احمد بن محمد بن عیسی
احمدبن محمدبن عیسی بن علی بن ابیطالب (علیه السلام)، (000 – حدود 330ق) ابوالحسن علوی حسینی. از سادات علوی است و نسب کامل او چنین است: «احمد بن محمد بن احمد بن عیسی بن زید بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب (علیه السلام)». احتمالاً وی در دو شهر کوفه و قم اقامت تحصیلی داشته و شیخ صدوق احادیث او را در قم شنیده است.
احمدبن محمدبن عیسی بن علی بن ابیطالب (علیه السلام) | |
---|---|
نام کامل | احمد بن محمد بن احمد بن عیسی بن زید بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب(علیه السلام) |
نامهای دیگر | احمد بن محمد بن عیسی علوی حسینی |
اطلاعات شخصی | |
روز تولد | حدود 330 قمری |
محل تولد | کوفه |
دین | اسلام، شیعه |
فعالیتها | محدث شیعی |
معرفی اجمالی
احمدبن محمدبن عیسی بن علی بن ابیطالب (علیه السلام)، ابوالحسن علوی حسینی. محدث شیعی. وی از سادات علوی است و نسب کامل او چنین است: «احمد بن محمد بن احمد بن عیسی بن زید بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب (علیه السلام)». در منابع حدیثی گاهی به اختصار از او با عنوان «احمد بن محمد بن عیسی علوی حسینی» یاد میشود و او غیر از «احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی»(م.ح280ق) است. از تاریخ ولادت و مرگ وی اطلاعی نداریم. ابوالفرج اصفهانی(م356ق) و محمد بن علی بن بابویه قمی(م381ق) نخستین کسانی هستند که با نقل اخبار و روایات او، وی را به آیندگان شناسانی دهاند، بنابراین از سادات علوی است و نسب کامل او چنین است: «احمد بن محمد بن احمد بن عیسی بن زید بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب (علیه السلام)». در اینکه وی اهل کجاست و در چه حوزههایی درس خوانده چیزی نمیدانیم. اما احتمالاً وی در دو شهر کوفه و قم اقامت تحصیلی داشته و شیخ صدوق احادیث او را در قم شنیده است. برخی از شنیدههای او درباره فضیلت فاطمه زهراء (سلام الله علیها) در کتابهای شیخ صدوق وارد شده است.
استادان
از اساتید او تنها «محمد بن ابراهیم بن اسباط» را میشناسیم که احتمالاً در کوفه به سر میبرده است ولی در منابع رجالی سخنی از شرح حال این استاد به میان نیامده است.
شاگردان
ابوالفرج اصفهانی(م356ق) و محمد بن علی بن بابویه قمی(م381ق) ازشاگردان مشهور وی هستند.
آثار
از او اثر تألیفی گزارش نشده است.
منابع
- معانی الاخبار، ص 10 حدیث 1، و ص 64 حدیث 17؛
- علل الشرایع، ج 2 ص 496 حدیث 1، باب 250: عله خلق الکلب و ابواب بعدی؛
- مقاتل الطالبیین، تحقیق کاظم مظفر، چاپ نجف، ص443؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج 1 ص 52.