احمد بن حسن حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
|ناصر كبیر اطروش • ابوالحسن محمد بن قاسم جرجانی
|ناصر كبیر اطروش • ابوالحسن محمد بن قاسم جرجانی
|-
|-
|دین و مذهب   
|[[دین]] و [[مذهب]]  
|اسلام • تشیع
|[[اسلام]] [[تشیع]]
|-
|-
|}
|}
</div>
</div>


'''احمد بن حسن حسینی'''، (حدود230 – بعد 304ق)[[محدث]] [[شیعی]] و از [[اصحاب]] [[امام عسكری علیه السلام]].
'''احمد بن حسن حسینی'''، (حدود230 – بعد 304ق)[[محدث]] [[شیعی]] و از [[اصحاب]] [[امام عسكری علیه السلام]].

نسخهٔ ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۴۵

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۵:۴۵، ۲۴ اکتبر ۲۰۲۲؛


احمد بن حسن حسینی
نام احمد بن حسن حسینی
زاده حدود230
درگذشت بعد 304ق
استادان ناصر كبیر اطروش • ابوالحسن محمد بن قاسم جرجانی
دین و مذهب اسلامتشیع

احمد بن حسن حسینی، (حدود230 – بعد 304ق)محدث شیعی و از اصحاب امام عسكری علیه السلام.

معرفی اجمالی

احمد بن حسن حسینی، محدث شیعی و از اصحاب امام عسكری علیه السلام. كنیه او در منابع ذكر نشده است. ولادت او در اوایل سده سوم هجری روی داد زیرا وی احادیثی به ‏طور مستقیم از امام یازدهم شیعیان دارد و با توجه به اینكه آن امام در 260هجری وفات یافت پس او در آن زمان از سن كافی و وجاهت لازم برخوردار بود. وی همچنین نزد ناصر كبیر اطروش(م304ق) شاگردی نموده و احادیث متعددی از او دارد، بنابراین وفات او را می‏توان بعد از 304هجری تخمین زد. از دوران كودكی و محل پرورش او اطلاعی در دست نیست ولی از آنجا كه وی از امام عسكری علیه السلام حدیث شنیده، استفاده می‏‌شود كه مدتی در سامراء اقامت داشته و پس از درگذشت آن امام، به طبرستان آمد و نزد «حسن بن علی ناصر اطروش»(فرمانروای علوی طبرستان كه ضمن رهبری سیاسی جامعه، حلقه درسی نیز در آمل داشت)، جلوس نمود و به استماع حدیث مشغول شده است. در منابع حدیثی شیعه، احادیث متعددی از او باقی مانده كه در تمام این موارد شاگرد او ابوالحسن محمد بن قاسم جرجانی استاد شیخ صدوق معروف به مفسر گرگانی از وی روایت می‏‌كند. مضمون احادیثی كه توسط او نقل شده، بیشتر در موضوع اخلاق و تربیت است. از او هیچ اثر تألیفی باقی نمانده است.

منابع

  1. الامالی، شیخ صدوق، ص171 حدیث172، وص439 حدیث580؛
  2. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص22؛ عیون اخبار الرضا، ج1ص5 حدیث1؛
  3. معانی الاخبار، ص287 باب معنی الموت، حدیث1 و2 و6؛
  4. وسایل الشیعه(آل البیت)، ج2ص436 حدیث2573 وص448 حدیث2614، و ج9ص390 حدیث12309.