حلولیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


==معنای حلول==
==معنای حلول==
حلول در لغت، به معنى در آمدن چيزى در چيز ديگرست، و در اصطلاح حكما عبارت است از يكى شدن چيزى با چيز ديگر ، چنان كه از اشاره به يكى اشاره به ديگرى لازم آيد.
حلول در لغت، به معنى در آمدن چيزى در چيز ديگرست و در اصطلاح حكما عبارت است از يكى شدن چيزى با چيز ديگر، چنان كه از اشاره به يكى اشاره به ديگرى لازم آيد.
اما حلول در این جا به معنای تجسّم و تجسد خداوند به صورت بشر است كه آن را به فرانسه noitanracni گويند. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165 با ویرایش و اصلاح و جابجایی کلی عبارات.</ref>
اما حلول در این جا به معنای تجسّم و تجسد خداوند به صورت بشر است كه آن را به فرانسه noitanracni گويند. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165 با ویرایش و اصلاح و جابجایی کلی عبارات.</ref>


==اعتقادات کلی==
==اعتقادات کلی==
حلوليه، قايل به تجسّم و تجسّد خداوند به صورت بشرند.
حلوليه قايل به تجسّم و تجسّد خداوند به صورت بشرند.


==فرقه هایی که قایل به حلول اند==
==فرقه هایی که قایل به حلول اند==
بيشتر غلاة شيعه مانند: سبائيه، بيانيه، جناحيه و نجديه از نصريه ، رزاميه ، باطنيه، عزاقرّيه ، حلمانيه و دروز قايل به «حلول» بودند.
بيشتر غلاة شيعه مانند: سبائيه، بيانيه، جناحيه و نجديه از نصريه، رزاميه، باطنيه، عزاقرّيه، حلمانيه و دروز قايل به «حلول» بودند.
علاوه، فرقه های وحدت وجودی و اتحادیه نیز از حلوليه شمرده مى ‏شوند. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165  
علاوه، فرقه های وحدت وجودی و اتحادیه نیز از حلوليه شمرده مى ‏شوند. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165  
</ref>
</ref>
خط ۱۷: خط ۱۷:
[[رده: کلام ]]
[[رده: کلام ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
<references />

نسخهٔ ‏۵ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۴

حلولیه عنوانی عام برای تمام فرقه هایی است که به «حلول» خداوند در آدم ابو البشر و انبياء و ائمه و ديگران معتقد بودند.

معنای حلول

حلول در لغت، به معنى در آمدن چيزى در چيز ديگرست و در اصطلاح حكما عبارت است از يكى شدن چيزى با چيز ديگر، چنان كه از اشاره به يكى اشاره به ديگرى لازم آيد. اما حلول در این جا به معنای تجسّم و تجسد خداوند به صورت بشر است كه آن را به فرانسه noitanracni گويند. [۱]

اعتقادات کلی

حلوليه قايل به تجسّم و تجسّد خداوند به صورت بشرند.

فرقه هایی که قایل به حلول اند

بيشتر غلاة شيعه مانند: سبائيه، بيانيه، جناحيه و نجديه از نصريه، رزاميه، باطنيه، عزاقرّيه، حلمانيه و دروز قايل به «حلول» بودند. علاوه، فرقه های وحدت وجودی و اتحادیه نیز از حلوليه شمرده مى ‏شوند. [۲]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165 با ویرایش و اصلاح و جابجایی کلی عبارات.
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165