کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین

استان کرمان
نام	استان کرمان
کشور	ایران
استان	کرمان
تعداد جمعیت	۳۱۶۴۷۱۸ نفر
پراکندگی دینی	شیعه سنی

استان کرمان پهناورترین استان‌ ایران و مرکز آن کلانشهر کرمان است. استان کرمان در جنوب شرقی ایران قرار گرفته و جمعیت آن در سال ۱۳۹۵ و بر اساس آمار مرکز آمار ایران برابر با ۳٬۱۶۴٬۷۱۸ تن بوده‌است. کرمان با دربر گرفتن بیش از ۱۱ درصد از وسعت ایران با حدود ۱۸۳٬۲۸۵ کیلومتر مربع بزرگی دارد و پهناورترین استان ایران می‌باشد. این استان از نظر وسعت دومین استان کشور است از شمال به استان های یزد و خراسان جنوبی،‌از جنوب به استان هرمزگان ،از شرق به استان سیستان و بلوچستان و از غرب به استان فارس محدود می شود. استان کرمان محل سکونت مردمی با عقاید متنوع دینی و مذهبی است که عمدتاً تحت تاثیر فضای فرهنگی اسلامی و ایرانی شکل گرفته است. علاوه برمسلمانان شیعه، پیروان زرتشت، فرقه شیخیه، اهل حق و ... . نیز در محدوده استان زندگی می‌کنند که هر کدام از آنها آیین و مراسم مذهبی و دینی خاصی دارند.

وجه تسمیه و پیشینه تاریخی

نام کرمان در دوره‌های قبل از اسلام، "بوتیا" و "کارامانیا" بوده است. برخی عقیده دارند که کرمان دگرگون شده کلمه «کریمان» است و عده‌ای نیز آن را مشتق از "کارمانیا" قدیم به معنی "جایگاه دلاوری و نبرد" ذکر می‌کنند. در حالی که تواریخ عرب و یهود، "کرمان" را فرزند هیتال یا هپتال از نبیره‌های نوح می‌دانند، کتب فارسی از طهمورث به عنوان جد وی یاد می‌کنند. هرودوت از شش نژاد فارسی نام می‌برد که یکی از آن‌ها "گرمانیان" است. مرکز کرمان را در قدیم "گواشیر" و "بردشیر" می‌خواندند. "گواشیر" در اصل "کوره اردشیر"یعنی شهر اردشیر بوده که به تدریج "گواشیر" شده است. از لحاظ تاریخی سابقه سکونت و استقرار انسان در دیار کرمان به هزاره چهارم قبل از میلاد می‌رسد. این منطقه یکی از قدیمی‌ترین نواحی ایران به شمار می‌رود. وجود هر فضای تاریخی در کرمان بیان گر بخشی از زوایا و ابعاد زندگی مردم و حکومت‌های این مرز و بوم می‌باشد. تاسیس و تخریب، مرمت و انهدام، همه نشان گر حیات پر جنب و جوش این دیار ناشناخته است. کمی آثار تاریخی کرمان در مقایسه با شهرهایی، چون اصفهان و شیراز به دلیل آسیبی است که حوادث ناگوار تاریخ در این منطقه پدید آورده است. همین معدود آثار نیز نشانه توانایی، پایداری و کوشش‌های مردم این خطه از کشور است.

اماکن زیارتی و مذهبی

=== مسجد جامع کرمان ===

یكی از زیباترین مساجد كشور است كه دارای سر در رفیع صحن ایوان و شبستان می باشد. تاریخ بنا، بر اساس كتیبه سر در اصلی، سال ۵۷۰ هجری قمری است. ارزشمند ترین قسمت بنا كاشیكاری معرق و محراب و سر در شرق مسجد است.

مسجد گنجعلی‌خان

مجموعه گنج علی خان كه مشتمل بر میدان، مدرسه، كاروانسرا، حمام، آب انبار، ضرابخانه، مسجد و بازار است. در این مجموعه چند كتیبه به چشم می خورد كه نشاندهنده دقیق تاریخ بنای هر یك از این مجموعه است.

مسجد وکیل

مجموعه وكیل یكی از دیگر از ارزشمندترین یادگارهای كهن است كه سال ۱۲۷۵ ه.ق بنا شده و شامل بازار، حمام، مسجد و كاروانسرا می باشد.

مسجد پامنار کرمان

یکی از بناهای تاریخی اهل‌سنت و از مساجد ارزشمند کرمان است. مسجد پامنار کرمان از مساجد تاریخی به جا مانده از قرن هشتم هجری و دوران حکمرانی آل مظفر در این شهر است. بر اساس کتیبه تاریخی سردر مسجد ، این بنا در سال ۷۹۳ هجری قمری به فرمان عمادالدین سلطان محمود پسر امیر مبارزالدین محمد و برادر شاه شجاع ، از خاندان آل مظفر ساخته شده است .

این مسجد تاریخی در شهر کرمان، خیابان شریعتی ، خیابان شهید فتحعلی‌شاهی قرار دارد. مسجد پا منار کرمان شامل سردر ورودی و مناره و صحن کوچکی است. نمای سردر این مسجد با کاشیکاری ، مقرنس کاری زیبا و آجر تزئین شده است که قسمت عمده کاشی‌ها هفت رنگ و معرق فیروزه‌ای ، طلایی ، لاجوردی ،سیاه، خردلی و سفید هستند. قدیمی‌ترین و با ارزش ترین قسمت بنا سردر ورودی و مناره مسجد است که تاریخ ساخت آن سال ۷۹۳ هجری قمری است . در زیر مقرنس سردر ورودی نورگیر مشبکی دیده می شود.

بنای مسجد مشتمل بر سردر ، صحن و شبستان نسبتاً کوچکی است. شبستان مسجد دارای پوشش طاق و گنبد است که بر روی پایه های آجری حجیمی قرار گرفته است . بالای هر یک از این پایه‌ها ، طاقچه‌هایی تعبیه شده است .

نمای کل شبستان با گچ پوشیده شده است و در ضلع غربی آن محرابی گچکاری شده ، وجود دارد که در میانه آن ، قطعه کاشی بزرگی با طرح محرابی به چشم می خورد.

صحن مسجد کوچک است و در قسمت شرق آن کتابخانه مسجد قرار دارد . سنگ کاری ازاره شبستان و پوشش کف از سرامیک بوده و به همراه تعمییر مناره و سنگ فرش حیاط انجام شده است .

مسجد پامنار در تاریخ ۳۱/۴/۱۳۱۳ به شماره ۲۱۰ در فهرست بناهای تاریخی ایران به ثبت رسیده است.

منابع

• مسجد پامنار کرمان shamsaa.net، تاریخ درج مطلب۰۹/۱۰/۱۴۰۲، اخذ شده در تاریخ 1403/8/14.