سال قمری
سال قمری گاه شماری مذهبی است که بر مبنای گردش ماه و توسط مسلمانان در کشورهای اسلامی و به عنوان سالنمای مذهبی استفاده می‌شود. این گاه شمار، مبنای آیین‌های اسلامی و تعیین کننده مناسکی چون روزه، حج ماه های حرام و نیز اعیاد و وفیات اهل بیت (علیهم السلام) است.
تاریخ شروع سال قمری
در باره شروع سال قمری احتمالاتی مطرح شده است. در برخی از منابع آمده است که مطابق با روایت‌های تاریخی، هنگام شروع سال هجری قمری، به زمانی باز می‌گردد که پیامبر اسلام از مکه به مدینه هجرت کرد اما این که در کدام دوره این اتفاق افتاده است، اطلاع دقیقی در دست نیست. با این‌حال بعضی آورده اند که تعیین هجرت پیامبر به مدینه به عنوان مبدأ تاریخ اسلام، مربوط به دوره خلیفه دوم یعنی عمر بن خطاب بوده است که به سال های ۱۷ یا ۱۸ قمری باز می‌گردد. [۱] بر اساس گزارش‌های تاریخی، ابوموسی اشعری در نامه‌ای به عمر بن خطاب از نبود تاریخی منسجم گلایه کرده است؛ چرا که نامه‌هایی از خلیفه دوم به دستش می‌رسید و به دلیل ذکر نشدن تاریخ، در تشخیص تقدم و تأخر آنها دچار مشکل می‌شد. [۲] [۳] بنابراین، عمر بن خطاب دستور داد تا شورایی برای تعیین مبدأ تاریخ اسلامی تشکیل شود و دراین‌باره تصمیم بگیرند [۴] [۵] در این شورا مبعث، رحلت و هجرت پیامبر(ص) به عنوان مبدأ تاریخ اسلامی مطرح شده [۶] پیشنهاد علی(ع)، هجرت پیامبر(ص) از مکه به مدینه، مورد پذیرش واقع شد و مبدأ سال‌شمار تاریخ اسلام قرار گرفت. [۷] [۸] در گزارش دیگری نیز آمده است که وقتی پیامبر از مکه به مدینه هجرت کرد از طرف رسول خدا ص دستور صادر شد تا این هجرت به عنوان شروع تاریخ اسلامی لحاظ شود. [۹] با این حال برخی طور دیگر درباره مبدأ تاریخ قمری نوشته‌اند که شروع سال قمری در شبه جزیره عربستان بوده و از زمان حضرت ابراهیم علیه السلام و فرزندش حضرت اسماعیل علیه السلام رایج شده است، زیرا پس از آن که حضرت ابراهیم علیه السلام همسرش هاجر و نوزادش اسماعیل علیه السلام را به سرزمین خشک و غیر معمور مکه منتقل کرد و به دلیل حضور آنها چشمه زمزم با معجزه اسماعیل علیه السلام به وجود آمد، به تدریج آن منطقه آباد شده و پس از چند سال، تبدیل به شهری بزرگ به نام مکه در جزیرة العرب گردید. حضرت ابراهیم علیه السلام در زمانی به قصد سر زدن به خانواده‌اش و خصوصا فرزندش اسماعیل به مکه آمد و در یکی از این مسافرت‌ها، مامور شد تا با کمک اسماعیل خانه خدا را که با طوفان نوح از بین رفته بود، تجدید بنا نماید. آن دو با تلاش های خود، بار دیگر خانه خدا را برپا کرده و آن را محل زیارت و عبادت موحدان و مؤ منان قرار دادند. از آن زمان، زیارت خانه خدا و انجام سالانه مراسم حج در میان مردم، به ویژه نسل حضرت اسماعیل علیه السلام متداول گردید. بدین جهت، تاریخ قمری و ماه های قمری، به خصوص ماه های ویژه حج شکل گرفت و در میان مردم رایج شد. مسلمانان صدر اسلام نیز بنابر پیشنهاد امیرالمؤ‌منان حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام و تصویب خلیفه وقت، هجرت سرنوشت ساز پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم از مکه معظمه به مدینه منوره را مبدا سال قمری قرار داده‌اند. بدین جهت، تاریخ قمری را تاریخ هجری قمری نامیده‌اند. [۱۰]
ماه های قمری
سال قمری دارای دوازده ماه است که به ترتیب عبارت‌اند از: محرم؛ صفر؛ ربیع الاول؛ ربیع الثانی یا ربیع الاخر؛ جمادی الاول؛ جمادی الثانی یا جمادی الآخر؛ رجب؛ شعبان؛ رمضان؛ شوال؛ ذیقعده و ذیحجه.
ماه های حرام
چهار ماه از این ماه‌ها به ماه‌های حرام مشهور است که عبارتند از: رجب، ذیقعده، ذیحجه و محرم. همچنین به ماه‌های شوال، ذیقعده و ذیحجه ماه‌های حج می‌گویند.
پانویس
- ↑ مسکویه، تجارب الامم، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۴۱۳.
- ↑ مسکویه، تجارب الامم، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۴۱۳؛
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۸۸.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۸۸
- ↑ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۰۷.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۸۹
- ↑ یعقوبی، تاریخ یعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۴۵
- ↑ مسعودی، مروج‌الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۳۰۰.
- ↑ ر. ک. طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۸۸.
- ↑ با استفاده از کتاب "روز شمار تاریخ اسلام (ماه محرم)"نوشته سید تقی واردی ،انتشارات دار الثقلین