حرقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۷ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۲

حرقیه یکی از شاخه‌های جهمیه اند.

اعتقادات

این فرقه معتقدند که انسان های مستحق عذاب فقط یک بار در جهنم می سوزند و بعد از آن رنج عذاب را تحمل نخواهند کرد.

دلیل حرقیه بر یکبار سوزاندن معذبین در جهنم

اولا: زیرا دوباره زنده نخواهند شد و خداوند فرموده است: إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیى‏» سوره طه، آیه 74. یعنى: هر کسی که گناهکار باشد و نزد پروردگار خویش برود، همانا او را دوزخى است که در آن نه مى‏ میرند و نه زنده مى‏ شوند. ثانیا: کفر ایشان دلیلی دیگر است که چون فقط یک بار دچار کفر شده اند، سپس به همان کفر خود ادامه دادند و کیفر ایشان مطابق با جنایت آنان است. از این جهت فقط یک بار در آتش دوزخ می سوزند. ^[۱] در برخی از منابع آمده است: حرقیه از جهمیه ‏اند و معتقدند که اهل آتش آن چنان خواهند سوخت که هیچ نشانی از آنان باقی نخواهد ماند.^[۲] ^[۳] ^[۴]

پانویس

↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152 با ویرایش و اصلاح عبارات
↑ دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملک، دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89
↑ عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله الحسن، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92
↑ حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص272

[1] مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152 با ویرایش و اصلاح عبارات

[2] دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملک، دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89

[3] عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله الحسن، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92

[4] حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص272

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 ==دلیل حرقیه بر یکبار سوزاندن معذبین در جهنم==
 اولا: زیرا دوباره زنده نخواهند شد و خداوند فرموده است: إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیى‏» سوره طه، آیه 74. یعنى: هر کسی که گناهکار باشد و نزد پروردگار خویش برود، همانا او را دوزخى است که در آن نه مى‏ میرند و نه زنده مى‏ شوند.
-ثانیا: کفر ایشان دلیلی دیگر است که چون فقط یک بار دچار کفر شده اند، سپس به همان کفر خود ادامه دادند و کیفر ایشان مطابق با جنایت آنان است. از این جهت  فقط یک بار در آتش دوزخ می سوزند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152  با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> صاحب کتاب «دبستان المذاهب» مى ‏نویسد: حرقیه از [[جهمیه ‏]]<nowiki/>اند و معتقدند که اهل آتش آن چنان خواهند سوخت که هیچ نشانی از آنان باقی نخواهد ماند.<ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملک، دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89</ref> <ref>العراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله الحسن، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92</ref> <ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص272</ref>
+ثانیا: کفر ایشان دلیلی دیگر است که چون فقط یک بار دچار کفر شده اند، سپس به همان کفر خود ادامه دادند و کیفر ایشان مطابق با جنایت آنان است. از این جهت  فقط یک بار در آتش دوزخ می سوزند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152  با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> در برخی از منابع  آمده است: حرقیه از [[جهمیه ‏]]<nowiki/>اند و معتقدند که اهل آتش آن چنان خواهند سوخت که هیچ نشانی از آنان باقی نخواهد ماند.<ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملک، دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله الحسن، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92</ref> <ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص272</ref>
 ==پانویس==