احمد بن عبدالله بن علی ناقد
| نام | احمد بن عبدالله بن علی ناقد |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | مصری |
| درگذشت | حدود 301هجری |
| استادان | ابوهارون عبسی • عبدالرحمان اسلمی |
| شاگردان | جعفر بن محمد بن قولویه |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
معرفی اجمالی
احمد بن عبدالله بن علی ناقد، (000 – 301ق)ابوالحسین. محدث امامی. وی از اساتید جعفر بن محمد بن قولویه(م368ق) است و از نظر رجالی در طبقه پدر ابن قولویه(م301ق) قرار دارد بنابراین وفات او حدود 301هجری بوده است. از تاریخ ولادت و زادگاه او اطلاعی نداریم. شرح حال او در منابع نیامده است و اطلاعات ما در باره او اندك است.
قرار گرفتن در سلسله اسناد كامل الزیارات
تنها قرار داشتن وی در سلسله اسناد كامل الزیارات به ویژه این كه مؤلف این كتاب به طور مستقیم از او روایت میكند، میتواند دلالت بر وجاهت علمی و راست‌گویی او داشته باشد. همچنین میتوان این نكته را نیز دریافت كه وی مدتی در بغداد اقامت داشته است زیرا «ابوالقاسم بن قولویه» در بغداد ساكن بود و در حرم كاظمین مدفون شده است.
قرار گرفتن در سند بعضی از روایات اهلسنت
وی همچنین در سند بعضی از روایات اهلسنت قرار دارد كه در آنجا از احمد بن محمد حاطبی روایت دارد و عبدالرحمان بن عمر نجیبی از او نقل حدیث میكند. ابن عساكر در چند مورد از او با لقب «مصری» یاد كرده و گفته است كه وی در مصر از عبدوس بن دی‌رویه مصری و دیگران روایت كرده است. این گزارش حاكی از آن است كه وی مدتی در مصر نیز اقامت داشته است. از اساتید شیعی او «ابوهارون عبسی» و «عبدالرحمان اسلمی» هستند كه افرادی ناشناختهاند. از او هیچ اثر تألیفی معرفی نشده است.
منابع
- تاریخ مدینه دمشق، ج37ص373، شماره 4407، وج51ص125 شماره 5969؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1صص31؛
- كامل الزیارات، ص142 حدیث 167، وص153 حدیث190؛
- مسند الشهاب، محمد بن سلامه قضاعی، بیروت، مؤسسه الرساله، ج1ص75 حدیث67، وص378 حدیث650.