طهارت
این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۵:۰۴، ۲۴ ژوئیه ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
نام | طهارت |
---|
طهارت، اصطلاحی فقهی و عنوانی عمومی است برای حالتی که با برخی افعال شرعی مثل وضو، غسل و تیمم پدید میآید و نیز چیزهایی که باعث از بین رفتن نجاسات میشوند و در فقه[۱] شیعه به آنها مُطَهِّرات یا پاککنندهها میگویند.
طهارت زدودن و پاک کردن درون و برون، از آلودگیها و خبائث است. طهارت ظاهرى، مقدمه طهارت روح و دستیابى به تقوا مى گردد. طهارت از نجاست جزو شرایط صحیح بودن برخی از عبادات مثل نماز است.
اهمیّت طهارت
اهل طهارت، محبوبان خدایند [۲] و سعادت ظاهری و باطنی در طهارت است. [۳] پیامبر اکرم (ص) فرمودند: طهور بخشی از ایمان است [۴] که برخی علمای اخلاق در تفسیر گفتار آن بزرگوار گفتهاند: بخش دیگر ایمان عبارت است از آراستن نفس به فضایل ظاهری و باطنی. [۵]
همچنین خدای متعال در سورهی مبارکه شمس پس از چندین سوگند عظیم، میفرماید: به تحقیق رستگار شد آن کس که این نفس را پاکیزه نمود و جان خود را پاک ساخت و بیبهره گشت آنکه آن را آلوده نمود. این همه تأکید گویای این حقیقت است که طهارت قلب به مراتب از طهارت بدن مهمتر است. [۶]
همچنین مربیان اخلاق و سلوک، هفدهمین امر از ضروریات مورد توجه سالک را، دوام طهارت [۷] میدانند [۸] و نیز از نظر ایشان، شرط بسیار مهمّ تأثیر اذکار و ادعیه ، طهارت انسان است [۹] تا آنجا که طهارت مکان ذکر را هم از ضروریات میدانند. [۱۰]
طهارت در قرآن
مسجد[۱۱] در اسلام، ارزنده ترین و مناسبترین جاى عبادت است. قرآن مجید مسجد روندگان را انسانهاى خوش طینتى دانسته که براى تطهیر و تزکیه خویش وارد مسجد مى شوند و مورد عنایت الهى هستند: «فیهِ رِجالٌ یحِبُّونَ أَنْ یتَطَهَّرُوا وَاللَّهُ یحِبُّ الْمُطَّهِّرینَ» [۱۲] ؛ در آن (مسجد) مردانى هستند که دوست دارند پاکیزه و طاهر باشند و خدا پاکیزگان را دوست دارد».
همچنین قرآن پس از دستورهاى لازم براى انجام غسل، وضو و تیمم مى فرماید: «ما یریدُ اللهُ لِیجْعَلَ عَلَیکمْ مِنْ حَرَجٍ وَلکنْ یریدُ لِیطَهِّرَکمْ» [۱۳] ؛ خداوند نمى خواهد دشوارى براى شما ایجاد کند، بلکه مى خواهد شما را پاکیزه سازد.
طهارت در روایات
رسول خدا (ص) درباره اهمیت طهارت و پاکیزگى چنین فرموده است: بُنِىَ الدّینُ عَلَى النَّظافَةِ وَ قالَ: مِفْتاحُ الصَّلاةِ الطَّهُورُ [۱۴] ؛ دین بر نظافت و پاکى بنا شده و کلید قبولى نماز طهارت است.
در جاى دیگر فرمود: الطَّهُورُ شَطْرُ الْایمانِ [۱۵] ؛ طهارت نیمى از ایمان است.
در شریعت مقدس اسلام، طهارت شرط صحت بعضى از عبادات است که بدون آن عمل باطل است و در برخى، شرط کمال است که نبود آن از ارزش عمل مى کاهد. از این رو، امام حسن (ع) به عنوان یک رهنمود کلى فرمود: إِنَّ مَنْ طَلَبَ الْعِبادَةَ تَزَکى لَها [۱۶] ؛ هر کس خواهان عبادت است، خود را براى آن پاکیزه مى کند.
از نظر روایات معصومین (ع) پاکیزگى لباس و بدن و طهارت که عبارت از وضو، غسل و تیمم است، رابطه مستقیم با تزکیه درونى دارد به طور مثال؛ امام کاظم (ع) مى فرماید: مَنْ تَوَضَّأَ لِلْمَغْرِبِ کانَ وُضُوءُهُ ذلِک کفَّارَةً لِما مَضى مِنْ ذُنُوبِه فى نَهارِهِ ما خَلَا الْکبائِرَ... [۱۷] ؛ کسى که براى نماز مغرب وضو مى گیرد، این وضو کفاره گناهانى است که در آن روز مرتکب شده به جز گناهان کبیره.
امام صادق (ع)[۱۸] نیز مى فرماید: غُسْلُ یوْمِ الْجُمُعَةِ طَهُورٌ وَ کفَّارَةٌ لِما بَینَهُما مِنَ الذُّنُوبِ مِنَ الْجُمُعَةِ الَى الْجُمُعَةِ [۱۹] ؛ غسل جمعه، پاک کننده و کفاره گناهان است از جمعهاى تا جمعه دیگر.
بنابراین؛ طهارت ظاهرى، مقدمه طهارت روح و دستیابى به تقوا مى گردد که آن نیز مایه بالا رفتن اعمال و پذیرش آن در درگاه الهى است. حضرت امیر سلام الله علیه در این باره مى فرماید: ...فَانَّ تَقْوَى اللَّهِ دَواءُ داءِ قُلُوبِکمْ... وَ طَهُورُ دَنَس انْفُسِکمْ... [۲۰] ؛ تقواى الهى، دواى بیمارى دل و پاک کننده پلیدى جان شماست.
امام رضا (ع) درباره علت طهارت و وضو گرفتن فرمود: «...امر به وضو بدان سبب است که بنده، هنگام ایستادن در برابر خداى بزرگ و مناجات با او پاکیزه باشد... از پلیدى و نجاست پاک باشد، همچنین در وضو، نابودى کسالت و دورى از خواب آلودگى است و دل براى ایستادن در پیشگاه خدا تزکیه مى گردد». [۲۱]
رسول اکرم (ص) واژه «غسل» و «طهارت» را در مورد طهارت و پاکیزگى درونى استعمال کرده، در دعا مى فرماید: اللَّهُمَّ اغْسِلْنى فیهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ طَهِّرْنى فیهِ مِنَ الْعُیوبِ [۲۲] ؛ خدایا در این روز، مرا از گناهانم بشوى و از عیبها پاکم کن.
طهارت در فقه
از لحاظ فقهی طهارت، شرط صحت نماز و برخى دیگر از عبادات است و بر دو قسم مى باشد:
۱- طهارت از خبث و منظور از آن، پاکى لباس و بدن عبادت کننده از انواع نجاسات است و نجاسات ده چیز است؛ بول، غائط، منى، مردار، خون، سگ و خوک، کافر، شراب و فقاع.
اسباب پاک شدن از نجاسات، مطهِّرات نام دارند و عبارتند از: آب، زمین، آفتاب، استحاله، انتقال، انقلاب، اسلام، تبعیت، برطرف شدن عین نجاست، استبراء حیوان نجاست خوار، غائب شدن مسلمان و خارج شدن خون متعارف از حیوان ذبح شده. صحت نماز و طواف، مشروط به این قسم از طهارت نیز مى باشد، هر چند در حصول آن قصد قربت لازم نیست.
۲- طهارت از حدث -که با انجام وضو، غسل یا تیمم بدست مى آید، همچون نماز، طواف و...- شرط صحت برخى عبادات است؛ و در انجام آن قصد قربت معتبر است. این طهارت حالتى روحانى و معنوى است که به سبب وضو، غسل و تیمم حاصل مى شود. [۲۳]
پانویس
- ↑ ر.ک:مقاله فقه
- ↑ بقره/سوره۲، آیه۲۲۲
- ↑ ملکی تبریزی، میرزا جواد آقا؛ أسرار الصلاة، پیشین، ص ۹
- ↑ نیشابوری مسلمبن حجاج؛ صحیح مسلم، دار المعرفه، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۲۸ق، ص ۱۵۴
- ↑ ملکی تبریزی، میرزا جواد آقا؛ أسرار الصلاة، پیشین، ص ۱۰
- ↑ ملکی تبریزی، میرزا جواد آقا؛ أسرار الصلاة، پیشین، ص ۱۱
- ↑ یعنی همواره با وضو باشد و غسل واجب را تاخیر نیفکند
- ↑ سید بحر العلوم؛ رساله سیر و سلوک (تحفة الملوک)، انتشارات علامه طباطبایی،چاپ چهارم، ۱۴۱۸ ق، ص ۵۲
- ↑ حسن زاده آملی، حسن؛ نور علی نور، انتشارات تشیّع، چاپ ششم، ۱۳۷۶، ص ۶۲
- ↑ سید بحر العلوم، پیشین، ص ۱۶۱
- ↑ ر.ک:مقاله مسجد
- ↑ سوره توبه، آیه ۱۰۸
- ↑ سوره مائده، آیه ۶
- ↑ محجة البیضا، ج ۱، ص ۲۸۱، بیروت
- ↑ میزان الحکمة، ج ۵، ص ۵۵۸
- ↑ بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۲
- ↑ ثواب الاعمال، شیخ صدوق، ص ۳۲، چاپ صدوق
- ↑ ر.ک:مقاله امام صادق (ع)(
- ↑ وسائل الشیعه، ج۲، ص۹۴۵.
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۸۹، ص ۶۳۵
- ↑ عیون اخبارالرضا علیه السلام، مترجم، محمدباقر ساعدى، ج۲، ص۴۲۷، اسلامیه
- ↑ مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمى، دعاى بیست و سوم ماه رمضان
- ↑ کلیات فقه اسلامى، علیرضا على نورى، ص۸۸