غسانیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
غسانيه از فرق «مرجئه» و پيرو غسان مرجى بودند. | غسانيه از فرق «مرجئه» و پيرو غسان مرجى بودند. | ||
==شرح حال== | |||
غسان اهل كوفه بود و او چنان كه مقريزى معتقد است غسان بن ابّان، محدّث معروف نيست، زیرا غسان بن ابان يمامى بود، ولی غسان مورد بحث، كوفى است. مقريزى همچنین می گويد غسان شاگرد محمد شيبانى بوده است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامى، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص344</ref> | |||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
به اعتقاد غسان مرجى، اقرار به خداوند و مهر ورزيدن به وى و بزرگ داشتن | به اعتقاد غسان مرجى، اقرار به خداوند و مهر ورزيدن به وى و بزرگ داشتن او به معنای سرپيچى نكردن از فرمان وى است.علاوه،[[ايمان]] آن چيزی است كه افزوده می شود، ولی كاسته نمی شود. فرق اين فرقه با «[[يونسيه]]» آن است كه آنان هر خصلتى از ايمان را بخشی از ايمان می دانند. غسان در آثار خود می گوید که سخن وى درباره ايمان، مانند گفتار [[ابو حنيفه]] است، حال آن كه اين ادعای درستی نیست، زيرا ابو حنيفه می گوید که ايمان روى هم رفته و بدون چون و چرا و بحث، شناخت خداى تعالى و اقرار به وى و [[پیامبران]] و شریعتی است که از سوی خداوند آورده باشند و جز اين چيزى نيفزوده و نكاسته و مردمان را بر يكديگر برترى نداده است.امّا غسان می گوید كه ايمان افزوده می شود، ولی کاسته نمی شود.وی همچنین [[نبوت]] [[حضرت عیسی]] (ع) راانكار می کرد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامى، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص344</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۵
غسانيه از فرق «مرجئه» و پيرو غسان مرجى بودند.
شرح حال
غسان اهل كوفه بود و او چنان كه مقريزى معتقد است غسان بن ابّان، محدّث معروف نيست، زیرا غسان بن ابان يمامى بود، ولی غسان مورد بحث، كوفى است. مقريزى همچنین می گويد غسان شاگرد محمد شيبانى بوده است.[۱]
اعتقادات
به اعتقاد غسان مرجى، اقرار به خداوند و مهر ورزيدن به وى و بزرگ داشتن او به معنای سرپيچى نكردن از فرمان وى است.علاوه،ايمان آن چيزی است كه افزوده می شود، ولی كاسته نمی شود. فرق اين فرقه با «يونسيه» آن است كه آنان هر خصلتى از ايمان را بخشی از ايمان می دانند. غسان در آثار خود می گوید که سخن وى درباره ايمان، مانند گفتار ابو حنيفه است، حال آن كه اين ادعای درستی نیست، زيرا ابو حنيفه می گوید که ايمان روى هم رفته و بدون چون و چرا و بحث، شناخت خداى تعالى و اقرار به وى و پیامبران و شریعتی است که از سوی خداوند آورده باشند و جز اين چيزى نيفزوده و نكاسته و مردمان را بر يكديگر برترى نداده است.امّا غسان می گوید كه ايمان افزوده می شود، ولی کاسته نمی شود.وی همچنین نبوت حضرت عیسی (ع) راانكار می کرد.[۲]