سنباذیه

سنباذیه به گروهی از پیروان سنباذ می‌گویند که مردی زرتشتی و نامش پیروز اسپهبد بود.

تاریخچه

سنباذ از مردم روستاى اهروانه (آهن) در نیشابور بود و با ابومسلم خراسانی سابقه دوستى داشت و در دستگاه او ترقى کرد و به سپهسالارى رسید. هر زمانی که ابومسلم از رى نزد خلیفه مى‏ رفت، خزائنش را به او می سپرد. سنباذ پس از کشته شدن ابومسلم، به خون خواهى او برخاست و قومس و رى را زیر فرمان گرفت و خزائن ابومسلم را به تصرف خود درآورد. درباره دلیل خروج او می‌گویند که یکى از اعراب خراسان با کمک عرب‌هاى دیگر دسیسه کرده و پسرش را پنهانى کشته بودند. وى براى انتقام گرفتن از اعراب از یاران ابومسلم شد. طبرى مى ‏نویسد که بیشتر یاران سنباذ از اهل ایالت جبال یا کوهستان بودند. بارى کار او چنان بالا گرفت که بیش از صد هزار تن به او پیوستند. منصور خلیفه عباسى یکى از سرداران خود به نام جمهور بن مرار عجلى را با ده هزار تن به جنگ او فرستاد. بنا بر نقل طبری، این نبرد بین همدان و رى روى دادو موجب شکست سنباذ و فرار وی شد. او در حالی که میان قومس و طبرستان بود به دست یک ایرانی به نام لویان( لونان) در سال 137 هجری قمری کشته شد.