جبهه آزادی بخش بلوچستان
| جبهه آزادی بخش بلوچستان | |
|---|---|
 | |
| نام حزب | جبهه آزادی بخش بلوچستان (BLF) |
| تاریخ تأسیس | 1964 م، ۱۳۴۲ ش، ۱۳۸۳ ق |
| مؤسس | جمعه خان مری |
| رهبران | الله نظر بلوچ |
| اهداف | ملی‌گرایی بلوچی |
جبهه آزادی‌بخش بلوچستان (اردو: بلوچستان لبریشن فرنٹ؛، بلوچی: بلۏچستان آجوییءِ مئیدان) یک گروه شبه نظامی است که در منطقه بلوچستان در جنوب غربی آسیا فعالیت می‌کند. این گروه توسط جمعه خان مری در سال 1964 م، در دمشق تأسیس شد و نقش مهمی در شورش 1968-1973 در استان سیستان و بلوچستان ایران و شورش 1973-1977 در استان بلوچستان پاکستان ایفا کرد. با این‌حال، شورش این گروه در پاکستان و ایران شکست خورد و وضعیت این گروه تا سال 2004 نامعلوم بود. این گروه در سال 2004 م، پس از اینکه الله نظر بلوچ فرماندهی گروه را در سال 2003 به دست گرفت، دوباره ظهور کرد از آن زمان این گروه مسئولیت حملات به غیرنظامیان، روزنامه نگاران، مقامات دولتی و پرسنل نظامی را بر عهده گرفته است [۱].
تاسیس
این گروه توسط جمعه خان مری در سال 1964 در دمشق سوریه تاسیس شد. چهار سال پس از تشکیل، این گروه در شورش بلوچ‌های ایران علیه حکومت ایران شرکت کرد. در این مدت، دولت عراق به طور علنی از آنها حمایت کرد و به آنها تسلیحات و پشتیبانی عملیاتی داد. با این‌حال، پس از پنج سال جنگ، جبهه آزادی بخش و دیگر گروه‌های شبه نظامی بلوچ توسط ایران نابود شدند. گروه‌های شبه نظامی برای پایان دادن به جنگ با دولت ایران مذاکره کردند و عراق حمایت علنی از آنها با تسلیحات را متوقف کرد [۲].
اهداف
جبهه آزادی‌بخش بلوچستان یک سازمان جدایی طلب قومی-ناسیونالیست با هدف ایجاد یک کشور مستقل بلوچی است. رهبر فعلی آن الله نظر بلوچ، اظهار داشته است که مایل است این جبهه به یک حزب سیاسی قدرتمند و تأثیرگذار تبدیل شود تا یک گروه شبه نظامی؛ و از طریق دیپلماسی بتواند پاکستان را وادار کند تا بلوچستان را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت بشناسد.
شورش در پاکستان
پس از پایان درگیری با ایران، جبهه آزادی‌بخش و سایر گروه‌های شبه‌نظامی بلوچ شورش علیه دولت پاکستان را از سال 1973 تا 1977 آغاز کردند. در ابتدا دولت عراق به طور مخفیانه به آنها و سایر گروه‌های شبه‌نظامی اسلحه و مهمات می‌داد. در 10 فوریه 1973، دولت پاکستان به سفارت عراق در اسلام‌آباد یورش برد و جعبه‌های اسلحه‌های کوچک و مهمات را که ظاهراً در اختیار جبهه آزادی بخش و دیگر گروه‌های شبه‌نظامی بود، کشف کرد. در پاسخ، دولت پاکستان عملیات نظامی علیه آنها را آغاز کرد که آنها را تا پایان سال 1974 از بلوچستان به افغانستان راند [۳].
افغانستان پناهگاهی برای تمامی گروه‌های شبه‌نظامی ضد پاکستانی بود و از سال 1975 تا 1980 تخمین زده می شد که سالانه 875000 دلار به اعضای آنها مستقر در افغانستان کمک می‌کرد. زمانی که آنها در افغانستان تبعید بودند، شوروی به جبهه آزادی بخش کمک کرد تا دوباره سازماندهی شود. این گروه شبه‌نظامی از سال 1973 تا 1977 دست به شورش بر عیله پاکستان زدند، این شورش در نوامبر 1977 با پیروز شدن دولت پاکستان به پایان رسید. از سال 1977 تا 2004، وضعیت این گروه ناشناخته بود. با این حال این گروه شبه‌نظامی منحل نشد. و در سال 2004 پس از فرماندهی الله نظر بلوچ در سال 2003 دوباره ظهور کرد.
در سال 2015، یک روزنامه نگار هندی گزارش داد که یک بار دیگر توسط جبهه آزادی بخش بلوچستان برای تایید ارتباطات رو به رشد خود با هندوستان تماس گرفته شد [۴].
فعالیت‌های نظامی
این گروه از زمان ظهور مجدد در سال 2004 مسئول حملات به غیرنظامیان، روزنامه نگاران، مقامات دولتی و پرسنل نظامی در بلوچستان است. این گروه به همراه یک گروه تروریستی دیگر به نام ارتش آزادی‌بخش بلوچ مسئولیت کشتن 27 روزنامه نگار از مجموع 38 روزنامه نگار را بر عهده گرفته است. که از سال 2007 در استان بلوچستان کشته شدند. برخی دیگر از حملاتی که این گروه مسئولیت آنها را بر عهده گرفته است عبارتند از:
- 1968: از سال 1968 تا 1973، این گروه در شورش بلوچ‌های ایران شرکت کرد که با مذاکره و حکومت وقت به پایان رسید.
- 2 می 2004: به کارگران خارجی چینی که در بندر گوادر در بلوچستان کار می‌کردند، حمله کرد، پروژه ای که توسط این گروه تلاشی از سوی دولت پاکستان برای استعمار بلوچستان است. (3 کشته).
- 11 ژانویه 2005: به یک خط لوله تحت کنترل دولت پاکستان واقع در بلوچستان حمله کرد. (6 کشته)
- 11 اکتبر 2011: تلاش ناموفق برای کشتن سردار ثناء الله زهری وزیر استان که با یک بمب انجام داد.
- 27 ژوئیه 2013: به یک پست بازرسی گارد ساحلی پاکستان در نزدیکی گوادر حمله کرد. (7 کشته)
- 11 آوریل 2015: به 20 کارگر مشغول به کار در ساخت سد تحت حمایت دولت پاکستان حمله کرد . این کارگران از اعضای سازمان مرزی، که وابسته به نیروهای امنیتی پاکستان است، بوده اند. (20 کشته).
- 16 نوامبر 2017: اجساد 15 مهاجر در شهر تربت کشف شد. مقامات امنیتی می‌گویند که مهاجران هنگام تلاش برای عبور از مرز توسط افراد مسلح ربوده شده و سپس آنها را کشتند. جبهه آزادی‌بخش بعداً مسئولیت قتل 15 مهاجر را بر عهده گرفت. طراح اصلی حمله، یونس توکلی، در نوامبر 2017 توسط نیروهای امنیتی پاکستان کشته شد. یونس توکلی یکی از هشت فرمانده ارشد جبهه آزادی‌بخش بلوچ بود [۵].
- 6 می 2023: محمد آسا ملقب به ملا ابراهیم در درگیری بین جناح‌های مختلف جبهه آزادی‌بخش بر سر تقسیم پول اخاذی کشته شد. محمد آسا ملقب به ملا ابراهیم یکی از اعضای ارشد این گروه بود و مبلغ زیادی جایزه توسط سازمان‌های مجری قانون پاکستان بر سر او گذاشته شده بود. او در سال 2010 به صفوف جبهه آزادی‌بخش پیوست و به سرعت به یکی از رهبران آن تبدیل شد. او مسئول حملات به کارگران درگیر در پروژه‌های توسعه، کانتینرهای ایرانی و سازمان‌های مجری قانون پاکستان بود [۶].
حمله پاکستان به سراوان
در 28 دی 1402 حمله ارتش پاکستان به سراوان یکی از فرماندهان بلندپایه این گروهک به اسم آمچار، رئیس جبهه آزادی‌بخش بلوچستان کشته شده؛ این گروهک ضمن تایید این موضوع به انتقام‌گیری هم تاکید کرده و ارتش پاکستان رو مقصر دانسته است در این حملات ۳زن و ۴کودک تبعۀ غیر ایرانی کشته شدند.[۷].
تلافی حمله به سروان
روز شنبه 27 ژانویه 2024 افراد مسلح ناشناس در منزلی ۹ نفر از اتباع غیرایرانی را در منطقه سیرکان شهرستان سراوان به قتل رساندند دولت پاکستان مدعی است که این افراد مسلح جزو گروه جبهه آزادی بخش بلوچستان بوده اند [۸].
پانویس
منابع
- برگرفته از کتاب Ethnicity and Nation-building in South Asia
- برگرفته از Not Being Dead Is a Victory for Balochistan's Journalists. - Blogs. 12 Sept. 2014. Web. 25 July 2015