احمد بن محمد بن سلیمان بن حارث
| احمد بن محمد بن سلیمان بن حارث | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن محمد بن سلیمان بن حارث |
| نام‌های دیگر | ابن باغندی |
| اطلاعات شخصی | |
| محل درگذشت | بغداد |
| دین | اسلام |
| استادان |
|
| شاگردان |
|
احمد بن محمد بن سلیمان بن حارث معروف به «ابن باغندی». محدث و راوی. تاریخ تولد او در دست نیست اما وفات او در 326 هجری در بغداد روی داد. «شیخ صدوق»(م 381ق) با یك واسطه از او نقل حدیث میكند، بنابراین وی میبایست در دهههای نخستین سده چهارم زنده بوده باشد. وی اصالتاً اهل «واسط» حد فاصل میان كوفه و بصره از قبیله »أزد» است. وی دارای روایاتی در جوامع حدیثی شیعه است كه از جمله آنها حدیث توبه حضرت آدم (علیه السلام) است كه در این حدیث، سبب قبولی توبه آدم (علیه السلام) سوگند به پنج تن آل عبا (علیه السلام) معرفی شده است. همچنین روایتی در باب عصمت امام دارد كه در این حدیث معنای «معصوم» از سوی امام صادق (علیه السلام) بیان شده است.
معرفی اجمالی
ولادت
احمد بن محمد بن سلیمان بن حارث، (000 - 326ق) ابوذر. معروف به «ابن باغندی». محدث و راوی. تاریخ تولد او در دست نیست اما وفات او در 326 هجری در بغداد روی داد. «شیخ صدوق»(م381ق) با یك واسطه از او نقل حدیث میكند، بنابراین وی میبایست در دهههای نخستین سده چهارم زنده بوده باشد.
محل زندگی
وی اصالتاً اهل «واسط» حد فاصل میان كوفه و بصره از قبیله »أزد» است، اما نیاكان او سالها در بغداد سكونت داشتهاند. وی خود در بغداد پرورش یافت و نزد اساتید عصر خود به استماع حدیث پرداخت. جد او «محمد بن سلیمان بن حارث» معروف به «باغندی كبیر»(م283ق) از راویان حدیث بوده است. پدرش «محمد بن محمد بن سلیمان»(م312ق) نیز از راویان حدیث است و ظاهراً در پرورش علمی او نقش داشته است، هر چند خود او پدرش را در نقل حدیث تكذیب میكرده است. شاید بیتوجهی او نسبت به احادیث پدرش، نشأت گرفته از بیاعتنایی پدر درباره روایات او بوده باشد زیرا پدرش نیز وی را در نقل حدیث دروغ‌گو معرفی نموده بوده است.
تشیع او
درباره تشیع او سخن قاطعی نمیتوان گفت اما از برخی احادیث او میتوان گرایشات شیعی او را استفاده كرد. وی دارای روایاتی در جوامع حدیثی شیعه است كه از جمله آنها حدیث توبه حضرت آدم (علیه السلام) است كه در این حدیث، سبب قبولی توبه آدم (علیه السلام) سوگند به پنج تن آل عبا(علیه السلام) معرفی شده است. همچنین روایتی در باب عصمت امام دارد كه در این حدیث معنای «معصوم» از سوی امام صادق (علیه السلام) بیان شده است. درباره تألیفات او خبری در منابع گزارش نشده است.
استادان
وی با پدرش مشتركاً از «محمد بن علی بن خلف عطار» روایت دارند. همچنین «عبیدالله سعد زهری» و «علی بن حسین بن اشكاب» هستند.
شاگردان
شاگردان او «علی بن فضل بن عباس بغدادی»(استاد شیخ صدوق)، «محمد بن عبیدالله بن شخیر» و «ابوالحسن دارقطنی»(م385ق) هستند.
منابع
- تاریخ بغداد، ج5ص291 شماره 2795؛
- الخصال، شیخ صدوق، ص270 حدیث8؛
- الامالی، شیخ صدوق، ص134 حدیث129؛
- معانی الاخبار، ص132 حدیث2؛
- العمده، ابن بطریق، ص379 حدیث745؛
- خصائص الوحی المبین، ابن بطریق، ص130 حدیث72.