عبدالحکیم افغانی: تفاوت میان نسخهها
(تغییر عکس) |
(تغییر تصویر) |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده: | <div class="wikiInfo">[[پرونده:بارگیری (4).jpg|جایگزین=عبدالحکیم الافغانی القندری|بندانگشتی|عبدالحکیم الافغانی القندری]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام | ||
!نام | !نام |
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۵
این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۰:۲۵، ۳۱ اکتبر ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
عبدالحکیم الافغانی القندری (۱۸۳۵ - ۲ نوامبر ۱۹۰۸) عالم و عارف مسلمان افغان بود که بیشتر عمر خود را در سوریه عثمانی گذراند . او در قندهار و هند به دنیا آمد و تحصیل کرد . سپس با حرمین شریفین و بیت المقدس همسایه شد و در دمشق اقامت گزید و نزدیک به ربع قرن در مدرسه دارالحدیث الاشرافیه زندگی کرد. در همانجا درگذشت و در قبرستان باب الصغیر به خاک سپرده شد. وی از فقیهان و زاهدان حنفی است و دارای طبقه بندی هایی در تفسیر و حدیث و قرائت است که از آن جمله میتوان به تسهیل فهم برداشتهای نزول دفعی اشاره کرد.
زندگینامه
عبدالحکیم بن محمد نور بن الحاج میرزا الافغانی در سال 1250 هجری قمری / 1835 م - و گفته اند در سال 1251 - در قندهار به دنیا آمد و در آنجا بزرگ شد و در جوانی از کشور خارج شد. در هند و جاهای دیگر به علم و دانش اهتمام ورزید و مدتی در حرمین شریفین و بیت المقدس، سپس به دمشق آمد و مکتب خانه گرفت. در روز هشتم شوال 1326 هجری قمری / 2 نوامبر 1908. او را در رامسه در قبرستان باب الصغیر در کنار قبور علایی صاحب الدر المختار و محشی آن به خاک سپردند. یک، ابن عبدین.
از شاگردان وی می توان به ابوالخیر میدانی، محمود العطار، سعید مردینی، محمد ادیب تقی الدین رئیس سندیکای اشرف و محمد ابی الخیر الطباء اشاره کرد.
زندگی صوفیانه
او به «تقوا و زهد شدید» شهرت داشت تا اینکه سرمشق خود قرار داد. و یک روز در هفته را کار می کرد تا از دسترنج خود بخورد و از گرفتن پول از کسی راضی نبود. و «غذا و گفتار و خواب کم داشت و اوقات بین تدریس و خواندن و نوشتن و عبادت و تلاوت قرآن کریم بود».
کتاب های او
- كشف الحقائق في شرح كنز الدقائق في الفقه الحنفي.
- شرح الشاطبية
- حاشية على شرح البخاري
- حواش وتعليقات على الهداية
- حاشية ابن عابدين
- شرح المنار
- التيسير والتسهيل لفهم مدارك التنزيل
برخی از اثرات او چاپ نشد و فقط حقایق را آشکار کرد.
منابع
- صديق بن حسن القنوجي. أبجد العلوم. صفحة 43.
- عادل نويهض (1983). معجم المفسرين من صدر الإسلام حتى العصر الحاضر. المجلد الأول (الطبعة الثالثة). بيروت، لبنان: مؤسسة نويهض الثقافية للتأليف والترجمة والنشر. صفحة 258.
- محمد سعيد الطنطاوي (5 مايو 2013). "الشيخ عبد الحكيم الأفغاني". رابطة العلماء السوريين. مؤرشف من الأصل في 26 سبتمبر 2018. اطلع عليه بتاريخ 17 أكتوبر 2018.
- "الشّيخ عبد الحكيم الأفغاني". رابطة العلماء السوريين. مؤرشف من الأصل في 27 سبتمبر 2018. اطلع عليه بتاريخ 17 أكتوبر 2018.