جازمیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
عبد القاهر بغدادى مى نويسد كه بيشتر «عجارده» سيستان پای بند این آیین اند و درباره قدر، استطاعت و اراده خدا مطابق با روش اهل سنت رفتار می کنند و معتقدند که آفريدگارى جز خداوند نيست و جز اراده او اراده دیگری نیست و نیز استطاعت با فعل است. همچنین فرقه «ميمونيه» را كه درباره قدر و استطاعت از «معتزله» پيروى می کنند، کافر می شمرند. | عبد القاهر بغدادى مى نويسد كه بيشتر «عجارده» سيستان پای بند این آیین اند و درباره قدر، استطاعت و اراده خدا مطابق با روش اهل سنت رفتار می کنند و معتقدند که آفريدگارى جز خداوند نيست و جز اراده او اراده دیگری نیست و نیز استطاعت با فعل است. همچنین فرقه «ميمونيه» را كه درباره قدر و استطاعت از «معتزله» پيروى می کنند، کافر می شمرند.معتقدند که خداوند بنده اى را دوست دارد كه به او ايمان آورد اگر چه بيشتر زندگانى اش را در کفر گذرانده باشد،اما اگر بنده اى در پايان عمر خود به كفر گرايد، اگر چه بیشتر زندگانی اش را به ایمان سپری کرده باشد، نزد خدا کافر خواهد بود.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 135</ref> | ||
معتقدند که خداوند بنده اى را دوست دارد كه به او ايمان آورد اگر چه بيشتر زندگانى اش را در کفر گذرانده باشد،اما اگر بنده اى در پايان عمر خود به كفر گرايد، اگر چه بیشتر زندگانی اش را به ایمان سپری کرده باشد، نزد خدا کافر خواهد بود. | |||
==پانویس== | |||
[[رده: کلام اسلامی]] | |||
[[رده: فرقه شناسی]] | |||
[[رده:مذاهب مختلف کلامی ]] | |||
نسخهٔ ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۵۹
جازميه از فرق «خوارج اند» نام اين فرقه در برخی از منابع حازميه و در برخی دیگر «جازميه» آمده است.
پیشینه
«جازميه» اصحاب «جازم بن على» و در «تعريفات» جرجانى «جازميه» پيروان جذم بن عاصم مى باشند كه با «شعيبيه» هم داستان شدند.
اعتقادات
عبد القاهر بغدادى مى نويسد كه بيشتر «عجارده» سيستان پای بند این آیین اند و درباره قدر، استطاعت و اراده خدا مطابق با روش اهل سنت رفتار می کنند و معتقدند که آفريدگارى جز خداوند نيست و جز اراده او اراده دیگری نیست و نیز استطاعت با فعل است. همچنین فرقه «ميمونيه» را كه درباره قدر و استطاعت از «معتزله» پيروى می کنند، کافر می شمرند.معتقدند که خداوند بنده اى را دوست دارد كه به او ايمان آورد اگر چه بيشتر زندگانى اش را در کفر گذرانده باشد،اما اگر بنده اى در پايان عمر خود به كفر گرايد، اگر چه بیشتر زندگانی اش را به ایمان سپری کرده باشد، نزد خدا کافر خواهد بود.[۱]
پانویس
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 135