داوودیه

از ویکی‌وحدت
نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۹ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی')

داوودیه‏ اصحاب ابوسلیمان داوود بن علی بن خلف اصفهانی (201- 270 هجری قمری) ملقب به ظاهری یکی از ائمه فقهی اجتهاد در اسلام می‌باشند.

شرح حال

وی در اصل اهل کاشان ولی متولد کوفه بود و در بغداد ساکن شده ریاست فقهی سنت و جماعت به وی خاتمه یافت. وی دارای تصانیف بسیاری بود که محمد بن اسحاق الندیم در کتاب «الفهرست» خود طی دو صفحه به تفصیل از آنها یاد کرده است.

روش فقهی

او در روش فقهی خود از «تأویل» و «رأی» و «قیاس» اعراض کرده، به ظاهر قرآن اکتفا نمود و درباره «اجماع»، قایل به اجماع صحابه پیغمبر و یا «اجماع» همه علمای امت بود و «استحسان و تقلید» را قبول نداشت. از کسانی که مذهب او را رواج دادند، ابن حزم اندلسی بود. وی کتابی در اصول مذهب به نام «الفقه الظاهری» در هشت جلد نگارش کرد. [۱]

از نظر ابن خلکان

ابن خلکان می‏‌نویسد: در هر روز چهار صد نفر در محضر او حاضر می‌شدند.

وفات

ابو سلیمان در سال 270 هجری قمری، در بغداد از دنیا رفت و در مقبره شونیزیه بغداد مدفون شد.[۲] [۳] [۴] [۵][۶] [۷] [۸] [۹] [۱۰] [۱۱][۱۲][۱۳]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 192 با ویرایش اندک و جا بجایی و اصلاح عبارات.
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 192 با ویرایش اندک و جا بجایی و اصلاح عبارات.
  3. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۱، ص۲۶۷.
  4. شوشتری، قاضی نورالله، احقاق الحق، ج۱، ص۱۶۷-۱۷۲.
  5. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۸.
  6. ابن اثیر، علی بن محمد، اللّباب، ج۲، ص۲۹۷.
  7. زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۷، ص۱۷۶.
  8. ذهبی محمد بن احمد، سیر اعلام النّبلاء، ج۱۳، ص۹۷-۱۰۸.
  9. سبحانی، جعفر، طبقات الفقهاء، ج۳، ص۲۴۱.
  10. دائرة المعارف الاسلامیه، ج 9، ص 129- 130.
  11. صبحی المحمصانی، فلسفه التشریع فی الاسلام، ص 50- 51.
  12. ابن خلکان، وفیات الاعیان فی انباء ابناء الزمان، دو جلدی، سال 1310 قمری، ج 1، ص 175
  13. الخطیب البغدادی ابوبکر احمد بن علی، تاریخ بغداد، چاپ مصر، سال 1349 هجری قمری، ج 8، ص 369