ساویه

ساویه‏ از اهل حدیث اند و می گویند که ان شاء اللّه ما مؤمن هستیم.

تاریخچه و وجه تسمیه

در منابع آمده است که ساویه از این جهت ساویه اند که منتسب به ابن سهلان ساوی متوفای سال 450 هجری قمری می باشند که در اصل از اهالی ساوه شهری در بین ری و همدان بوده است. ابن سهلان به قدری شکاک بوده که مردم پس از مرگش کتاب هایش را آتش زدند. به همین دلیل این گروه به شکاک هم ملقب شدند.

شاخه های فرق اهل حدیث

مطهر مقدسی به فرقه های منسوب به اهل حدیث اشاره می کند که عبارت است از: حشویه، مخلوقیه، لفظیه، نِصفیه، فاضلیه، صاعدیه، ساویه و مالکیه.

اعتقادات

جامع اقوال این فرقه آن است که ایمان را به قول، عمل و معرفت می دانند و می گویند ایمان به واسطه طاعت زیاد شده و به وسیله معصیت کم می شود. (یعنی امری تشکیکی است که قابل افزایش و نقصان است.) از منظر آن ها، بهترین مردم بعد از رسول الله صلی الله علیه و آله، ابوبکر سپس عمر، سپس عثمان بن عفان و سپس علی علیه السلام می دانند. ولی درباره بعد از علی (علیه السلام) دچار اختلاف شدند.