عزمیه و شیعه

تشیع و شبهه

طریقۀ عزمیه تلاش بر تقریب مذاهب و اتحاد جهان اسلام دارد. برهمین اساس، سلسله مباحثی دربارۀ شیعه مطرح شده که در آن به بررسی شبهات اعتقادی علیه تشیع پرداخته شده است. در این نوشتار نمونه‌هایی از شبهات مطرح شده علیه تشیع را بررسی و از منظر عزمیه پاسخ می‌دهیم.

دستۀ اول شبهات

عزمیه بر این باور است که برخی از اشخاص وابسته به بیگانگان برای تفرقه در صفوف مسلمانان و اختلاف میان شیعه و سنی دست به پخش شبهاتی زده‌اند که جزو عقاید رسمی شیعه نیست و یا از اساس بهتان و دروغ است همچون مثال‌هایی که در ادامه می‌آید.

مصحف علی و تحریف قرآن

دربارۀ تحریف قرآن به دست شیعه و این مسأله که شیعیان قرآن دیگری دارند؛ پس از بررسی اخبار فراوان، عزمیه معتقدند که طبق نظر رسمی شیعه امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) پس از وفات پیامبر قرآنی را جمع‌آوری کرد که سوره‌ها و آیات آن مانند قرآن متداول میان مسلمانان است.

خان الامین

یکی از شبهاتی که علیه شیعه مطرح می‌شود این است که شیعه معتقد است نبوت در اصل برای امیرالمؤمنین (علیه السلام) بوده است؛ لکن جبرئیل امین در ارسال پیام خیانت کرد و آن را به پیامبر ابلاغ کرد. برای همین شیعیان بعد از نماز سه مرتبه «خان الامین» می‌گویند. عزمیه آن را تکذیب کرده و دروغ و افترا به شیعه می‌داند و معتقدند که شیعه بعد از نماز سه مرتبه تکبیر می‌گویند و سپس تسبیح حضرت زهرا (سلام الله علیها) که صد مرتبه ذکر خداست.

شبهه

دستۀ دوم شبهات

بداء

یکی از شبهاتی که به تشیع وارد می‌شود این است که شیعه به دلیل قائل شدن به «بداء»، نسبت جهل و نسیان به خداوند می‌دهد؛ چرا که بداء به این معناست که چیزی که بر خداوند مخفی بوده است بر او آشکار می‌شود. عزمیه پس از بررسی این مطلب از کتاب‌های شیعه آن را کذب و افترا بر شیعه می‌داند؛ زیرا بخشی از عبارت علمای شیعه را آورده و بقیۀ مطالب را که نشان دهندۀ مراد واقعی است نیاورده‌اند. عزمیه بر این باورند که شیعه و سنی معتقدند که علم خدا تغییر و تبدیلی ندارد. بداء از منظر شیعه به این معناست که خداوند آنچه بر مردم مخفی است را بر آنها آشکار می‌کند.

تقیه

طریقۀ عزمیه پس از بررسی مسأله تقیه و فروع و انواع آن، ضمن رد نظر ابن تیمیه در زمینۀ تقیه، بر این باورند که تقیه اختصاص به شیعه ندارد.

گریه بر اموات

در بحث جواز یا عدم جواز بکاء بر مومنانی که از دنیا رفته‌اند؛ عزمیه کاملا موافق شیعه است. آنان سند روایاتی که دلیل عدم جواز هستند را مخدوش می‌دانند و آنها را معارض با روایات جواز بکاء می‌دانند. همچنین به دلیل قرآن سیرۀ انبیا و پیامبر و روایات معصومین (علیهم السلام) بکاء را جایز می‌دانند.

زیارت قبور

برخی همچون ابن تیمیه زیارت قبور اولیای الهی را شرک می‌دانند. عزمیه با نظر ابن تیمیه شدیدا مخالف است و بر اساس قرآن، سنت پیامبر و اجماع مسلمین اثبات می‌کنند که زیارت قبور اولیا الهی نه تنها شرک نیست؛ بلکه مستحب است. آنها زیارت قبور ائمه توسط شیعه را هم کاملا صحیح می‌دانند و خصوصا متن زیارت‌نامه‌ها از جمله «زیارت امین الله» را نشانۀ توحیدی بودن زیارت می‌دانند.

غدیر خم

در سلسه مباحث کتاب«لجنة البحوث والدراسات بالطریقة العزمیه»، شرح کامل غدیر را از منابع اهل‌سنت نقل می‌کند و وقوع آن را هم از طریق روایات و هم نظر تاریخی اثبات می‌کند. از منظر عزمیه تنها جایی که اختلاف‌نظر میان شیعه و سنی وجود دارد، تأویل واژۀ «ولایت» به معنای دوستی و محبت در این حدیث است.

عدالت صحابه

برخی از اهل‌سنت بر اساس یک روایت، شیعه را به دلیل عدم اعتقاد به عدالت همه صحابه و سب آنها، زندیق معرفی کردند. در این مسأله در کلیات نظریه و نه مصادیق آن، کاملا موافق نظریه شیعه است.

سجده بر تربت امام حسین

یکی از شبهات مطرح شده این است که برخی سجده شیعه بر تربت امام حسین (علیه السلام) را شرک می‌دانند. عزمیه می‌گوید در میان فقه اهل‌سنت نیز سجده بر خاک افضل است. در میان خاک‌های دنیا هم می‌تواند یک خاک افضل باشد و بر اساس روایات اهل‌سنت خاک کربلا اینگونه است؛ بنابراین سجده شیعه بر خاک کربلا نه تنها شرک نیست، بلکه افضل است.

حضرت مهدی

عزمیه بر این اعتقاد است که بر اساس عقیده کل مسلمانان مهدی منتظر (علیه السلام) در آخر الزمان ظهور خواهد کرد و جهان را پر از عدل و قسط می‌کند؛ در حالی که پیش از آن پر از جور و ظلم شده بود. حضرت مهدی (علیه السلام) از نگاه آنها از اهل‌بیت پیامبر است.

جمع بین نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا

در مسألۀ جواز جمع بین صلاتین در ظهر و مغرب بین شیعه و اهل‌سنت اختلاف وجود دارد. به همین دلیل برخی شیعه را محکوم به مخالفت با شریعت می‌کنند. عزمیه، شیعه را از این اتهام مبرا می‌داند و چنین پاسخ می‌دهد: اصل جواز جمع بین صلاتین در همۀ مذاهب وجود دارد اما اهل‌سنت در حالت عسر و حرج و سفر به آن عمل می‌کنند؛ لکن شیعه جوازش مطللق است.

دستۀ سوم شبهات

امامت و خلافت

شیعه بر این باور است که:

1. انسان عبث آفریده نشده است و برای هدف عبودیت و هدایت نیاز به رهبری دارد.
2. شناخت نبی با وحی است و معجزه و شناخت امام با نص صورت می‌گیرد.
3. امام باید معصوم باشد و امام باید خلافت را هم برعهده داشته باشد.
4. نظریۀ شورا بدیل نظریۀ نص نمی‌شود.
5. بیعت امام با خلیفه و حاکم وقت، نشان دهندۀ ولایت، امامت یا خلافت حاکم نیست.
6. روایات و نصوص فراوانی میان فریقین وجود دارد که پیامبر فرموده، خلافت و امامت بعد از ایشان به 12 امام می‌رسد شروعش با امام علی (علیه السلام) و خاتمه‌اش با حضرت مهدی (عجل الله) است.

اختلاف مسح و غسل در وضو

در بحث اختلاف سنی و شیعه در کیفیت وضو، عزمیه در جمع‌بندی به این بیان می‌رسد؛ شیعه بر این باور است که آیه وضو دلالت بر وجوب مسح پا دارد و هیچ روایتی آن را تخصیص نزده است. همچنین وضوی رسول اکرم (صل الله علیه وآله وسلم) و اصحاب و سایر مسلمانان تا زمان خلیفه سوم به همین صورت بوده است.

اذان

عزمیه گفتن فقرۀ «حی علی خیر العمل» در اذان توسط شیعه را بدون اشکال می‌دانند؛ زیرا به نظرشان از نظر تاریخی در زمان خلیفۀ دوم این فقره عوض شده است و شیعه عمل به سنت‌های صحابه را برخود واجب نمی‌داند. همچنین گفتن فقره «اشهد ان علیا ولی الله» تشریع و بدعت نیست؛ چرا که جزو مستحبی است و در مقابل لعن به حضرت علی (علیه السلام) به وجود آمد.

جستارهای وابسته

• عزمیه
• غدیر

منابع

• ر. ک: کتاب جریان‌های معاصر تصوف در مصر طریقت عزمیه نوشتۀ حمید ساجدیان.

جریا‌ن‌های معاصر تصوف در مصر