کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین

از ویکی‌وحدت
اسحاق بن عیسی
احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
نام کاملاسحاق بن عیسی
اطلاعات شخصی
محل تولدقم
سال درگذشت345 ق، ۳۳۵ ش‌، ۹۵۶ م
محل درگذشتقم
دیناسلام، شیعه
شاگردانشیخ صدوق
فعالیت‌هامحدث شیعی

اسحاق بن عیسی، محدث شیعی می‌باشد. از معاصران و هم‏ بحثان او در قم محمد بن حسن بن ولید قمی است که با هم از سعد بن عبدالله اشعری روایت دارند.

معرفی اجمالی

اسحاق بن عیسی، محدث شیعی.کنیه او در منابع ذکر نشده است. وی ظاهراً در نیمه دوم سده سوم هجری در قم دیده به جهان گشود و در اواسط سده چهارم در همین شهر چشم از جهان فرو بست. از معاصران و هم‏ بحثان او در قم محمد بن حسن بن ولید قمی است که با هم از سعد بن عبدالله اشعری روایت دارند. شیخ صدوق نیز که در قم اقامت داشت از شاگردان او بوده و روایتی از او در باره همراهی علی بن ابیطالب(علیه السلام) با رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) در زمان غیبتش، نقل کرده است.

در باره ارزش روایات او با توجه به این که شرح‏ حال او در منابع رجالی نیامده، سخن قاطعی نمی‏‌توان گفت، اما شیخ صدوق در روایت مذکور، با جمله «رضی الله عنه» از او تجلیل کرده است. نکته‌‏ای که در باره او مایه شگفتی است آن است که شیخ صدوق در نقل روایت مذکور که به‏ صورت مشترک از او و معاصرش ابن ولید قمی، نقل کرده، اسم او را بر نام معاصرش مقدم داشته است، و این، گویای آن است که وی می‏‌بایست از اساتید مشهور و کثیرالحدیث شیخ صدوق بوده باشد، ولی در سراسر کتاب‏‌های صدوق، تنها همین روایت است که از او نقل شده است. به همین دلیل برخی از صاحب نظران، بر آنند که شیخ صدوق احتمالاً این روایت را از پدرش از سعد بن عبدالله نقل کرده نه از صاحب ترجمه. از تألیفات او گزارشی در منابع ذکر نشده است.

شاگردان

از شاگردان وی تنها نام شیخ صدوق در منابع دیده می‌شود.

منابع

  1. کمال الدین و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج2ص19، باب33 حدیث26؛
  2. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص61.
اسحاق بن محمد بن خالویه
احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
نام کاملاسحاق بن محمد بن خالویه
اطلاعات شخصی
روز درگذشت340 ق
دیناسلام، شیعه
استادانیزید بن سلیمان بصری
شاگردانحسین بن علی بن حسن رازی
فعالیت‌هامحدث شیعی

اسحاق بن محمد بن خالویه، محدثی شیعی است. سال تولد و وفات مشخص نیست. از نام جد او «خالویه» پیداست که وی اصالتاً ایرانی و احتمالاً اهل همدان بوده است، ولی هیچ مدرکی در باره زادگاه او و این‌که کجا پرورش یافته در دست نیست.

معرفی اجمالی

اسحاق بن محمد بن خالویه، محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. هم‌چنین در هیچ ‏یک از مآخذ به سال تولد و وفات او اشاره نشده است. از معاصران او محمد بن همام اسکافی است که با هم شاگردان مشترکی تربیت نموده‌‏اند. بنابراین وفات او تقریباً در نیمه نخست سده چهارم هجری باید اتفاق افتاده باشد. از نام جد او «خالویه» پیداست که وی اصالتاً ایرانی و احتمالاً اهل همدان بوده است، ولی هیچ مدرکی در باره زادگاه او و این‌که کجا پرورش یافته در دست نیست. تنها از معاصر بودن او با ابن همام اسکافی و شاگردان مشترکی که این‏ دو داشته‏‌اند، می‏‌توان حدس زد که وی مدت نسبتاً درازی در بغداد بوده است.

از آثار او نیز چیزی نیافتیم اما روایتی از او باقی مانده که در آن به فضیلت اهل‏‌بیت(علیه السلام) به ویژه امام حسن و امام حسین، اشاره شده و در انتهای حدیث، نهمین فرزند امام حسین(علیه السلام)، مهدی آخرالزمان معرفی شده است. از اساتید او تنها یزید بن سلیمان بصری را می‌‏شناسیم که وی حدیث یادشده را از این استاد نقل کرده است. از شاگردان او حسین بن علی بن حسن رازی است که خود از اساتید خزاز قمی، صاحب کفایه الاثر بوده است.

اساتید

تنها از یزید بن سلیمان بصری بعنوان استادی وی نام‌برده شده است.

شاگردان

حسین بن علی بن حسن رازی از شاگردان مشهور وی می‌باشد.

منابع

  1. کفایه الاثر فی النص علی الائمه الاثنی عشر، ص98؛
  2. بحارالانوار، ج36ص319 حدیث170؛
  3. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص61.
خالد مقری تمار
احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
نام کاملاسحاق بن محمد بن علی بن خالد مقری تمار
اطلاعات شخصی
دیناسلام، شیعه
شاگرداناحمد بن علی بن نوح سیرافی
فعالیت‌هامحدث شیعی

اسحاق بن محمد بن علی بن خالد مقری تمار، محدث شیعی. مدت زیادی در كوفه اقامت تحصیلی داشته و از اساتید آن‌جا بهره برده است. چنان‌كه از لقب «تمار» نیز برمی‌‏آید كه وی در ضمن تحصیل و تدریس، به كار خرمافروشی نیز مشغول بوده است.

معرفی اجمالی

اسحاق بن محمد بن علی بن خالد مقری تمار، از محدثان شیعه است. كنیه او در منابع ذكر نشده است. وی از نظر زمانی، در ردیف استادان شیخ صدوق قرار دارد زیرا شیخ صدوق با یك واسطه از استاد او ابوعمرو احمد بن حازم غفاری كوفی نقل حدیث می‏‌كند. بنابراین وفات او می‌‏بایست در اواسط سده چهارم یا اندكی پیش از آن، روی داده باشد. هم‌چنین در باره ولادت او با توجه به این‌كه استاد او در 276 هجری وفات یافت، پس وی می‌‏بایست از سن كافی(حدود 20سال) برخوردار بوده باشد تا امكان نقل حدیث از این استادش را داشته باشد. در اینكه وی كجا درس خوانده و از چه خانواده‏ای برخاسته است، اطلاعی در دست نیست، اما ظاهراً مدت زیادی در كوفه اقامت تحصیلی داشته و از اساتید آن‌جا بهره برده است.

از لقب «مقری» استفاده می‌‏شود كه وی در قرائت قرآن دست داشته و نسبت به اختلافاتی كه در ضبط كلمات قرآنی وجود داشت، آشنا بوده است. چنان‌كه از لقب «تمار» نیز برمی‌‏آید كه وی در ضمن تحصیل و تدریس، به كار خرمافروشی نیز مشغول بوده است. از شاگردان او تنها «احمد بن علی بن نوح سیرافی» را می‌‏شناسیم كه خود از اساتید نجاشی و شیخ طوسی بوده است. از معاصران او ابوجعفر محمد بن علی شیبانی(استاد حاكم نیشابوری) و محمد بن سلیمان كوفی(صاحب كتاب مناقب) هستند كه مشتركاً از ابن حازم غفاری روایت دارند. در منابع حدیثی تنها یك حدیث از او باقی‌مانده كه در باره فضیلت اهل‏بیت(علیه السلام) به ‏ویژه امام حسن و امام حسین(علیهماالسلام) است و در انتهای حدیث یادشده، وجود مقدس امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه) به عنوان نهمین فرزند امام حسین ذكر شده است.

منابع

  1. رجال طوسی، ص413 شماره 5986؛
  2. تنقیح المقال(حجری)، ج1ص121 شماره 713؛
  3. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص61.


اسد بن عبدالله بسطامی بیطار
احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
نام کاملاسد بن عبدالله بسطامی بیطار
اطلاعات شخصی
محل تولدبسطام، شاهرود
دیناسلام، شیعه
استادانشیخ امین عباد بن عباس طالقانی
فعالیت‌هامحدث شیعی

اسد بن عبدالله بسطامی بیطار، از محدثان شیعهاست. نویسنده رساله‌‏ای است كه برخی از مطالب آن در كتاب تاریخ قم آمده است. اهل «بسطام» از توابع شهرستان شاهرود بوده است.

معرفی اجمالی

اسد بن عبدالله بسطامی بیطار، محدث شیعی. كنیه او در منابع ذكر نشده است. وی نویسنده رساله‌‏ای است كه برخی از مطالب آن در كتاب «تاریخ قم» آمده است. در باره زمان تولد و تاریخ مرگ او اطلاعی نداریم، اما از استادان او شیخ امین عباد بن عباس طالقانی را می‏‌شناسیم كه در335 هجری وفات یافته است. بنابراین وی احتمالاً بعد از این تاریخ حیات داشته و شاید تا اواسط سده چهارم زنده بوده است. وی اصالتاً ایرانی است و چنان‌كه از لقب «بسطامی» استفاده می‏‌شود، اهل «بسطام» از توابع شهرستان شاهرود بوده است. از لقب «بیطار» نیز بر می‌‏آید كه وی در علم دامپزشكی و معالجه چهارپایان تبحر داشته است اما سوابق علمی او در این زمینه كاملاً مبهم است.

وی از زادگاه خود به قم هجرت كرد و ظاهراً برخی از علوم قرآنی را نزد «شیخ امین عباد بن عباس طالقانی» فرا گرفت. این استاد او پدر وزیر نامدار شیعی اسماعیل بن عباد، و صاحب كتاب احكام القرآن است. از دیگر اساتید و شاگردان او كسی را نمی‏‌شناسیم. از آثار او غیر از رساله یادشده، نوشته دیگری معرفی نشده است.

منابع

  1. تاریخ قم، حسن بن محمد قمی، ص11؛
  2. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص62؛
  3. الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج4ص236.