رسالتنا (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'میانه روی' به 'میانهروی') |
جز (جایگزینی متن - 'کتاب ها' به 'کتابها') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
در فصل پایانی کتاب نویسنده با درج سه مقاله از دکتر رجب البنا (مصر)، دکتر عزالدین ابراهیم و دکتر محمّد عماره (مصر) به بررسی دیدگاه های آنان درباره تقریب مذاهب اسلامی پرداخته است. | در فصل پایانی کتاب نویسنده با درج سه مقاله از دکتر رجب البنا (مصر)، دکتر عزالدین ابراهیم و دکتر محمّد عماره (مصر) به بررسی دیدگاه های آنان درباره تقریب مذاهب اسلامی پرداخته است. | ||
[[رده: | [[رده:کتابهای تقریبی]] | ||
[[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | [[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | ||
[[رده:وحدت اسلامی]] | [[رده:وحدت اسلامی]] |
نسخهٔ ۷ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۹
نام کتاب | رسالتنا |
---|---|
نام اصلی کتاب | رسالتنا تقریب الفکر وتوحید العمل |
نویسنده | محمّد علی تسخیری |
زبان کتاب | عربی |
سال نشر | 1426 ق / 2005 م |
ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
تیراژ | 2000 نسخه |
نوبت چاپ | اول |
وحدت مسلمین و تقریب مذاهب اسلامی از بدو پایه گذاری نظام جمهوری اسلامی ایران از دغدغه های اصلی این نظام بوده است. نام گذاری ١٢ تا ١٧ ربیع الاول هر سال به عنوان هفته وحدت و نیز تأسیس مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی خود گویای اینمسئله است. آیتالله تسخیری که مسئولیت این مرکز جهانی را برعهده دارد در مقدمه این کتاب ضمن تأکید بر این دغدغه نظام جمهوری اسلامی، برای تحقق وحدت مسلمین، محوریت کتاب و سنت را اساسی ترین کار برمی شمرد. کتاب حاوی چهار فصل است. نویسنده در فصل اول ابتدا به اجتناب از برخی اقدامات که به وحدت اسلامی لطمه می زند و ظهور مذاهب اسلامی اشاره کرده و در ادامه به تشریح جنبش تقریب مذاهب، مفهوم، مبانی و اصول اخلاقی آن پرداخته و در پایان، استراتژی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی تبیین شده است. در فصل دوم پیشنهادهایی برای تحقق تقریب مذاهب مطرح شده است که تثبیت میانهروی در فهم شریعت، گسترش منطق گفت وگو، رعایت اولویت ها در صدور فتاوی و احکام عملی از آن جمله است. در فصل سوم پیشگامان اندیشه وحدت اسلامی و تقریب مذاهب از جمله شیخ محمود شلتوت، شیخ عبدالمجید سلیم، شیخ سل یم البشری، شیخ محمّد مصطفی مراغی و دیگران معرفی شدهاند. نویسنده در این فصل، اقدامات وحدت گرایانه سید محسن امین، سید محمّدتقی حکیم و علامه شرف الدین را برشمرده است. در فصل پایانی کتاب نویسنده با درج سه مقاله از دکتر رجب البنا (مصر)، دکتر عزالدین ابراهیم و دکتر محمّد عماره (مصر) به بررسی دیدگاه های آنان درباره تقریب مذاهب اسلامی پرداخته است.