بدائیه
بدائیه فرقهای از غُلاةشیعه هستند که بداء را برای خدا جایز میدانند.
== اعتقادات == پیروان این فرقه معتقدند مانعی ندارد که خداوند حکمی را صادر کند و بعد از مدتی حکم دیگری را صادر کند که مخالف حکم اول باشد. آنان بر همین اساس خلافت خلفایثلاثه را تفسیر میکنند.[۱] اما شیعیان این تعبیر را درست نمیدانند، بلکه مطابق با آیه: «یمحوا الله ما یشاء و یثبت و عنده أم الکتاب.» [۲] بداء را بر خداوند جایز میدانند، زیرا بنابر مصالح عالم آفرینش؛ خداوند هرگاه بخواهد، میتواند امری را باطل و امری دیگر را جایگزین آن کند. این نوع تفسیر از بداء به معنای نسخ است. چنانکه خداوند امامت اسماعیل( فرزند [۳]) را «نسخ» فرمود و درباره او بداء حاصل شد و امام صادق(ع) فرمود:مَا بَدَا لِلَّهِ فِی شَیْءٍ کَمَا بَدَا لَهُ فِی إِسْمَاعِیلَ ابْنِی.[۴] [۵]
پانویس
- ↑ شاطبی ابراهیم بن موسی بن محمد، الاعتصام، قاهره، نشر مطبعه السعاده، سال 1332 هجری قمری، ج۲، ص۲۱۹
- ↑ سوره رعد، آیه 39
- ↑ امام صادق علیهالسلام
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، جلد اول، ص 69
- ↑ مشکور جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 98 با ویرایش فنی و محتوایی و نیز اصلاح عبارات.