مخمّسه (پیروان ابوالخطاب)
مخمّسه پیروان «ابوالخطاب» بودند.
وجه تسمیه
به این فرقه از آن جهت «مخمّسه» می‌گفتند که گمان می‌کردند خدای عز و جل همان محمد است که در پنج صورت: محمد، علی، حسن، حسین و فاطمه ظاهر می‌شود و به این افراد پنج تن می‌گویند.
حقیقت وجودی حضرت محمد
مخمسه معتقدند که حضرت محمد حقیقت وجودی بقیه پنج تن است، زیرا او نخستین کسی بود که خداوند در جسمش او ظاهر شد. او ناطق است و به هر صورتی که بخواهد در می‌آید. همچنین می‌گفتند که محمد همان آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی بود که پیوسته در عرب و حتی در شمایل پادشاهان ایران نیز ظاهر می‌شد و در هر دور و کوری به صورتی در می‌آمد.
مقام امامان پس از پیامبر
امامان پس از محمد همان مقام محمد را دارند و حضرت فاطمه همان محمد است و معنای باب در قرآن، سلمان می‌باشد و معنای یتیم، مقداد و یتیم دیگر ابوذر است.
عقاید
مخمسه معتقد بودند که نماز، روزه، حج و دیگر عبادات بندهایی بیش نیستند و معنای زنا، خمر، ربا، سرقت و همه کبائر که حرام شدهاند مردان و زنانی هستند که خداوند آنان را از دوستی با ایشان منع کرده است. این طایفه همچنین به تناسخ اعتقاد داشتند و از غلاة به شمار می‌رفتند. [۱][۲]