جبهه آزادی بخش بلوچستان
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۶:۴۸، ۳ فوریه ۲۰۲۴ (ساعت هماهنگ جهانی) (۹ ماه پیش) تغییر یافتهاست؛(الگو:پاکسازی) لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با {{در دست ساخت}} جایگزین میکنید. |
| جبهه آزادی بخش بلوچستان | |
|---|---|
 | |
| نام حزب | جبهه آزادی بخش بلوچستان (BLF) |
| تاریخ تأسیس | 1964 م، ۱۳۴۲ ش، ۱۳۸۳ ق |
| مؤسس | جمعه خان مری |
| رهبران | الله نظر بلوچ |
| اهداف | ملی‌گرایی بلوچی |
جبهه آزادی‌بخش بلوچستان (اردو: بلوچستان لبریشن فرنٹ؛، بلوچی: بلۏچستان آجوییءِ مئیدان) یک گروه شبه نظامی است که در منطقه بلوچستان در جنوب غربی آسیا فعالیت می‌کند. این گروه توسط جمعه خان مری در سال 1964 م، در دمشق تأسیس شد و نقش مهمی در شورش 1968-1973 در استان سیستان و بلوچستان ایران و شورش 1973-1977 در استان بلوچستان پاکستان ایفا کرد. با این‌حال، شورش این گروه در پاکستان و ایران شکست خورد و وضعیت این گروه تا سال 2004 نامعلوم بود. این گروه در سال 2004 م، پس از اینکه الله نظر بلوچ فرماندهی گروه را در سال 2003 به دست گرفت، دوباره ظهور کرد از آن زمان این گروه مسئولیت حملات به غیرنظامیان، روزنامه نگاران، مقامات دولتی و پرسنل نظامی را بر عهده گرفته است [۱].
تاسیس
این گروه توسط جمعه خان مری در سال 1964 در دمشق سوریه تاسیس شد. چهار سال پس از تشکیل، این گروه در شورش بلوچ‌های ایران علیه حکومت ایران شرکت کرد. در این مدت، دولت عراق به طور علنی از آنها حمایت کرد و به آنها تسلیحات و پشتیبانی عملیاتی داد. با این‌حال، پس از پنج سال جنگ، جبهه آزادی بخش و دیگر گروه‌های شبه نظامی بلوچ توسط ایران نابود شدند. گروه‌های شبه نظامی برای پایان دادن به جنگ با دولت ایران مذاکره کردند و عراق حمایت علنی از آنها با تسلیحات را متوقف کرد [۲].
اهداف
جبهه آزادی‌بخش بلوچستان یک سازمان جدایی طلب قومی-ناسیونالیست با هدف ایجاد یک کشور مستقل بلوچی است. رهبر فعلی آن الله نظر، اظهار داشته است که مایل است این جبهه به یک حزب سیاسی قدرتمند و تأثیرگذار تبدیل شود تا یک گروه شبه نظامی؛ و از طریق دیپلماسی بتواند پاکستان را وادار کند تا بلوچستان را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت بشناسد.
شورش در پاکستان
پس از پایان درگیری با ایران، جبهه آزادی‌بخش و سایر گروه‌های شبه نظامی بلوچ شورش علیه دولت پاکستان را از سال 1973 تا 1977 آغاز کردند. در ابتدا دولت عراق به طور مخفیانه به آنها و سایر گروه‌های شبه‌نظامی اسلحه و مهمات می‌داد. در 10 فوریه 1973، دولت پاکستان به سفارت عراق در اسلام‌آباد یورش برد و جعبه‌های اسلحه‌های کوچک و مهمات را که ظاهراً در اختیار جبهه آزادی بخش و دیگر گروه‌های شبه‌نظامی بود، کشف کرد. در پاسخ، دولت پاکستان عملیات نظامی علیه آنها را آغاز کرد که آنها را تا پایان سال 1974 از بلوچستان به افغانستان راند [۳]. افغانستان پناهگاهی برای تمامی گروه‌های شبه‌نظامی ضد پاکستانی بود و از سال 1975 تا 1980 تخمین زده می شد که سالانه 875000 دلار به اعضای آنها مستقر در افغانستان کمک می‌کرد. زمانی که آنها در افغانستان تبعید بودند، شوروی به جبهه آزادی بخش کمک کرد تا دوباره سازماندهی شود. این گروه شبه‌نظامی از سال 1973 تا 1977 دست به شورش بر عیله پاکستان زدند، این شورش در نوامبر 1977 با پیروز شدن دولت پاکستان به پایان رسید.
پانویس
منابع
- برگرفته از کتاب Ethnicity and Nation-building in South Asia