کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین

احمد بن محمد بن یحیی قصرانی
نام کامل	احمد بن محمد بن یحیی قصرانی
نام‌های دیگر	قصرانی
اطلاعات شخصی
محل تولد	قصران، شهرری
سال درگذشت	315 ق، ۳۰۶ ش‌، ۹۲۷ م
دین	اسلام، شیعه
استادان	حسین بن لیث بن بهلول موصلی بشر بن ابی موسی بن صالح اسدی
شاگردان	عبدالله بن محمد صائغ
فعالیت‌ها	محدث و راوی

احمد بن محمد بن یحیی قصرانی، (000 – حدود 315ق) ابوالحسین. محدث و راوی در اوایل سده چهارم هجری. وی ظاهراً مدتی در قصران که اطراف شهرری می‌باشد اقامت داشته و لقب «قصرانی» نیز از همین ‏روی به او نسبت داده شده است. وی هم‌چنین مدتی در بغداد اقامت تحصیلی داشته است.

معرفی اچمالی

احمد بن محمد بن یحیی قصرانی، (000 – حدود 315ق) ابوالحسین. محدث و راوی در اوایل سده چهارم هجری. «قصران» نام دو کاخ در اطراف ری است که از آب و هوای خوشی برخوردار بوده و معروف به «قصران داخل» و «قصران خارج» است. وی ظاهراً مدتی در «قصران خارج» اقامت داشته و لقب «قصرانی» نیز از همین ‏روی به او نسبت داده شده است. در این‌که وی کجا و در چه تاریخی تولد یافته گزارشی نیافتیم. وفات او نیز برای ما روشن نیست اما برخی از اساتید او در 288 هجری وفات یافته‌‏اند. هم‌چنین شیخ صدوق (م381ق) با یک واسطه از او نقل حدیث می‏‌کند، بنابراین وی از راویانی است که احتمالاً دهه‌‏های نخستین سده چهارم را درک کرده است.

وی هم‌چنین مدتی در بغداد اقامت تحصیلی داشته و در آنجا نزد استادانی چون «حسین بن لیث بن بهلول موصلی»(م294ق) و «بشر بن ابی موسی بن صالح اسدی»(م288ق) شاگردی کرده است. از شاگردان او تنها «عبدالله بن محمد صائغ» را می‌‏شناسیم که از اساتید شیخ صدوق بوده است. در باره تشیع او مدرک قابل اعتمادی در دست نیست اما مضامین بعضی از روایات به‏ جای مانده از او، در باره مهدی آخر الزمان (عجل الله فرجه الشریف) است. همچنین وی در روایتی از زبان مبارک رسول خدا (صلی الله علیه) تعداد خلفاء و امامان را دوازده تن معرفی کرده که همه آن‌ها از نسل قریش هستند. وی ظاهراً در میان دانشمندان حدیث، چندان شناخته شده نبود و احتمالاً به همین دلیل خطیب بغدادی شرح ‏حال او را با این‌که وی مدتی در بغداد اقامت داشت، در تاریخ خود نیاورده است. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.

استادان

وی در بغداد نزد استادانی چون حسین بن لیث بن بهلول موصلی و بشر بن ابی موسی بن صالح اسدی شاگردی نموده استو

شاگردان

تنها از عبدالله بن محمد صائغ که استاد شیخ صدوق بوده در میان شاگردان وی اسم برده شده است.

منابع

1. الامالی، شیخ صدوق، ص387 حدیث500؛
2. الخصال، ص475 حدیث36؛
3. کمال الدین و تمام النعمه، باب 24، حدیث23 و24؛
4. الانساب، سمعانی، ج4ص511، زیر کلمه قصرانی؛
5. معجم البلدان، ج4ص353 ذیل کلمه قصران الداخل و قصران الخارج؛
6. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص57.

Hoosinrasooli/صفحه تمرین
پرونده:احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpgاحمد بن محمد بن يحيي فارسي، (000 – حدود 330ق)
اطلاعات شخصی

ابوعلي. محدث شيعي. به گفته طوسي در رجال خود «شيخ تلعكبري»(م385ق) پيش از آنكه به قزوين مهاجرت كند، در 328هجري از او حديث شنيده كه البته اجازه نقل احاديث او را نداشته است. اين گزارش نشان مي‏دهد كه وي تا تاريخ يادشده حيات داشته و وفات او بعد از 328هجري اتفاق افتاده است. اطلاعات ما در باره زندگي و تحصيلات او بسيار اندك است زيرا شرح‏حال او در منابع معتبر ذكر نشده است. از لقب «فارسي» بر مي‏آيد كه وي اصالتاً ايراني است اما ظاهراً در بغداد به سر مي‏برد و در آنجا علوم حديث را فرا گرفت و شاگرداني نيز تربيت نمود. شيخ طوسي كسي را با عنوان «ابوالحسن محمد بن يحيي فارسي» در رجال خود نام برده و در وصف او گفته: «از افراد بي‏شماري نقل روايت كرده و براي طلب حديث، دور دنيا را گشته است». ظاهراً فرد مذكور پدر اوست. در اين‏صورت ممكن است وي بخشي از تحصيلات خود را نزد پدرش فراگرفته باشد. اكنون در منابع حديثي هيچ روايتي از او به چشم نمي‏خورد، از اين‏رو استادان و شاگردان او ناشناخته‏اند. در باره تشيع او تنها مي‏توان گفت كه چون شيخ طوسي از يك‏سو نام او را در رجال خود ذكر كرده و از سوي ديگر تصريح به تسنن وي ننموده است، لذا مي‏بايست وي شيعي امامي بوده باشد. وي داراي اثر تأليفي نبوده است. منابع: (رجال طوسي، ص411 شماره 5958؛ وص439 شماره 6276؛ رجال ابن داود، ص45 شماره 137؛ طبقات اعلام الشيعه، ج1ص57؛ معجم رجال الحديث، ج3ص123 شماره 933؛ و ج22ص275 شماره 14610)