ناجیه
فرقه ناجیه یعنی فرقه رستگار و خلاص شونده در اسلام و بلکه در همه ادیان.
معناشناسی
فرقه ناجیه به معنای گروه یا فرقه‌ای که در قیامت نجات‌یافته‌اند تعبیری در حدیث منتسب به پیامبر(ص) به‌نام حدیث افتراق به کار رفته است. بر اساس این حدیث، پیامبر(ص) پیش‌بینی کرده است که امتش پس از او به ۷۳ فرقه تقسیم می‌شود، درحالی‌که فقط یک فرقه از آنها اهل نجات‌اند. در نتیجه هر یک از فرقه‌های مسلمان تلاش کرده‌اند معیارهایی بیان کنند تا خودشان مصداق فرقه ناجیه باشند. آ[۱] در هر صورت هر یک از فرق و مذاهب خود را ناجی و رستگار و دیگر فرقه‌ها را هالک و گمراه میشمارند. باید توجه داشت که کلمه ناجی مطابق با قواعد، صفت مشبهه است نه اسم فاعل. بنابراین به معنای خلاص‌شونده و رهنده است نه رهاننده و بالعکس منجی به معنای خلاصکننده و رهاننده میباشد. شیعه امامیه بنابر احادیثی که از پیامبر (ص) و ائمه معصومین (علیهم‌السلام) روایت میکنند، خود را فرقه ناجیه میشمارند[۲] [۳].