شیخ بهایی
| نام | محمد بن عزّالدین حسین |
|---|---|
| لقب | شیخ بهایی |
| زادروز | ۱۷ یا ۲۷ ذی‌الحجه سال ۹۵۳ق |
| زادگاه | بعلبک |
| وفات | ۱۰۳۱ق |
| آرامگاه | ایران، مشهد، حرم امام رضا(ع) |
| محل زندگی | بعلبک، جبل عامل، اصفهان، قزوین، هرات |
| اساتید | ملا عبدالله یزدی، ملا علی مُذَهّب، ملا علی قائنی، ملا محمدباقر یزدی و... |
| شاگردان | محمدتقی مجلسی، محمد محسن فیض کاشانی، صدرالمتألهین شیرازی، سید ماجد بحرانی، ملا حسنعلی شوشتری، مجتهد کرکی، ملا صالح مازندرانی، نوه شهید ثانی و ملا خلیل بن غازی قزوینی |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| آثار | جامع عباسی، کشکول، موش و گربه، نان و پنیر |
| اجازه روایت | ملا حسنعلی شوشتری، پدرش حسین بن عبدالصمد حارثی |
| فعالیت ها | شیخ الاسلام و امام جمعه اصفهان، معمار و طراح برخی آثار در اصفهان و نجف |
شیخ بهاء الدین ، محمدبن حسین عاملی معروف به شیخ بهایی دانشمند بنام دوره صفویه است. اصل وی از جبل عامل شام بود. بهاء الدین محمد ده ساله بود که پدرش عزالدین حسین عاملی از بزرگان علمای شام بسوی ایران رهسپار گردید و چون به قزوین رسیدند و آن شهر را مرکز دانشمندان شیعه یافتند، در آن سکنی گزیدند و بهاءالدین به شاگردی پدر و دیگر دانشمندان آن عصر مشغول گردید.