ساویه

ساویه‏ از اهل حدیث‌اند و می گویند که ان‌شاء اللّه ما مؤمن هستیم.

تاریخچه و وجه تسمیه

در منابع آمده است که ساویه از این جهت ساویه‌اند که منتسب به ابن سهلان ساوی متوفای سال 450 هجری قمری می‌باشند که در اصل از اهالی ساوه شهری در بین ری و همدان بوده است. ابن سهلان به قدری شکاک بوده که مردم پس از مرگش کتاب هایش را آتش زدند. به همین دلیل این گروه به شکاک هم ملقب شدند.

شاخه‌های فرق اهل حدیث

مطهر مقدسی به فرقه‌های منسوب به اهل حدیث اشاره می‌کند که عبارت است از: حشویه، مخلوقیه، لفظیه، نِصفیه، فاضلیه، صاعدیه، ساویه و مالکیه.

اعتقادات

جامع اقوال این فرقه آن است که ایمان را به قول، عمل و معرفت می‌دانند و می‌گویند ایمان به واسطه طاعت زیاد شده و به وسیله معصیت کم می‌شود. (یعنی امری تشکیکی است که قابل افزایش و نقصان است.) از منظر آن‌ها، بهترین مردم بعد از رسول الله صلی الله علیه و آله، ابوبکر سپس عمر، سپس عثمان بن عفان و سپس علی علیه السلام می‌دانند. ولی درباره بعد از علی (علیه السلام) دچار اختلاف شدند.