و ماجرای راهب مسیحی ظاهراً در این شهر اتفاق افتاده‌است. هم‌اکنون مسجدی به نام مسجد مقام راس‌‌الحسین در بعلبک وجود دارد که مربوط به همین واقعه می‌باشد.
تاریخچه
در هزاره سوم قبل از میلاد این شهر محل زندگی کنعانیان بوده است. هنگامی که آرامیان وارد سوریه شدند، از اختلاط آنان با کنعانیان، فینیقی‌ها پدید آمدند[۱]. این شهر در طول تاریخ بارها مورد هجوم اقوام مختلف از جمله آشوریان، بابلیان و پارس‌ها قرار گرفته است. در اوایل سده نخست میلادی رومیان بر این شهر چیره شدند و آیین مسیحیت در آن رواج یافت[۲].
دین و آیین
توزیع مذهب ساکنان شهرستان بعلبک به قرار زیر است:
| مذهب | درصد |
|---|---|
| شیعه | ۵۹٪ |
| سنی | ۲۳٪ |
| مارونی‌ها | ۱۵٪ |
| کاتولیک رومی | ۲٪ |
| ارتودوکس رومی | ۱٪ |
نقاط دیدنی
- معبدژوپیتر؛
- مرقد خوله دختر حسین بن علی (علیه‌السّلام)؛
- مسجد راس الحسین (علیه‌السّلام)؛
- مزار شیث پیامبر؛
- معبد باخوس.
جغرافیا و جمعیت
شهر بعلبک مرکز استان «بعلبک هرمل» در ۸۳ کیلومتری شمال شرقی بیروت واقع شده است. این شهر از سمت شرق و جنوب با سوریه مرز مشترک دارد. بنا بر آخرین آمار بیش از ۱۰۰ هزار نفر در شهر بعلبک زندگی می‌کنند.
پیشینه اسلام
در زمان خلافت خلیفه دوم بعلبک به تصرف سپاه اسلام به فرماندهی ابوعبیده جراح و خالد بن ولید درآمد. در این زمان افزون بر رومیان بسیاری از اعراب و ایرانیان در بعلبک می‌زیستند. معاویه پس از گسترش نفوذ خود در شامات گروهی از ایرانیان بعلبک را به انطاکیه (در ترکیه امروزی) کوچاند[۳]. با این حال تا دوره خلافت عبدالملک بن مروان ایرانیان همچنان بیشتر ساکنان شهر را تشکیل می‌دادند. در قرون بعد این سرزمین تحت حاکمیت فرمانروایان عباسی، فاطمی، سلجوقی و ایوبی قرار گرفت و در نهایت به تصرف مغولان درآمد[۴].
پیشینه تشیع
برخی محققان پیشینه تشیع در بعلبک را نیمه دوم قرن نخست هجری می‌دانند که مردمانی از قبیله همدان (که یمنی‌الاصل بودند) و عبدالقیس از کوفه به بعلبک و طرابلس مهاجرت کردند. علت این مهاجرت ظلم و ستمی بود که پس از جنگ صفین و بویژه پس از شهادت امام حسن (علیه‌السّلام) بر شیعیان روا می‌رفت[۵].
در سال ۳۵۹ق بعلبک به تصرف فاطمیون درآمد و در اذان، «حی علی خیر العمل» گفته شد[۶]. پس از به قدرت رسیدن عثمانیان در سال ۹۲۲ق/۱۵۱۶م، حکمرانان محلی شیعی بویژه آل حرفوش در بعلبک به قدرت رسیدند. این خاندان شیعی که دوره حکومت آنان سه قرن به طول انجامید، در گسترش مذهب تشیع و سپردن منصب افتاء به عالمان شیعه بسیار کوشیدند و افزون بر آن به عمران و آبادانی شهر و رونق کشاورزی همت گماشتند. آل حرفوش با تقویت پیوند دوستی خود با حاکمان اطراف، به تدریج از سیطره دولت عثمانی درآمدند. در دوره حاکمان مملوکی که بر شیعیان سخت گرفته می‌شد گروهی از شیعیان منطقه جبیل و کسروان (در غرب بعلبک) به بعلبک مهاجرت کردند[۷].
اماکن مقدس
• مرقد خوله بنت الحسین (علیه‌السّلام) از اماکن مقدس بعلبک است. به اعتقاد شیعیان این منطقه، دختری از امام حسین (علیه‌السّلام) در مسیر کاروان اسیران واقعه کربلا، در این محل از دنیا رفته و دفن شده است.
- مرقد شیث نبی در روستای نبی شیث (به زبان محلی نبی شیت) از توابع بعلبک قبری منسوب به شیث نبی، قرزند و جانشین حضرت آدم (علیه‌السّلام) قرار دارد. این روستا، شیعه نشین است و مردم در مناسبت‌های مذهبی همچون عاشورا در این محل گردهم‌می‌آیند. شیعیان ضمن سیاهپوش کردن ساختمان مسجد و آرامگاه، در این محل به عزاداری می‌پردازند.
- همچنین قبر الیاس پیامبر، مقام حضرت إبراهیم و قبر أسباط نیز از دیگر مکان‌های مقدس در بعلبک است[۸].
مراکز شیعی
- حوزه علمیه الامام المنتظر در سال ۱۹۷۹م توسط سید عباس موسوی، دبیر کل پیشین حزب‌الله لبنان، در بعلبک تأسیس شد. این حوزه با جامعة المصطفی همکاری دارد و مدارک آن از سوی جامعه صادر می‌شود.
- مدرسه علمیه رسول اکرم که زیر نظر جامعة المصطفی قرار دارد و مدیر آن حجت‌الاسلام ناصری است.
- حوزه الزهراء: توسط همسر سید عباس موسوی برای تحصیل بانوان تاسیس شد.
- مرکز فرهنگی امام خمینی: این مرکز که شعبه اصلی آن در بیروت است در سال ۱۹۹۳م در بعلبک افتتاح شد.
شخصیت‌های شیعی
- احمد بن مُحَسِّن بن ملّی انصاری بعلبکی (معروف به ابن ملّی انصاری) فقیه امامی اهل بعلبک متوفی ۶۹۹ق[۹].
- شیخ بهایی: فقیه، محدث، حکیم و ریاضیدان. شیخ بهائی بیش از ۱۰۰ کتاب در زمینه‌های مختلف تالیف کرده است. او در سال ۹۵۳ق در بعلبک متولد شد ولی پس از مدتی به جبل عامل و سپس به ایران مهاجرت کرد.
- شهید ثانی: وی که از فقهای بزرگ شیعه در قرن دهم هجری است، مدتی در این شهر به تدریس فقه مذاهب پنج‌گانه مشغول بود[۱۰].
- سید عباس موسوی: وی در شهرک نبی شیث از توابع بعلبک متولد شد و در حوزه علمیه نجف به تحصیل پرداخت و پس از بازگشت به لبنان، حوزهٔ علمیه‌ای در شهر بعلبک با نام امام منتظر تأسیس کرد.
- صبحی طفیلی: روحانی سیاستمدار لبنانی و اولین دبیرکل حزب الله لبنان است. وی در سال ۱۳۲۷ در یکی از روستاهای بعلبک متولد شد.
منابع
- ابن عدیم، بغیة الطلب، به کوشش سهیل زکار، دمشق، ۱۹۸۸م.
- بلاذری، فتوح البلدان، بیروت، ۱۴۰۷ق.
- رفاعی، قاسم، بعلبک فی التاریخ، بیروت/دمشق، ۱۴۰۴ق
- نصرالله، حسن، تاریخ بعلبک، بیروت، ۱۴۰۴ق.
- یاقوت حموی، معجم البلدان، بیروت، دار إحیاء الثراث العربی.
پانویس
- ↑ نصرالله، تاریخ بعلبک، ج۱، ص۳۱-۳۲.
- ↑ رفاعی، بعلبک فی التاریخ، ص۱۷-۱۹
- ↑ ابن عدیم، بغیه الطلب، ج۱، ص۹۰؛ بلاذری، ص۱۷۷-۲۰۱.
- ↑ نصرالله، تاریخ بعلبک، ج۱، ص۱۱۱-۱۵۰.
- ↑ المهاجر، جعفر، شیعة لبنان والمنطلق الحقیقی لتاریخه، ص۳۵.
- ↑ امین، دائرة المعارف الاسلامیه الشیعیه، ج۸، ص۱۵۲.
- ↑ المهاجر، جعفر، شیعة لبنان والمنطلق الحقیقی لتاریخه، ص۱۱۵؛ گروهی از پژوهش‌گران، الشیعه فی لبنان... ، ص۵۳.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۴۵۴.
- ↑ سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴، ص۱۰۳۱.
- ↑ محسن أمین، أعیان الشیعة، ج۱، ص۱۹۸.
