نام	ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن
زاده	قرن چهارم هجری • كوفه
شاگردان	هارون بن موسی تلعكبری • علی بن حسن بن یحیی علوی
دین و مذهب	اسلام • تشیع

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن، (000 – حدود 355ق) محدث شیعی و از اعقاب امام حسن مجتبی. شیخ طوسی وی را از كسانی قرار داده كه به ‏طور مستقیم از امامان معصوم حدیثی نقل نكرده است. وی از «محمدبن عمران بن حجاج» روایتی در فضیلت زیارت امام حسین دارد.

معرفی اجمالی

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن، محدث شیعی و از اعقاب امام حسن مجتبی. وی ظاهراً تا اواسط سده چهارم یا اندكی بعد از آن، حیات داشته است زیرا هارون بن موسی تلعكبری كه در 385 هجری وفات كرده است از شاگردان او بوده است. وی اهل كوفه بود و احتمالاً در همان‌جا زاده شد ولی سال تولد او در دست نیست. چگونگی زندگی و دوران حیات علمی او نیز برای ما مبهم است. شیخ طوسی وی را از كسانی قرار داده كه به ‏طور مستقیم از امامان معصوم حدیثی نقل نكرده است. ایشان از «محمدبن عمران بن حجاج» روایتی در فضیلت زیارت امام حسین دارد. او دارای اثر تألیفی نیست.

شاگردان

شاگرد او غیر از تلعكبری، علی بن حسن بن یحیی علوی بوده است.

آثار

وی دارای اثر تألیفی نیست.

منابع

رجال طوسی، ص409 شماره 5946؛
طبقات اعلام الشیعه، ج1ص4؛
فضل زیاره الحسین(ع)، ابن شجری، ص88 حدیث 81؛
معجم رجال الحدیث، ج1ص252 شماره 255؛
نقد الرجال تفرشی، ج1ص81 شماره 122.