جلالیه
جلالیه ظاهرا «صوفیه» منتسب به جلال الدین محمد بلخى (مولوی) صاحب كتاب مثنوى یا به نوه او جلال الدین فریدون مشهور به عارف است كه پس از بهاء الدین ولد فرزند مولانا جلال الدین، بر مسند قطبیت نشست. و یا شاید این «جلالیه» فرقه اى از دراویش خاكسار باشند. [۱] [۲] در برخی دیگر از منابع نیز نوشته اند که جلالیه از صوفیه اند و مقصود همان فرقه مولویه منسوب به جلال الدین مولوی رومی است و گویا ابن بطوطه جمعی از آنان را دیده است. [۳]