بشیر نجفی

بشیر حسین نجفی
نام کامل	بشیر حسین بن صادق علی بن محمد ابراهیم بن عبدالله الجالندری هندی نجفی
نام‌های دیگر	بشیر حسین نجفی
اطلاعات شخصی
سال تولد	۱۳۶۱ ق، ۱۳۲۰ ش‌، ۱۹۴۲ م
محل تولد	پنجاب، هند
دین	اسلام، شیعه
استادان	پدربزرگ پدرش محمد ابراهیم هندی سید ابوالقاسم موسوی خویی شریف العلماء ریاض حسین نقوی صفدر حسین نجفی محمد کاظم تبریزی
شاگردان	سيّد هاشم بن محمد بن هاشم الشَّخْص
آثار	الدین القیم مناسك الحج خیر الصحائف فی أحكام العفاف مائة سؤال حول الخمس
فعالیت‌ها	مرجعیت شیعه تدریس دروس خارج تبلیغ اسلام

بشیر حسین نجفی یا بشیر حسین بن صادق علی بن محمد ابراهیم بن عبدالله الجالندری هندی نجفی، مرجع شیعی معاصر است. اصل او از پنجاب هند است ولی مدت زمان زیادی است که در نجف زندگی می‌کند. او از بزرگان رهبران دینی شیعیان در عراق به‌ شمار می‌رود.

تولد و خانواده

او متولد سال ۱۳۶۱ه. ق (۱۹۴۲) در شهر جالندر از توابع پنجاب هند است.

او سه برادر دارد به نام‌های منصور حسین و نظیر حسین.

منصور حسین: برادر بزرگ‌ترش که روحانی، واعظ و استاد حوزه بود، در قم تحصیل کرده و هم اکنون مدیرکل دفتر مرکزی برادرش بشیر حسین در لاهور است و بر دفاتر دیگر هند و پاکستان نظارت دارد.

نظیر حسین: او به تجارت مشغول است و از بشیر حسین بزرگ‌تر است.

شریف حسین: او نز به تجارت مشغول است و از بشیر حسین کوپک‌تر است.

تحصیلات

او درس‌های مقدماتی علوم دینی اعم از نحو، صرف، بلاغت، فقه و اصول فقه را در لاهور نزد پدربزرگ پدرش محمد ابراهیم هندی خواند. عمویش خادم حسین و اکبر عباس هندی، بنیان‌گذار مدرسه «جامع المنتظر» یکی از فعال‌ترین مدارس مذهبی امروز پاکستان است. از معلمان او در کشورش می‌توان به شریف العلماء ریاض حسین نقوی و صفدر حسین نجفی نیز اشاره کرد.

هجرت به عراق

او در سال 1965 میلادی برای ادامه تحصیل حوزوی به شهر نجف عراق مهاجرت کرد، و کفایه و بخشی از درس خارج را در مدرسه الشربیانی نزد محمد کاظم تبریزی خواند.

او بیش از هفت سال در درس خارج فقه و اصول فقه مرجع محمد روحانی شرکت کرد و سپس در سال 1968 میلادی در مدرسه مهدیه پشت مسجد طوسی، مدرسه شبریه و مسجد هندی شروع به تدریس سطوح کرد.

یکی از مهم‌ترین درس‌هایی که او در درس خارج حضور داشت، درس مرجع ابوالقاسم موسوی خویی بود که یک دوره کامل اصول را خواند. اما در فقه فقط در بحث نماز مسافر حاضر شد تا اینکه خویی به دلیل وضعیت سلامتی‌اش دیگر تدریس نکرد.

به مدت سی و پنج سال است که او به تدریس درس خارج در مدرسه‌های زیر اشتغال دارد:

• مدرسه دار الحكمة، التابعة للمرجع محسن الطبأطبائی الحكیم.
• مدرسه دار العلم، التابعة للمرجع أبو القاسم الخوئی.
• المدرسه الشبریة.
• مدرسه القوام المسامتة لمسجد شیخ الطائفة الطوسی.
• مسجد كاشف الغطاء.
• المسجد الهندی.

او در دفتر خود درس‌های فقه و اصول و تفسیر و اخلاق می‌گوید.

تالیفات

چاپ شده

• الدین القیم. این کتاب رساله عملیه نجفی است که در سه بخش قرار دارد و به زبان‌های انگلیسی، اردو و گجراتی ترجمه شده و خلاصه‌ای ازاین رساله عملیه با عنوان مصطفی الدین القیم را تهیه کرده است و نجفی در ابتدای آن بیان توجیهی مختصری را ضمیمه کرده است.
• وقفة مع مقلدی الموتی.
• مرقاة الأصول.
• مناسك الحج.
• خیر الصحائف فی أحكام العفاف.
• مائة سؤال حول الخمس.
• هدایة الناشئة.
• أعمال وأحكام شهر رمضان المبارك.
• ستبقی النجف رائدة حوزات العالم.
• الخریت العتید فی أحكام التقلید.
• المرشد الشفیق إلی حج البیت العتیق.
• المنهل العذب لمن هو مغترب.
• بحوث فقهیة معاصرة.
• الشعائر الحسینیة ومراسیم العزاء.
• ولادة الإمام المهدی. ترجم إلی اللغة الأردویة.
• مختصر الأحكام. هو مختصر الرسالة العلمیة باللغة الأردویة.
• إلی الشباب. هو جملة من توجیهات المرجع النجفی وإرشاداته إلی الشباب.
• التائب حبیب الله.

دست نویس

• شرح معالم الأصول.
• رسالة فی أحكام القبلة.
• رسالة فی الاعتكاف.
• رسالة فی العدالة.
• رسالة فی أحكام الغیبة.
• رسالة فی قاعدة ما یضمن بصحیح.
• شرح كفایة الأصول.
• تنقیح الرواة.
• بحثٌ مفصل فی علم الدّرایة.
• شرح منظومة الحكیم السبزواری.
• شرْحُ مطالب القوانین فی الأصول.
• رسالة فی الدائرة الهندیة وتعیین القبلة.
• تعلیقة علی شرح التجرید.
• شرح علی إرث اللمعة.
• رسالة فی أحكام الرادیو والتلفزیون والتمثیل.
• رسالة فی الخمس.
• رسالة فی صلاة الجمعة.
• الناصبی. هو كتاب یرد فیه علی أحد من یعدّهم من النواصب.

منابع

المجدد النجفي في تليده وطارفه. عبد الهادي محمد هاشم، طبع النجف - العراق، عام 1432 هـ، منشورات مؤسسة الأنوار النجفية للثقافة والتنمية.

پانویس

شیخ بشیر نجفی (زاده ۱۳۶۱ق) از مراجع تقلید شیعه، اهل پاکستان و ساکن نجف است. «حرام دانستنِ کشیدن چهره معصومان(ع)» و جواز قمه‌زنی در سوگواری امام حسین(ع) با شرایطی خاص، از فتاوای اوست.

وی معتقد به وحدت مرجعیتِ عراق در امور سیاسی است و مسائل سیاسی عراق را به آیت‌الله سیستانی ارجاع می‌دهد. «دعوت به وحدت شیعه و سنی» و «بی‌طرفی در حمایت از جریان‌های سیاسیِ عراق» از دیگر رویکردهای سیاسی او شمرده شده است.

کتاب‌های مِرقاة الاُصول، الشَعائر الحسینیة و مَراسیم العَزاء، و الغدیر اِطالة و اَعمال، از آثار او است.

زندگی‌نامه

حافظ بشیر حسین نجفی، معروف به شیخ بشیر نجفی فرزند صادق‌علی، و متولد سال ۱۳۶۱ق (۱۹۴۲م) در جالندهر (پنجاب شرقی هند) است. پدربزرگ او محمد ابراهیم بن عبدالله معروف به شیخ محمدابراهیم پاکستانی (درگذشت ۱۹۶۲م) و عمویش مولانا خادم حسین (درگذشت ۱۴۰۲ق) از عالمان دینی بوده‌اند و خانواده او پس از تجزیه پاکستان و هند، در سال ۱۳۶۶ق (۱۹۴۷م) از هندوستان به پاکستان مهاجرت کرده و در شهر باتاپور در حومه لاهور ساکن شدند و گفته شده است که با تبلیغات مذهبی خاندان او، تشیع در آنجا گسترش یافت.

بشیر نجفی در سال ۱۹۶۵م (۱۳۸۴/۱۳۸۵ق)، به نجف رفت. در دوره‌ای که به دستور صدام حسین، رئیس‌جمهور وقت عراق، روحانیان و عالمان شیعهٔ غیرعراقی (که به آنها معاودین گفته می‌شود) اخراج شدند، در عراق ماند. روزنامه بریتانیاییِ اینْدیپِنْدِنْت، به نقل از آیت‌الله خویی، از ترور نافرجام بشیر نجفی در سال ۱۴۱۹ق (۱۹۹۹م) گزارش داده است. برخی این ترور را فشار برای خروج او از عراق تفسیر کرده‌اند. به گفته سبطین سبزواری، نماینده بشیر نجفی در پاکستان، او پس از هجرت به نجف هیچ‌گاه به پاکستان بازنگشته است.

شیخ بشیر نجفی دارای چهار فرزند پسر است که از آن میان، علی‌بشیر نجفی، نماینده او است.

تحصیلات

شیخ بشیر نجفی، تحصیلات دینیِ آغازین را نزد پدربزرگش محمد ابراهیم بن عبدالله (درگذشت ۱۹۶۲م) و عمویش مولانا خادم حسین (درگذشت ۱۴۰۲ق) فراگرفت و قرآن را حفظ کرد، بین سال‌های ۱۹۶۱ و ۱۹۶۵م در مدرسه علمیه جامعة المنتظر (جامع المنتظر کنونی) در لاهور به تحصیل پرداخت و از اختر عباس نجفی بهره برد. از دیگر استادان او در پاکستان، سید ریاض حسین نقوی و سید صفدر حسین نجفی بودند. او در این مدرسه به تدریس نیز مشغول بود.

برخی از استادان وی پس از هجرت به نجف عبارتند از:

• آیت‌الله خویی: یک دوره کامل خارج اصول و بخشی از خارج فقه.
• محمدکاظم قاروبی تبریزی: کفایة الاصول و بخشی از دروس خارج.
• سید محمد روحانی: اصول و فقه.
• محمدعلی مُدرّس افغانی.

بشیر نجفی از سال ۱۹۶۸م (۱۳۸۷/۱۳۸۹ق) به تدریس سطوح در نجف پرداخت و پیش از سقوط صدام حسین، رئیس‌جمهور وقت عراق و پس از آن، مشغول به تدریس درس خارج فقه و اصول بوده است.

آثار

شیخ بشیر نجفی، در موضوعات فقه، اصول، فلسفه، کلام، تفسیر و حدیث آثاری به زبان عربی نگاشته است که از آن میان، نزدیک به بیست اثر به چاپ رسیده است. کتاب مِرقاةُ الاُصول، یکی از آثار او در علم اصول فقه است. وی در این کتاب به مطالب آغازینِ علم اصول و بحث‌های اصلی آن مانند اوامر و نواهی، عام و خاص، اُصول عَمَلِیّه و تَعادُل و تَراجیح پرداخته است.

برخی از آثار چاپ شده او چنین‌اند:

• وَقْفَةٌ مَعَ مُقَلِّدِی الْمَوْتَی
• مَناسِکُ الحَج
• خَیرُ الصَّحائِف فی اَحکام العِفاف
• سَتبقی النَّجَف رائِدَة حَوْزاتِ العالم
• مُصْطَفَی الدِّینِ الْقَیِّمِ
• بُحُوثٌ فِقْهِیَّةٌ مُعاصِرَه
• اَلتَّائِبُ حَبیبُ الله
• َالشَّعائِرُ الحُسَینیَّة و مَراسیمُ العَزاء
• ولادةُ الامام المَهدی (ع)
• الغدیر اِطالة و اَعمال

دوره مرجعیت

بشیر نجفی یکی از سه مرجع تقلید مطرح در نجف (در کنار سید محمدسعید حکیم و اسحاق فیاض)، پس از آیت‌الله سیستانی شمرده شده است. رساله توضیح المسائل او با نام الدّینُ الْقَیِّم به زبان عربی منتشر شده و به زبان‌های انگلیسی، اردو و گُجَراتی (زبان رسمی در ایالت گجرات هند) ترجمه شده است.

فتاوای مشهور

• به فتوای شیخ بشیر نجفی، قمه‌زنی در سوگواری امام حسین (ع) به سه شرط جایز، بلکه برتر است: «شخص اطمینان نداشته باشد که این عمل باعث مرگ یا از دست دادن عضوی از اعضای بدن او می‌شود»، «در زمان یا مکانی نباشد که باعث دین‌گریزی مردم آن شود»، «نیّت، نشان‌دادن مظلومیت امام حسین(ع) و جنایت دشمنان اهل بیت (ع) باشد.»
• بشیر نجفی، کشیدن چهره معصومان(ع) و غیرمعصومان از اهل بیت (ع)، مانند حضرت عباس (ع) را حرام و نسبت دادن این تصاویر به معصومان(ع) را از گناهان کبیره دانسته است.
• به فتوای او، کسی که به توحید، نبوت و معاد ایمان داشته و آنچه به یقین، جزئی از اسلام است را انکار نکند، مسلمان است، تکفیر او جایز نیست و بر مسلمانان واجب است از جان، مال و آبروی چنین کسی دفاع کنند.

دیدگاه‌های سیاسی

برخی از دیدگاه‌ها و مواضع سیاسی بشیر حسین نجفی مشهور به شیخ بشیر نجفی، عبارت است از:

• وحدت شیعه و سنی: نویسنده کتاب «ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق»، دعوت شیعه و سنی به وحدت را از اندیشه‌های اساسی بشیر نجفی دانسته است. نجفی با افراطی‌گریِ برخی از وهابیان مخالفت کرده و مسلمانان را از رفتارهای خشونت‌آمیز پرهیز داده است.
• وحدت مرجعیت عراق: به گفته رسول جعفریان، پژوهشگر تاریخ در کتاب «تشیع در عراق، مرجعیت و ایران»، بشیر نجفی، سید محمدسعید حکیم و محمداسحاق فیاض، مسائل عراق را به آیت‌الله سیستانی ارجاع می‌دهند. به گفته نویسنده کتاب «ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق»، حضور بشیر نجفی در مسائل سیاسی عراق پس از سقوط حزب بعث کم‌رنگ شده است؛ وی دلیل آن را اعتقاد به مرجعیت عراق و ارجاع مسائل سیاسی به سید علی سیستانی دانسته است.
• دربارهٔ جمهوری اسلامی ایران: بشیر نجفی، در دیدار با رئیس‌جمهور وقت ایران، جمهوری اسلامی ایران را صدای شیعه و صدای مسلمانان واقعی دانسته است. همچنین وی در دیدار با وزیر وقت امور خارجه ایران، خواستار ارتباط گسترده میان ایران و عراق در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی شد.

اصرار بر خروج نیروهای بیگانه از عراق و بی‌طرفی در حمایت از جریان‌های سیاسی عراق، از دیگر دیدگاه‌ها و مواضع وی بوده است.

سایر دیدگاه‌ها

بشیر نجفی، از جایگزینی کتاب‌ها در نظام درسی حوزه با کتاب‌های جدید و آسان انتقاد کرده است. به باور او، برای کتاب‌های رسائل، نوشته شیخ انصاری و کفایة الاصول، نوشته آخوند خراسانی جایگزینی وجود ندارد. او کتاب اصول الفقه، نوشته محمدرضا مُظَفَّر را نیز، جایگزین مناسبی برای کتاب معالم الاصول، نوشته شهید ثانی ندانسته است.

وی معتقد است باید علم اصول از علم فلسفه پیراسته شود، با این حال، آموختن فلسفه را پیش از فراگیری علم اصول لازم دانسته و لزوم بیان مطالب فلسفی در برخی بخش‌های علم اصول را پذیرفته است.

پیام ایشان به کنفرانس وحدت اسلامی

برافراشته نگاه داشتن پرچم اسلام

به گزارش خبرگزاری «حوزه»، آیت‌الله بشیر نجفی، از مراجع عظام نجف اشرف، در پیامی به بیست و هشتمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی اسلامی که توسط شیخ علی نجفی در این کنفرانس قرائت شد، تصریح کردند: کافران به دنبال از بین بردن وحدت هستند، ولی ما باید پرچم اسلام را برافراشته نگاه داریم، تا مسلمانان از ذلت بندگی و بردگی برای کفار نجات یابند.

متن پیام

بسم الله الرحمن الرحیم

خداوند را ستایش می‌کنیم و سلام و درود می‌فرستیم به فرستاده خداوند، پیامبر اکرم(ص) و آل بیت پاک و طاهر ایشان. خداوند می‌فرمایند، _{"خدا و پیامبرش را اطاعت کنید و با هم درگیر نباشید و صبر پیشه کنید که خداوند یار صابران است"}. از زمان درخشش آفتاب اسلام تا کنون، در معرض یورش‌های ظالمانه قرار گرفته‌ایم؛ در هر دوره و عصر و زمانی این گروه‌های ضد اسلام، رنگ و روی خاصی به خود گرفته‌اند و همه به دنبال نابودی اسلام راستین بوده و هستند. آنها به دنبال نابود کردن معارف پیامبر اسلام هستند و وحشیانه‌ترین هجمه‌هایی که مسلمانان شاهد آن بوده‌اند، با لباس اسلام صورت گرفته است. خداوند می‌فرمایند که منافقین در پست‌ترین جای آتش و دوزخ هستند و سواستفاده می‌کنند از خلا هایی که در جامعه ما وجود دارد که این خلا امروز هم در جامعه ما مشهود است.

دست‌های کفار

گروه‌هایی از جای جای جهان اسلام ظهور می‌کنند و خود را مدافع اسلام می‌دانند، در حالی که آنها دست‌های کفار هستند که تامین سرمایه می‌کنند وبه دنبال اختلاف افکنی در کشورهای اسلامی هستند؛ این کشورها کانون هماوردی آنهاست و باید بگوییم که "انالله و انا الیه راجعون"

حول یک محور

آیا وقت آن نرسیده است که حول یک محور گرد هم‌آییم و چهرهٔ رحمانی اسلام را نشان دهیم تا از این رهگذر، استکبار را از بین ببریم؟ دراین زمینه تلاش‌ها باید یکسان باشد و باید تشریک مساعی داشته باشیم تا کشورهای اسلامی را از این مفاسد نجات دهیم.

پیاده نمودن دین اسلام

پر واضح است که این مسائل قابل تحقق نیست مگر در پیاده کردن دین حنیف اسلام؛ خداوند متعال می‌فرماید: که محمد پیامبر خداست و کسانی که پیرو ایشان هستند نسبت به هم رحمت دارند که رضایت خداوند را طالب هستند و نشانهٔ آنها هم آثار سجدهٔ آنها در پیشانی آنهاست؛ این سخن فرمایش خداوند است؛ خداوند وعده بهشت برین را به آنها داده است؛ نباید مایوس شویم چون خداوند به ما وعده پیروزی داده است.

از بین بردن وحدت

کافران به دنبال از بین بردن وحدت هستند، ولی ما باید پرچم اسلام را برافراشته نگاه داریم تا مسلمانان از ذلت بندگی و بردگی برای کفار نجات یابند و امیدوارم این همایش گام بلندی برای رسیدن به این اهداف مقدس باشد. ان شاءالله

منابع

1. جعفریان، رسول، تشیع در عراق مرجعیت و ایران، تهران، مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، ۱۳۸۶ش.
2. «حوزه نجف، تلاش‌ها و مظلومیت‌ها»، در فصلنامه پژوهش و حوزه، مصاحبه با سید علی‌اکبر حائری، قم، معاونت پژوهش‌های حوزه‌های علمیه، شماره ۱۶، زمستان ۱۳۸۲ش.
3. «دانش اصول و وضع درسی آن در حوزه نجف»، در فصلنامه پژوهش و حوزه، مصاحبه با بشیر نجفی، سال چهارم، شماره ۱۶، زمستان ۱۳۸۲، ص۱۰۲–۱۱۳.
4. «روحانی در دیدار بشیر نجفی: علاقه‌مندیم روابط تهران بغداد بیش از پیش گسترش یابد»، خبرگزاری دانشگاه آزاد اسلامی (آنا)، تاریخ درج مطلب: ۲۲ اسفند ۱۳۹۷، تاریخ بازدید: ۲۱ شهریور ۱۳۹۹.
5. زارعان، احمد، «تحلیل کنش سیاسی مرجعیت شیعیان عراق در دوره پساصدام»، در فصلنامه مطالعات راهبردی جهان اسلام، تهران، مؤسسه مطالعات اندیشه‌سازان نور، سال هفدهم، شماره ۴، پیاپی ۶۸، زمستان ۱۳۹۵، ۵–۳۶.
6. «زندگی‌نامه»، سایت دفتر مرکزی شیخ بشیر حسین النجفی، تاریخ بازدید: ۲۳ شهریور ۱۳۹۹.
7. «قاسم سلیمانی کا جنازه پڑهانی والی پاکستانی آیت‌الله بشیر حسین نجفی»، سایت گوگلی‌نیوز، تاریخ بازدید: ۲۳ شهریور ۱۳۹۹.
8. قاسمی، فرج‌الله، «مرجعیت و سیاست در عراق پس از اشغال؛ با تأکید بر اندیشه آیت‌الله سیستانی»، در فصنامه علوم سیاسی، قم، دانشگاه باقر العلوم، سال دوازدهم، شماره ۴۵، بهار ۱۳۸۸ش، ص۱۱۹.
9. قاسمی، فرج‌الله، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، تهران، مشعر، ۱۳۹۳ش.
10. کاکبورن، پاتریک، «Baghdad riots over killing of Ayatollah»، سایت ایندیپندنت، تاریخ درج مطلب: ۲۱ فوریه ۱۹۹۹م، تاریخ بازدید: ۲۳ شهریور ۱۳۹۹ش.
11. معهد الحج و الزیارة، حرمة تکفیر المسلمین و الاساءة الی مقدسات الامة الاسلامیة فی فتاوا و آراء مراجع الدین و العلماء المسلمین الشیعه، تهران، مشعر، ۱۴۳۴ق.
12. «من أنباء التراث»، مجله تراثنا، قم، مؤسسه آل البیت (ع) لاحیاء التراث، رجب و ذوالحجة ۱۴۲۷، السنة الثانیة و العشرون، العدد ۳ و ۴، ص۳۸۰–۳۹۸.
13. میرآقایی، جلال، التعددیة المذهبیة فی الاسلام و آراء العلماء فیها، تهران، المجمع العالمی لتقریب بین المذاهب الاسلامیه، المعاونیة الثقافیه، ۱۴۲۸ق.
14. نجفی، حافظ بشیر حسین، «الاستفتاءات»، سایت دفتر مرکزی شیخ بشیر نجفی، تاریخ بازدید: ۲۳ شهریور ۱۳۹۹.
15. نجفی، حافظ بشیر حسین، الشعائر الحسینیة و مراسیم العزاء فی ضوء الفتاوا، نجف، مؤسسة الانوار النجفیة (للثقابة و التنمیة)، ۱۴۳۳ق.
16. نقوی، سید حسین‌عارف، تذکره علمای امامیه پاکستان، اسلام‌آباد، مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، بی‌تا.

پیوند به بیرون

• مطالعه و بارگیری کتاب مِرقاة الاُصول نوشته بشیر نجفی.
• مطالعه کتاب الشعائر الحسینیة و مراسیم العزاء، نوشته بشیر نجفی.
• بارگیری مجموعه‌ای از آثار بشیر نجفی.